Je zou maar koning zijn…
Alex, wat trek jij aan op Koninginnedag?
Hm, mijn grijze pak, denk ik. Maar Alex, dat pak moet naar de stomerij!
Vertwijfeld staat Maxima voor de inloop kledingkast, over haar linker arm enkele dure jurken, en in haar rechter hand een paar schoenen, grijs met oranje strikjes er op.
Alsof dat gepeupel merkt dat het pak naar de stomerij moet, zegt Alex minachtend.
Alex toch! Roept Maxima uit.
Dat pak stinkt naar zweet en rook, van je laatste bijeenkomst, dat weet je toch!
En het kan mij niets schelen of het jou kan schelen, mij kan het wel schelen.
Zoek jij dan maar iets voor mij uit Max…
Dat ga ik zeker doen Alex, mopperend kijkt ze naar de kleding van haar man.
Het moet iets bijzonders zijn, mompelt ze.
Alex ligt languit achter over in zijn grote bad een sigaar te roken. Hm heerlijk een bad, een krantje, muziekje erbij. Max doe je even mijn lievelingsmuziek aan?
Ik ben druk Alex! Ik zoek een pak voor jou.
Max toe nou, klinkt het smekend, gespetter in het bad en druppels op de marmeren vloer.
Moet ik nu gaan opstaan uit dit heerlijke bad, om een radio aan te zetten?
Nee, nee mompelt Maxima weer.
Ze gooit de jurken neer op het grote hemelbed matras en loopt naar de radio, en zet deze aan, maakt direct rechtsomkeer naar de inloopkast, haar man moet een mooi pak dragen dit jaar.
Hij moet er goed uit zien en koninklijk.
Hij wordt nml koning van Nederland.
Ja eens even kijken, met haar hand glijdt ze langs de pakken,…hm deze? Of nee wacht deze.
Uit de radio schalt de muziek, een beetje hard wel, de meiden hebben de radio vast aan gehad vanmorgen toen ze hier even aan het spelen waren.
MAXIMAAAAAAAAAAAAAAA! Alex schreeuwt vanuit de badkamer, doe uit, doe dit nummer uit alsjeblieft! Ik kan het niet aan horen, het is een ramp! Afschuwelijk!
Ja, jaaaaaaah roept Maxima uit, ik kom al. Uit de radio schalt het nummer voor de koning.
Die cd doe die even aan Max, klassiek, maar dit? Dit is toch een verkrachting van de menselijke oren! Vooral de onze, wij zijn al zo gevoelig, en van adel lacht Alex.
Het is werkelijk een vreselijk nummer, maar ons wordt nooit iets gevraagd Alex. Jammer, hoe konden zij dit voor jou maken?
Ik begrijp er niets van, verdrietig drukt ze snel op de radio knoppen en plots klinken er verfijnde klassieke klanken uit de radio.
Oef, dat is veel beter glimlacht Maxima.
Misschien haten ze mij wel, vrouw? Wie zal het zeggen.
Ik weet het niet Alex maar in mijn land zouden ze nooit zoiets lelijks maken voor een belangrijk persoon. Ik kan dit niet begrijpen Alex!
Ach volgende week moeten wij er eenmalig naar luisteren en dan is het weer voorbij!
Gelukkig wel, verzucht Maxima.
Wat een ramp.
Toen mijn moeder het lied hoorde schoot zij spontaan in de lach, zei Alex.
Wonderlijk, zei Maxima met opgetrokken wenkbrauwen.
Zo veel lacht zij niet namelijk.
Vond ze het een mooi nummer dan Alex?
Oh nee, ze zei dat je niets anders kon verwachten van dat gepeupel.
Ik ben blij dat wij film-net en HBO hebben Alex, ook voor onze kinderen.
Het is triest gesteld met dit land.
Ach ja geef hen brood en spelen. Glaasje Max?
Ja doe maar een glaasje, de gedachte van weer zo een dag, door moeten met zaklopen, wc-potten smijten en koekhappen zegt al genoeg over het niveau van de Nederlander, verzucht Maxima. Wij houden daar niet van en toch moeten wij hier aan mee doen!
Het is niet anders lieverd, zegt Alex, vanaf de bad rand schenkt hij 2 glazen cognac in.
Hier liefste, hij geeft een glas aan Maxima.
We redden het wel, en daarna gaan wij lekker op vakantie. Maxima glimlacht weer.
Gelukkig wel, het weer is hier ook al zo slecht altijd.
Weemoedig denkt ze aan haar thuisland.
Ze willen je salaris ook al verminderen Alex!
Ik heb zoiets gelezen Max, maar dat gaat hen niet lukken wat denk je nou?
Dan gaan wij nog meer bezuinigen dat zal ze leren zich te bemoeien met mensen die boven hen staan.
Als dat helpt? Maxima zucht nogmaals en kijkt naar het bed, welke jurk moet ze nu toch aan?
Oranje staat mij niet Alex. Doe je die witte aan liefste die staat je goed.
Toe pas hem eens aan en laat zien, hoe de jurk je staat.
Maxima trekt haar kleren uit en ineens plotsklaps staat hij achter haar, hij slaat zijn stevige armen om haar heen. Ze draait zich vragend om, Alex?
Een grote grijns komt haar tegemoet, alles is nat op de vloer, en voor haar staat de man van haar leven, bleek, haarloos zoals een echte Nederlander betaamd.
Haar Alex, samen komen ze er wel, ook al is die ene dag per jaar bijna teveel gevraagd.
©AngelWings
