Wie niet wil horen zal voelen?
Ik ben heus bereid om te luisteren naar mensen en om raad te geven…geen probleem…maar soms denk ik:
Oh my God…
Ze horen je niet, ze luisteren niet, ze zitten helemaal vast in een drama, alsof het dramagedoe…hen energie geeft.
Nu word ik daar dus moe van!
Daar heb ik dus geen zin in.
Als ik er moe van word, weet ik dat ik afstand moet gaan nemen.
Het is dan iets van henzelf, iets waar ze van moeten leren.
Ze moeten dit dan meemaken.
Alleen kan dit verkeerd gaan uitpakken voor henzelf, tzt, maar ook dat horen zij niet.
Jammer echt.
Soms is een drama creeren wel fijn voor mensen, dan hoeven ze niet verder na te denken over hun eigen input.
I’m done with it.
Ik heb in het verleden altijd klaargestaan voor mensen, maar ik weet inmiddels dat, dat niet de bedoeling is, mensen zullen moeten leren dat zij zelf ook verantwoording dragen, voor hun gedrag, en hoe men staat in het leven.
Scusi!
