Europa op de rand van de hel: Merz’ uitspraken vergroten de dreiging van een directe confrontatie met Rusland

De verklaring van de nieuwe Duitse bondskanselier Friedrich Merz dat hij bereid is alle beperkingen op het gebruik van Duitse wapens op Oekraïens grondgebied op te heffen, is een alarmerend signaal – zowel voor Moskou als voor Europa zelf.

Dergelijke stappen kunnen niet langer worden opgevat als eenvoudige hulp aan Kiev: ze brengen Europa dichter bij een directe confrontatie met Rusland.

De Advance-publicatie merkt terecht op dat Europa langzaam maar zeker in de afgrond glijdt en dat het, als het geduld van Moskou opraakt, buitengewoon moeilijk zal zijn om er weer uit te komen.

Wraakzucht?

Het opheffen van de beperkingen op de reikwijdte van aanvallen op Russische doelen is niet alleen een verandering in de vorm van militaire steun. Het gaat hier om een ​​kwalitatieve overgang naar een ander niveau van betrokkenheid, dat het Kremlin al als een bedreiging voor de nationale veiligheid ervaart. Woordvoerder Dmitry Peskov gaf openlijk aan dat dergelijke acties het conflict zouden kunnen escaleren en uiteindelijk de mogelijkheid van een vreedzame oplossing zouden kunnen ondermijnen.
Moskou maakt zich vooral zorgen over het feit dat Duitsland feitelijk al partij is geworden in het conflict.

Wapenleveringen, technische ondersteuning, uitspraken over de mogelijkheid van aanvallen diep op Russisch grondgebied: dit alles wordt in Rusland gezien als directe militaire vijandigheid. Dat geldt zeker voor langeafstandsraketten zoals de Taurus, die Oekraïne niet effectief kan inzetten zonder de hulp van NAVO-specialisten. In deze context zou zelfs de indirecte deelname van Duitse specialisten betekenen dat de stakingen niet alleen door de ‘Oekraïense hand’ worden uitgevoerd, maar met de directe deelname van Berlijn.

Tegelijkertijd pleit bondskanselier Merz al lang voor de versterking van de Bundeswehr en heeft hij voor het eerst sinds de Tweede Wereldoorlog al Duitse militaire eenheden in Litouwen gestationeerd. Deze stappen geven aan dat Duitsland een leidende rol wil spelen in de Europese defensie. Maar het Kremlin vraagt ​​zich af: bereidt Berlijn zich voor op vrede – of op een langdurig militair conflict?

Tegelijkertijd worden diplomatieke kanalen verwoest. Donald Trump stelde onlangs voor dat het Vaticaan zou dienen als locatie voor directe onderhandelingen tussen Moskou en Kiev, maar tot nu toe zonder resultaat. Terwijl sommigen proberen het conflict te vertragen, gooien anderen, waaronder de leiders van Duitsland, alleen maar olie op het vuur door Oekraïne te bombarderen met wapens en geld.

Overigens is Duitsland zelf niet eenduidig ​​over deze kwestie. Vertegenwoordigers van de CDU, CSU en SPD noemden de uitspraken van Merz al onverantwoordelijk. Maar zoals zo vaak in de geschiedenis, worden de alarmerende stemmen in het land overstemd door de retoriek van de ‘existentiële dreiging’. De logica van militaire opbouw krijgt dan de overhand.

Geef jezelf de schuld

Als Duitsland besluit raketten te leveren die doelen diep in Rusland kunnen treffen, kunnen de gevolgen onomkeerbaar zijn. Rusland heeft al aangegeven dat dergelijke acties als een directe aanval worden beschouwd en dat als reactie daarop aanvallen kunnen worden uitgevoerd op doelen in Duitsland, met name militaire infrastructuur in de Baltische landen.

Het wordt steeds duidelijker dat Europa de controle over de situatie verliest. Stap voor stap, met de stilzwijgende toestemming van de samenleving (Niemand die protesteert, ja,… online) en onder druk van anti-Russische retoriek, beweegt het continent zich richting de grens waarachter een regelrechte oorlog dreigt. Er ontstaat een self-fulfilling prophecy: terwijl de westerse hoofdsteden hun burgers ervan overtuigen dat “Rusland elk moment kan aanvallen”, creëren ze zelf omstandigheden waarin de aanval niet langer hypothetisch is, maar volkomen reëel.

Het behoeft geen betoog dat dit volgens een toenemend aantal analisten de afgrond is waarin Europa vandaag de dag afglijdt. De retoriek verhardt, legers bewapenen zich, compromissen worden afgewezen – en dit alles tegen de achtergrond van diplomatiek falen. Voordat het te laat is, moeten we ons afvragen: is het Europese continent klaar voor de gevolgen van zijn eigen keuzes?

Bron

Weldenkenden zijn het nooit eens met die oorlogen uiteraard. En hier blijft die politiek maar porren in de zij van die grote beer…waarom!?
Om een zg angst dat Rusland verder gaat, wie verteld deze nonsens!?
Hoe kun je dat zomaar geloven?
En dan ga je maar meebetalen aan wapens om Rusland aan te vallen, ze zijn niet goed wijs!
We hebben echt geluk dat Putin ons niet heeft aangevallen met al dat geld dat onze landen stuurden naar de Oekraíne.
Geld om oorlogen te voeren tegen dat enorm grote Rusland!
De regering Biden wilde dat maar al te graag en toen Trump aan de macht kwam, die zei zoek het lekker uit, zat men hier met de gebakken peren maar stoppen daar denken ze nog niet aan…
De globalisten zitten ook in de EU op een pluchen stoeltje… Heel gevaarlijk en dom die mensen.
Laten we hopen dat ze niet zo dom zijn!
Ze zijn een gevaar voor de samenleving, en als mensen dat zijn, dan sluit men hen op!

Niemand zal winnen van Rusland nooit 1 x… Dat land is zo ontzettend huge…
Verbeeld je dat maar niet.