De fake nieuws berichten

Gekopieerd. En een serieus nadenkertje voor een ieder …

Vandaag vond ik de woorden om mijn gevoelens te uiten over de waanzin van deze tijd:
Twee weken geleden.

Toen de oorlog tussen Rusland en Oekraïne net was begonnen, bekeek ik beelden van een nachtelijke beschieting. Een vijandelijk vliegtuig werd door afweergeschut onder vuur genomen. De beschietingen bleven maar door gaan en op een gegeven moment begon ik het toch wel vreemd te vinden dat het vliegtuig steeds terug kwam in plaats van weg te vliegen. ‘s Middags kwam ik erachter dat er, om de kijkers ervan te doordringen hoe vreselijk de Russen zijn, een opname van een videogame was getoond.

Diezelfde middag. De foto van een vrouw met haar gezicht in bloederig verband en op de achtergrond een verwoest flatgebouw dat door de Russen in de as zou zijn gelegd. Het bleek een foto uit 2018 nadat er een gasexplosie had plaatsgevonden.

Een foto van nachtelijke ontploffingen in de verte. Niet Oekraïne, maar Afghanistan.

Een foto van verwoeste gebouwen. Niet Oekraïne, maar Syrië.

De dagen erna kwam ik steeds meer beelden tegen van vermeende slachtoffers van de huidige oorlog die in werkelijkheid helemaal geen slachtoffer waren, of slachtoffer van vorige oorlogen elders in de wereld.

Niet voor niets is het gezegde dat de waarheid het eerste slachtoffer is in een oorlog.

Twee dagen geleden.

Er werden foto’s getoond van een kraamkliniek dat door een Russische aanval zou zijn verwoest. Toen ik na het lezen van veelal zeer gewelddadige reacties meende enige nuance te moeten aanvoeren als tegenwicht voor die massale haat, werd dit mij door menig (maar niet ieder) mens niet in dank afgenomen. Ik was ‘koekoek’, ‘gewoon een beetje dom’, ‘gehersenspoeld’ of ‘blind voor de waarheid’.

Gisteren.

In een van mijn dromen ‘s nachts was ik aan het winkelen. Ik zocht nieuwe kussens voor de bank uit. Twee effen kussens en twee in een ‘fleur de lis’ patroon. Ik bedacht me in die droom nog dat ik dan ook andere accessoires zou moeten gaan uitzoeken, want de kleuren van de kussens zouden niet bij mijn interieur passen. Hoe levendig en nauwgezet kan een mens dromen…
De dag erna zag ik in een flits ineens in mijn hoofd het beeld van die nieuwe kussens uit mijn droom. Ongemerkt en onontkoombaar waren de kleuren, waarmee men zich in een gevoel van collectieve verontwaardiging meent te moeten identificeren, tot mijn afschuw doorgedrongen tot in mijn slaap. Geel en blauw.
Vandaag.
Het nieuwe normaal. Volgens Facebook is oproepen tot haat tegen alles dat Russisch is tijdelijk toegestaan.
En dan ben ik blind voor de waarheid?
En als we het dan toch over ‘de waarheid’ hebben, wat is die waarheid dan?

Klopt het niet of wel dat de VN-secretaris-generaal Ban Ki-moon in 2014 heeft gezegd dat Oekraïne zijn grenzen sinds 25-12-1991 niet heeft geregistreerd, waardoor dit land dus helemaal geen soeverein land is?
Klopt het niet of wel dat Gorbatchov destijds is beloofd dat de NATO zich nooit verder naar het oosten zou uitbreiden?

Klopt het niet of wel dat de VS een spel speelt met Polen en hun MiG-29 om de huidige oorlog verder te laten escaleren zonder directe betrokkenheid van de VS?

Klopt het niet of wel dat er documenten – gedateerd op 22 januari van dit jaar – zijn gevonden waarin door Oekraïne een plan is beraamd om in maart een aanval met biochemische wapens in de Donbass regio uit te voeren?

Klopt het niet of wel dat de VS biochemische opslag in Oekraïne heeft? En klopt het niet of wel dat staatssecretaris Victoria Nuland zich nu enorm veel zorgen maakt over een mogelijke vernietiging van deze biochemische opslagen door Rusland?

Klopt het niet of wel dat er in Oekraïne een laptop is gevonden waaruit een directe betrokkenheid van de NATO in deze oorlog blijkt?

Klopt het niet of wel dat Rusland de evacuatie uit Mariupol dwarsboomt? En klopt het niet of wel dat het juist Oekraïense soldaten zijn die onschuldige inwoners van steden zoals Mariupol en Irpin als menselijk schild gebruiken, en degenen die de stad proberen te verlaten doodschieten?

Klopt het niet of wel dat het 107e humanitaire Russische konvooi enorme voedselvoorraden heeft gebracht naar Oekraïense bewoners?

Klopt het niet of wel dat de Russen een gewetenloze aanval hebben gepleegd op onschuldige en weerloze mensen in die kraamkliniek? Klopt het niet of wel dat dit hele gebeuren in scene is gezet waarbij een zwangere Oekraïense beautyblogger als fotomodel is gebruikt, nadat militairen van het Azov bataljon begin maart zowel het personeel als de patiënten hebben gedwongen de kliniek te verlaten?

Is het niet of wel hypocriet – of op zijn minst tegenstrijdig – dat de EU met sancties alles in het werk wil stellen om de Russische economie lam te leggen, en gelijktijdig voor een recordbedrag aan Russisch gas heeft gekocht vorige week?

Begrijp mij goed. Ik ben niet voor of tegen Rusland. Ik ben niet voor of tegen Oekraïne.
Ik heb als profielfoto heel bewust voor een vredesduif gekozen. Want wat mij betreft mag ieder mens op deze aarde een veilige plek hebben om er te wonen.

Ik verafschuw geweld. Op welke manier en in welke mate dan ook. Ik walg al van een bokswedstrijd.
Ik verafschuw het ook wanneer de waarheid geweld wordt aangedaan. En bij deze oorlog is het maar de vraag wat de waarheid is. Of bij welke oorlog dan ook.

Wie de waarheid weet, mag het zeggen. Ik weet het niet. Wat ik wel weet, is dat het niet ongevaarlijk is om alles wat je door de media voorgeschoteld krijgt klakkeloos aan te nemen. Door het dag in dag uit te horen en te lezen krijgen hoe slecht ‘de Russen’ zijn, is er een geel-blauwe massahysterie ontstaan die ik met de al dan niet correcte kennis die ik nu heb veel bedreigender vind dan Rusland. Want massahysterie kan zomaar omslaan in een blinde haat. Bijvoorbeeld tegen alles dat Russisch is.

Van die massahysterie, van die blinde haat, van het oproepen tot sancties en vergelding wil ik geen deel uitmaken.

Hoe kunnen wij vrede eisen, hoe kunnen wij de wandaden van een ander veroordelen wanneer we zelf een ander willen uitsluiten, of zelfs kapot maken?

Noem mij ‘koekoek’.
Noem mij ‘iemand die in sprookjes gelooft’.
Noem mij ‘gehersenspoeld’.
Noem mij ‘gewoon niet zo slim’.
Het zegt meer over de ander dan over mij.
“Because a vision softly creeping
Left its seeds while I was sleeping
And the vision that was planted in my brain
Still remains
Within the sound of silence”