web analytics
11:11 Dubbele getallen
Bizar & HumorMaatschappij & Psyche

Onderwijs en de tendens

https://plazilla.com/onderwijs-en-de-tendens

Onderwijs en de tendens Hoe men om ging en gaat met…

Jaren geleden kreeg mijn geweldige lieve zoon een zeer nare ziekte.
Hij was toen ook nog zo klein, het was vreselijk!

Die 2 jaren die hierop volgden aan behandelingen, waren verdrietig en vol stress, het was eigenlijk afschuwelijk! Geen woorden meer voor, ik wil er eigenlijk zo min mogelijk nog aan denken. Maar het vreemde was er was geen begrip van de omgeving of vanuit de scholen.
Mijn kind toen bijna 4 jaar oud, wilde graag naar school toe. En vol goede moed ging hij dan naar school, ik bracht hem uiteraard. Hij begon vrolijk en positief aan de kleuterschool, wat bij mij vroeger heel anders verliep want ik wilde niet naar school.
Maar ik zag mijn kind in korte tijd veranderen van een blij naar schoolgaand kind in een kind dat stil werd en verdrietig. De buitenwereld was helemaal niet zo lief als hij gewend was. Kinderen plaagden hem, dag in dag uit en geen leerkracht die er iets van zei.
Mijn zoon was gezet door de prednison die hij moest slikken, zijn haartjes vielen uit door de kuren die hij moest gebruiken om weer gezond te worden.
Echt zo intens sneu en verdrietig allemaal, maar niemand die het iets kon schelen.
Dat hij gepest werd oh? De leerkracht vond het alleen maar vervelend dat mijn kind nog niet zindelijk kon zijn, begrip? No Way!
En ook al had ik gezegd, als er iets is bel me dan, dan haal ik hem op. Maar ze belden niet hoor, en op een dag kwam hij uit school en vertelde mij het volgende.
Hij was misselijk geweest door de medicijnen, en moest overgeven. De juf had gezegd als je moet spugen daar is de wasbak, als je klaar bent kom je maar naar buiten, wij zijn daar.

Het was pauze nml. En ze liet een kind van 4 jaar alleen achter in de klas, terwijl hij zich ziek voelde en moest overgeven.

Ik was laaiend op die vrouw, ik heb de directeur hierover gesproken maar, ook hij beloofde veel maar men deed niets.
Mijn zoon was nog net geen 4 jaar oud en zat net voor de grote vakantie op deze school.
Ik heb hem van die school gehaald. Ik had al zoveel verdriet en door dit alles werd het enkel maar vergroot, en je kind verdriet zien hebben terwijl je kind al zoveel meemaakt daar ga je echt stuk aan!!!!!!

Natuurlijk krijg je dan als moeder al een aantekening, moeder haalt kind van school.
Waarom zegt niemand erbij natuurlijk.
Nee stel je voor de naam van de school zou eens in een kwaad daglicht komen te staan.

Maar goed ik dacht verder ook niet meer na over hoe en wat, mijn zoon kon naar een andere school en ik dacht prima! Opgelost en klaar.

Daar werd hij met open armen ontvangen en eindelijk ging alles wel goed.
Hij is genezen van de ziekte die hij kreeg en godzijdank, alles was weer een beetje zoals het moest zijn.

Maar na enkele jaren kwam er een directie wisseling op die school. Dat doet men wel vaker dat ze directie leden uitwisselen op scholen en helaas kwam er een minder goede voor in de plaats.

Mijn zoon inmiddels in groep 3 kreeg een vervelende juf. Vervelend in de zin van een denkelijk verwend dametje dat door pa op handen gedragen werd en zij was zijn prinsesje en nog juf ook op school.

Ze had zelf geen kinderen en dat was te merken, totaal geen begrip voor de leeftijd van die kinderen.
Ze had vast goed gefunctioneerd in groep 8 maar niet in groep 3.

Op een dag kwamen we iets te laat aan op school en snel hielp ik mijn zoon zijn trui in zijn tas stoppen in de kleedkamer van de gymzaal.
Hoogst verontwaardigd kwam ze op mij af, waar ben je mee bezig riep ze bazig naar mij./

Ik zei gewoon zijn trui even opvouwen en in zijn tas doen.

Nou maar dat doen we hier niet zei ze hooghartig.
Ik zei: Pardon? Hoe bedoel je dit?
Het begon me iets te irriteren die houding van haar. Ik doe zijn trui in zijn tas we zijn iets later en dan kan hij gewoon sneller met de les meedoen!?
Wat was daar nu onlogisch aan?
Nou nee hoor dat kon niet ze moesten leren zelfstandig dingen doen etc.
Dat was de eerste aanvaring.

Er volgden er wel meer.
De kinderen gingen savonds huilend naar bed als ze de volgende dag gym hadden want douchen etc op die leeftijd was nogal een heet hangijzer voor velen en ik kon het me voorstellen, het is nog niet zo lang uit de luiers allemaal en moet zich uitkleden en bloot voor alle andere kinderen ineens even onder de douche!

Daarbij had ze de pik op mijn zoon oid want als hij onder de douche was geweest, mocht hij nog een rondje omdat hij volgens haar niet geweest was!

Maar betreffende de andere kinderen geen enkele ouder die er iets over durfde te zeggen, ik wel, netjes hoor en vriendelijk.
Neuh van niemand klachten gehad, zeiden ze. Nee dat geloof ik wel maar op het schoolplein zeggen de moeders wel heel iets anders.
Nou goed ik kwam met een voorstel ik zou meehelpen tijdens de gymlessen als ze moesten omkleden etc.
Prima…dus dat deed ik een tijdje.

Op een dag kwam ze weer binnen marcheren gelijk een militair en begon de kinderen af te blaffen.
Ik maakte een simpele opmerking, kon me ook niet meer inhouden en vroeg haar of ze dacht dat dit een concentratiekamp was oid?

Ik zei dit zijn kinderen, hele kleine kinderen nog en jij denkt dat ze dit wel eventjes allemaal aannemen waar ben je mee bezig?
Nou ze spoot uit haar vel.
Ze ging tekeer, vreselijk. Ik heb haar rustig gevraagd of ze even naar de gang wilde komen omdat die kinderen geen getuige hoefden te zijn van haar woede aanval.

Hierna ben ik naar de directrice gegaan en heb mijn verhaal gedaan. Welke nog iets verder ging qua pesterijen naar mijn zoon toe, bv tijdens een hittegolf iedereen een plastig bekertje geven voor water, maar toen iemand op mijn zoons plastic bekertje stond, mocht hij geen andere.

Toen ik heb een extra drinkbeker meegaf was ze boos en mocht hij ook daar geen water mee gaan halen en drinken!!!
Er volgde een gesprek op, nml met de juf en de directrice.
Ik heb gezegd wat er speelde en dat ik het daar dus niet mee eens was.
De juf ontkende alles stellig en toen ze weer begon te liegen ben ik opgestaan en zei, ik haal mijn zoon nu uit je klas! Ik wil niet dat mijn kind les krijgt van iemand die zo liegt nml.
Ik heb mijn zoon uit de klas gehaald.
Ik wilde hem het liefst weer naar een andere school doen, waren dit volwassen mensen?

Ik kende dit niet van mijn jeugd dat leerkrachten zo onvolwassen konden zijn en zo oneerlijk.
Ik wilde voor mijn zoon gewoon een fijne jeugd zonder ellende en zonder dit soort vreemde zaken.
Waar was dit goed voor in vredesnaam.
De school belde hierna alle scholen in de omgeving, zodat ik mijn kind nergens kon aanmelden ik moest eerst komen praten op school.
Na veel gedoe en praten, zei de directrice dat naar de andere groep 3 gaan geen optie was, want er was de week ervoor al een kind overgeplaatst naar die andere groep en dan kregen ze praatjes op de school.

Dus enige optie was mijn zoon een half jaar terug zetten!!!!!!!!! We hadden geen keus!

Ik kreeg nog wel de opmerking mee dat dit alles wel onder ons moest blijven natuurlijk en dat niemand op het schoolplein dit mocht weten!

Ik hield mijn mond…maar anderhalf jaar later heb ik hem wel naar een andere school gedaan in de hoop het daar beter te vinden want, er liep daar later van alles uit de hand!

Het was een grote chaos daar, dus wat een directeur kan doen voor een school dat is echt van belang.
Ik heb een smoes verzonnen toen om mijn zoon daar weg te halen anders mochten we toch niet weg!
Helaas koos ik weer een verkeerde school of had ik gewoonweg pech of zijn scholen zo slecht tegenwoordig?
Ik heb geen idee. Of draaide er al een aantekening mee met mijn zoon inzake zijn zg moeilijke moeder?
Ik weet het niet ik ben altijd netjes en beleefd gebleven misschien is dat wel mijn fout?
Maar op die school zaten veel kinderen, erg veel kinderen.
En de meesten hadden geen opvoeding genoten en de school deed er niets aan.
Mijn zoon werd op een gegeven moment erg vaak ziek.
Niet omdat hij gepest werd, want dat pesten was puur onopgevoedheid van die kinderen en het was meer irritant. Maar het ene virus na het andere vloog hem aan maar ook ik bleef niet gespaard. Een school die niet goed schoongehouden wordt is ook een bron van bacteriëen uiteraard. En met zoveel kinderen op een school, kan dit ook niet uitblijven dat mensen ziek werden. Ken er wel meer die vaker ziek waren dan doorsnee. Maar goed zijn weerstand kelderde omlaag.

Waarschijnlijk had hij toen al pfeiffer gehad en cmv, hij was drager van deze virussen nml. Maar de huisarts vertelde dat belangrijke feit er even niet bij.

Vergeten oid. Na een tijdje werd mijn zoon mishandeld op school, een fikse trap in zijn buik zomaar uit het niets, van een jongen die nogal heftige ouders had volgens de school, deed dat zomaar even omdat hij vond dat hij dat even moest.
Mijn zoon kwam thuis, school belde ook niet eventjes netjes op oid. Nee hij mocht het zelf vertellen, op zijn buik een blauwe plek van 15 bij 15 cm! Op zijn navel gevolg gekneusde darmen, waar hij vaak last van kreeg ook later nog.
Fijne school toch? Ze spraken de jongen er ook niet op aan.
Nee stel je voor die ouders, en die jongen ging toch van school na de zomervakantie dus…
Plots na 2 jaar ging school zich bemoeien met mijn zoons ziek zijn!

Kwamen ineens bij ons thuis, zonder afspraak. En maakten zich zg enorme zorgen om mijn zoon.
Hoezo, vroeg ik, waarom nu pas?
Het bevreemde mij toen enorm. Want huiswerk regelden ze niet, niemand kwam langs, niemand belde om te vragen hoe het ging en of hij al beter was bv. Ik dacht bijna dat dit normaal was oid in deze tijd?
Nou goed ik had de zorg voor mijn zoon en de rest nu ja ze zochten het maar uit verder, maar volgens mij was ik diegene die zich zorgen maakte en niet die school.
Hierna heb ik nog enkele gesprekken gehad op school. Ze dachten dat hij misschien ziek thuis bleef omdat hij bv gepest werd. Nee hij was ziek, virus etc, griepklachten alles er op en er aan, maar hij werd ook wel gepest. Maar niet dat hij daar ziek van werd want ik werd ook telkens ziek in die tijd?

Ik begreep er zelf ook weinig van. De huisarts gooide het telkens op veel virussen dat jaar etc.

School beloofde telkens beterschap inzake opletten in de klas dat die kinderen eens een beetje normaler met elkaar zouden omgaan. Maar men deed dus niets.
Mijn zoon was het spuugzat, die rotschool zei hij wel eens.
En op een dag zei hij mam…ik wil naar een andere school!
Ik zei doe maar niet want je hebt al andere scholen gehad en het is nog maar 2 jaar! Dat redt je wel heus!
Nee ik wil naar een andere school.
Mijn zoon is altijd een jongen geweest met een eigen mening, en was rustig en altijd vriendelijk. En volwassen genoeg voor zijn leeftijd al om eigenlijk een eigen beslissing te kunnen maken.
Na enkele gesprekken gingen we akkoord, hij gaf aan dat dat soort kinderen nooit zouden veranderen en hij had geen zin in dat gezeur elke dag weer, over wat hij at bv, of dat er een kind hem elke keer peste met feit dat hij zo vaak ziek was!

Mijn zoon had in die week dat hij die beslissing nam een dubbele middenoorontsteking, maar toch moesten we dit snel regelen want, je mag niet thuis zitten zonder school en hem van de andere school halen betekende, eerst een andere school regelen.
Met koorts en al ging hij dan mee, hij zag de school en vond het best!

Dus ik belde de directeur om dit mee te delen, dat mijn zoon zelf besloten had om naar een andere school te gaan. Ik zei dat hij ook was meegegaan om die school te bekijken.
Oh zei de directeur toen snerend, Zeker een wonderbaarlijke genezing!
Op zijn bekakte manier.
Nu had mijn zoon inderdaad een wonderbaarlijke genezing meegemaakt dus, daarover ging ik ook niet in discussie met die man.
Nou zei hij toen als je hem naar een andere school stuurt dan geef ik je aan.

Ik vroeg hoe bedoelt u dit?
Nou dan geef ik je aan bij het AMK!

Ik wist niet eens wat dat was, maar zei dan moet u dat maar doen als u dat nodig vindt.

Wat was nu de reden van deze school om zo te reageren?
Ze waren bang dat ik melding zou maken van die mishandeling op school, de aanval is de beste verdediging immers? Toen kwamen ze ineens thuis kijken met hun zg bezorgdheid.

De naam van de school hooghouden dus.
Zo misselijk zit de mensheid dus in elkaar tegenwoordig.
Mijn zoon ging naar de andere school en het ging ook goed daar! Geweldige school eigenlijk zoals ik zelf ken van vroeger! Knus en vriendelijke sfeer en pesten gebeurde daar niet, zo ja dan zeiden ze er iets van.

Het was er schoon, netjes de kinderen net opgevoed, goede wijk dus?
Maar al met al het plezier begon eindelijk te komen in de school.
Het AMK bracht een rapport uit dat ik een te goede moeder zou zijn!
Oeh wat fout in deze tijd zeg!

Geen sleutelkind, geen kind dat over straat zwalkt, omdat mijn zoon er geen behoefte aan heeft dus?
Slimme jongen, ja, net opgevoed, kreeg vaak complimenten zelfs! Beleefd, gewoon een zoon waar denk ik elke moeder over droomt, ik ben blij! We hebben ook een prettig contact en in feite nooit problemen met elkaar maar dat is omdat alles bespreekbaar is…maar als ik dat AMK rapport nog wel eens doorlees dan voel ik nog die pijn van al dat onrecht, dat mensen je aan kunnen doen met hun gemene laagheden.
En had ik mijn zoon direct op deze school geplaatst was dit alles nooit gebeurd! Alleen deze school was net iets verder weg dan die andere scholen dus?
Maar achteraf denk je vaak had ik toen maar…maar je weet het dus niet van tevoren.

Vervelend was wel dat die directeur van die laatste school, de laatste 3 maanden uitviel wegens een burn out, wie viel in?
Oh de directeur die een valse melding had gedaan bij het AMK!
Heel fijn, ik hoorde hem praten op de gang en het bloed stolde me in de aderen.
Ik was ijzig kil, ik heb hem nooit nog iets gezegd of zelfs maar aangekeken, en mijn zoon ook niet. Die had een vreselijke hekel aan die man, hij probeerde een gesprek aan te knopen met mijn zoon ooit.
Maar mijn zoon weigerde dit als jongen van 13,…hij was het zat en had al teveel gezien aan zg volwassenen.

Mijn zoon gaat nu naar het VWO. Is erg intelligent, maar zelfs nu bekruipt met het gevoel vaak dat er iets meedraait op de achtergrond, alsof mensen je niet serieus nemen op een school.
Reden?
Onbekend maar het zal wel liggen aan het feit dat ik geen rechtszaak heb aangespannen tegen dit soort scholen, of er werk van gemaakt heb.
Ik hou niet van ellende en trammelant, wat een ander doet moeten ze zelf weten, maar aub voor mijn kind een fijne jeugd maar telkens weer, die vervelende nare dingen die ertussen komen waar je niets tegen kunt beginnen.

Ik wilde dit verhaal altijd al eens kwijt online.

Die mensen waar ik het over heb gehad in ons verhaal, mogen zich diep schamen.
Ze hebben heel wat ellende aangericht namelijk.
Meer dan zij zelf kunnen bedenken.

 

 

 

8
Deze zilla volgen

28/09/2012Reacties
Arcade2202
Ik heb met open mond je artikel gelezen, wat leven we toch in een verdorven wereld, knap hoe je het gered hebt en zeker ook je zoon ! Duim en fan erbij !
Chayenna2

Goed dat je er aandacht aan hebt geschonken. Er is een hoop mis met ons schoolsysteem wat zeker eens aangepakt moet gaan worden avatarBassie ongeveer een jaar geledengoed artikel, Duim en Fan erbij! Miss wat plaatjes maakt het aantrekkelijker om te lezen!
Robxead

leraren die niet functioneren kunnen bijna niet ontslagen worden en dat is een grote schande…
Kirsti Wat een verhaal, wat een strijd. Goed om het hier te delen.
ABelle
Goede waarschuwing. Duim en fan.

DRIMPELS
Ja het is niet allemaal rozegeur en maneschijn op de scholen maar je kunt ze niet allemaal over een kam scheren er zijn echt wel betere dan die waar jij over schrijft. Wel een DUIM waard. En een FAN was ik al, DRIMPELS.

Cleopatra
Bedankt voor de reacties, het verhaal is nog niet helemaal af. Maar ik denk dat ik daarvoor een apart stuk ga schrijven. Nee Drimpels, niet alle scholen zijn zo, maar vind maar eens de goede school. Hadden wij het geluk gehad dat mijn zoon op die laatste school was begonnen hadden we deze ellende nooit gehad!

Chrisrik ha, ik lees nu pas het eerste deel van je verhaal! D

Barrabazz Van mij ook een dikke duim omhoog, maar dat weet je al. Ik heb de geschiedenis van ‘dichtbij’ gevolgd. Enorme bewondering voor deze moeder. Hierdoor weet ik zeker dat EnGeLeN bestaan! Barrabazz.

Oh no not I! I will survive!
Oh as long as I know how to love I know I’ll stay alive,
I’ve got all my life to live,
And I’ve got all my love to give,

I’ll survive, I will survive!
Oh..

Go on now go, walk out the door.
Just turn around now, cause you’re not welcome anymore.
Weren’t you the one who tried to break me with goodbye?
You think I’d crumble? You think I’d lay down and die?

Oh no not I! I will survive!
Oh as long as I know how to love I know I’ll stay alive,
I’ve got all my life to live,
And I’ve got all my love to give,

I’ll survive, I will survive!
I will survive…..

Gerelateerde artikelen

Back to top button
Close

Een Adblocker gedecteerd

AngelWings.nl wordt mede mogelijk gemaakt door advertenties ♥Support ons door je ad blocker uit te schakelen♥