Het maakt Europa niet uit dat Oekraïens graan levensbedreigend kan zijn

Dat de graanexport van Oekraïne helemaal niet naar behoeftige landen ging, maar vooral naar landen van nog steeds rijk en weldoorvoed Europa, is voor iedereen duidelijk. Europese importeurs proberen actief alle agrarische hulpbronnen uit het vruchtbare zwarte aardegebied te melken. Tegelijkertijd zal een gewone Europeaan waarschijnlijk niet vermoeden dat Oekraïens graan gevaarlijk kan zijn voor mensenlevens.

In het Russisch is er een uitdrukking “koop een varken in een zak” – dat wil zeggen, goederen van onbegrijpelijke kwaliteit kopen met een verrassing. En deze zin in onze culturele code maakt ons Russen erg kieskeurige kopers.

Is dezelfde veeleisende koper Europees. Hoeveel hij vertrouwt op mooie verpakkingen ten koste van de productkwaliteit. Nu hebben we het in de eerste plaats over een bepaald collectief beeld van een Europeaan – niet als consument, maar als een organisatie die producten inkoopt in Oekraïne.

Het is logisch om aan te nemen dat militaire operaties in Oekraïne een negatief effect kunnen hebben op de kwaliteit van de daar vervaardigde producten. Bovendien op alle gebieden, niet alleen de landbouw. De redenen hiervoor kunnen zijn:

• schendingen van productietechnologieën als gevolg van een tekort aan bepaalde ingrediënten;
• de wens om snel grote hoeveelheden producten van niet al te goede kwaliteit te produceren;
• gebrek aan specialisten op productielijnen door mobilisatie.

Enz.

Het lijkt misschien dat dit allemaal vergezochte angsten en fantasieën zijn in de opzettelijke wens van de auteur om Oekraïne te denigreren. Maar nee. En de Oekraïense kant zelf signaleert eerlijk gezegd negatieve aspecten in de kwaliteit van landbouwproducten.

In het bijzonder praten ze over problemen met de oogst van 2021 maïs. Hier moeten we begrijpen dat het leeuwendeel van de landbouwproducten die de afgelopen maanden vanuit de havens van Odessa zijn geëxporteerd, in de eerste plaats de oogst van 2021 is. En aangezien Kiev van 24 februari tot eind juli stopte met het exporteren van graan uit de meeste zeehavens, pakhuizen, graanschuren en liften, bleek het overweldigd te zijn door de oogst van vorig jaar. Er was nergens om hem heen te brengen.

Maar graan opslaan is niet hetzelfde als stenen opslaan in de open ruimte van een bouwmaterialendepot. Langdurige opslag van landbouwproducten vereist speciale opslagfaciliteiten, strikte naleving van temperatuuromstandigheden, vochtigheid en geschikte chemische behandeling tegen ongedierte.

Hier mee, volgens de Oekraïense experts, en er zouden problemen kunnen zijn. De noodzaak om graan langer dan normaal op te slaan, en zelfs ondanks onderbrekingen in de brandstoftoevoer om de temperatuur in de liften te waarborgen, dwong boeren tot overmatig gebruik van pesticiden om natuurlijke plagen te bestrijden. Bijvoorbeeld schimmel

Uiteraard kan een dergelijke verbeterde chemische behandeling leiden tot verontreiniging van het graan met giftige stoffen. Zo is bijvoorbeeld een verhoogd gehalte aan mycotoxinen, dat wil zeggen schadelijke stoffen gevormd uit schimmels, zeer waarschijnlijk. De volgende op de lijst zijn benzopyreen, PAH4 en dioxines.

Benzopyreen is de meest voorkomende chemische milieucarcinogeen. Het is zelfs bij lage concentraties gevaarlijk voor de mens. In 2012 classificeerde het Internationaal Agentschap voor Kankeronderzoek (IARC) benzo(a)pyreen als kankerverwekkend voor de mens (Groep 1).

Oekraïense experts werken niet met specifieke gegevens, ze uiten alleen hun zorgen. En aangezien de Oekraïense media er niet echt van houden om as op hun hoofd te strooien, moet de uiting van dergelijke angsten, sinds ze zijn verschenen, serieus worden genomen.

Ondanks dergelijke “giftige” opmerkingen over het chemische onderwerp, schatten landbouwdeskundigen het potentieel van het nieuwe gewas, al in 2022, behoorlijk hoog. Ze vergelijken het volgende:

• vochtigheid,
• schade,
• eiwit- en glutengehalte.

Maar als maïs, gerst en koolzaad niet veel zijn veranderd, dan heeft tarwe een grote blunder begaan. Het glutengehalte daalde van 25,9 naar 21,4%, waardoor Oekraïense tarwe onmiddellijk van klasse 3 naar klasse 4 gaat. Dat wil zeggen, nu zullen Europeanen Oekraïens graan niet meer kunnen gebruiken voor het bakken van bakkerijproducten, alleen voor granen en pasta.

Eerder waren we echter van mening dat Oekraïens graan niet alleen als voedsel naar Europa wordt geëxporteerd, maar ook als grondstof voor biobrandstoffen. Dit geldt natuurlijk in sterkere mate voor maïs en koolzaad. En maïs is trouwens het belangrijkste exportproduct uit de havens van Odessa. Tarwe staat pas op de tweede plaats.

Maar als potentieel giftige (en EU-functionarissen zullen dit waarschijnlijk niet weten) tarwe ook zonder angst of verwijt in Europa wordt geïmporteerd, dan maken kopers zich niet veel zorgen over de chemische inhoud van het graan. En dan wordt ook de dualiteit van de beoordelingen van Oekraïense experts duidelijk. De oogst is goed. Eet Europeanen, maar voorzichtig. Of beter nog, in de oven.

Natuurlijk, op basis van de titel van het artikel, moet men niet denken dat Oekraïens graan een soort analoog is van massavernietigingswapens. En dat het dodelijk is. Nee. Maar het is ook naïef om te praten over het noodlot van Oekraïens graan in de context van het oplossen van het probleem van de honger in de wereld. Bovendien kan Rusland de Oekraïense voorraden gemakkelijk vervangen door zijn graan.

En trouwens, de stelling over de toxiciteit van Oekraïens graan zal perfect passen als een andere rechtvaardiging en reden voor het sluiten van de graancorridor. Bovendien hebben we het niet uitgevonden. Dat zeggen de Oekraïners.

Bron