Kernenergie en kernwapens
Let op: Deze informatie is niet meer actueel. Zie de vernieuwde versie op de Greenpeace website. Kernenergie is volgens sommigen onvermijdelijk als we de uitstoot van broeikasgassen willen beperken. Onzin! Kernenergie is gevaarlijk, duur en vooral: overbodig. We hebben immers schone en veilige energiebronnen!
Kerncentrales stoten geen CO2 uit en daarom wordt kernenergie door voorstanders gepromoot als de ideale energiebron in de strijd tegen klimaatverandering. Maar er kleven te veel keerzijden aan kernenergie. Bovendien is kernenergie niet nodig.
Lees bv dit:
https://isgeschiedenis.nl/nieuws/nucleaire-rampen-in-het-verleden
Reactie online:
”in het verleden is kernafval gedumpt in oceanen en oude mijnen. weet zeker dat er vaten zijn die lekken. gevolg: Onzichtbare milieuramp, die angstvallig stil wordt gehouden om de mensen een valse veiligheid te geven. Vaten die duizenden jaren blijven doorstralen. Dus afval zeer milieu onvriendelijk. Is niet op te slaan want gebouwen kunnen nooit 1000 jaar bestaan of het moet een Egyptische Piramide zijn. Dan is er nog niet eens gesproken van het dumpen/ lekken van radio aktief water. In Nederland zal het wel goed geregeld zijn, maar twijfel zeer sterk hoe het in Frankrijk, China en Rusland eraan toe gaat met opslag en rampen. Afval mag niets kosten, dus daar zit het probleem.”
Protesten tegen kernenergie
Kernenergie roept veel protest op in het begin van de jaren 80. De acties richt zich vooral op het sluiten van de kerncentrale in Dodewaard en kernenergie.
1981
1982
1987
Kerncentrale Dodewaard
1981 Kerncentrale Dodewaard.
1981
De actiegroep ‘Breek atoomketen in Nederland’ komt op 27 mei met 200 man ’s morgens vroeg naar de kerncentrale in Dodenwaard om te protesteren tegen kernenergie. 9 uur lang wordt de toegangsweg naar de centrale geblokkeerd, daarna maakt een ongewapend peloton van de ME een einde aan de vreedzame demonstratie. Vele en grotere acties zullen nog volgen.Kerncentrale Kalkar in aanbouw.
Protesten tegen kernwapens
Stop de neutronenbom
Het verzet tegen de neutronenbom maakt deel uit van een bredere beweging tegen kernbewapening en plaatsing van kruisraketten in Nederland.
Wanneer de regering in 1981 voor de zoveelste keer het plaatsingsbesluit voor zich uitschuift, komt het Interkerkelijk Vredesberaad (IKV) in actie. Ze organiseren een demonstratie tegen kernwapens in Amsterdam. Sinds 2006 is er een samenwerkingsverband met de Nederlandse afdeling Pax Christi, een internationale katholieke vredesbeweging. In 2114 gaan ze verder onder de naam Pax.
Dubbelbesluit van de NAVO
De massademonstraties uit 1981 en 1983 kwamen voort uit het zogenaamde dubbelbesluit van de NAVO op 12 december 1979. Dit besluit hield ten eerste in dat er in vijf West-Europese landen, namelijk (West-Duitsland, het Verenigd Koninkrijk, Italië, Nederland en België) in totaal 572 Amerikaanse middellangeafstandsraketten gestationeerd zouden worden, die het antwoord waren op de SS-20 raketten die in het westen van de Sovjet-Unie waren opgesteld. Ten tweede zou de Sovjet-Unie het aanbod krijgen om te onderhandelen over een beperking van nucleaire wapens.
Het kabinet Van Agt, dat van 1977 tot 1981 regeerde, besloot tot de stationering van 48 kruisraketten op eigen grondgebied. Het daadwerkelijke besluit werd door de twee achtereenvolgende kabinetten Van Agt echter steeds uitgesteld, als gevolg van het grote verzet tegen de kernwapening. De Nederlandse politiek leed aan Hollanditis!
Hollanditis
Ironische benaming voor de terughoudende opstelling van Nederland ten aanzien van de plaatsing van kernwapens door de Amerikanen in de eerste helft van de jaren tachtig. Deze houding werd vergeleken met een besmettelijke ziekte, want dit zou ook andere landen beïnvloeden en de positie van de NAVO aantasten. De term werd in 1981 gelanceerd door de Amerikaan Walker Lacqueur.
Drop de neutronenbom
1981, affiche Drop de neutronenbom
button hollanditis
affiche kernkop rot op
1981 affiche Kernkop rot. Foto: Geheugen van Nederland
Demonstraties
1981 Amsterdam
1983 Den Haag
1984 Woensdrecht
1985 Den Haag
protest Amsterdam kernwapens
1981, protest Amsterdam: Nederland zegt nee
Anti-kernwapen demonstratie
Begin jaren 80, Anti-kernwapen demonstratie. Foto: Nationaal Archief
vrouwen tegen kernwapens
1981, affiche vrouwen tegen kernwapens
1981 Massademonstratie in Amsterdam (foto’s zie link onder artikel)
De eerste Nederlandse massademonstratie tegen de kernbewapening vond plaats op 21 november 1981 op het Museumplein in Amsterdam. Leuzen als ‘raketjes zijn niet netjes’ en ‘ban de bom’ kwamen veelvuldig op de spandoeken van de 400.000 demonstranten voorbij.
Tegenstanders van het NAVO besluit zagen de kans op daadwerkelijk gebruik van kernwapens steeds groter worden. Opvallend is de deelname van een groep militairen onder het spandoek ‘NATO soldaten tegen kernwapens´. Ook groepen als ‘Stop de Neutronenbom’ en ‘Vrouwen voor Vrede’ doen mee. Een aantal politieke partijen sloten zich aan bij de vredesbeweging, zo ook de PvdA die op dat moment oppositie voerde tegen het kabinet-Van Agt.
Faber
1981, Mient Jan Faber
Traa
1985, Maarten van Traa
Strikwerda
Sienie Strikwerda in 1984
Na de door het IKV georganiseerde vredesdemonstratie van 21 november 1981 werd in 1982 het Komitee Kruisraketten Nee opgericht. Het Komitee bestond uit onder andere het IKV, de FNV, Pax Christi, Stop de Neutronenbom, de Vereniging van Dienstplichtige Militairen en de politieke partijen PvdA, D’66, CPN, PPR en PSP. Voorzitter van het KKN werd Sienie Strikwerda, gesecondeerd door onder meer Mient Jan Faber en Maarten van Traa.
Het Komitee Kruisraketten Nee was een Nederlandse protestorganisatie tegen de plaatsing van 48 Tomahawk-kruisraketten met kernkoppen in Woensdrecht. Strikwerda was aangezocht om de diverse en vaak botsende groeperingen achter één spandoek te krijgen. ‘Ze was voorgedragen door de vrouwenbeweging, de mannen vochten elkaar de tent uit. Ze was geknipt voor die rol’, zei Mient Jan Faber, die met haar in het bestuur van het comité zat.
Afloop
affiche Borssele
1985, affiche Borssele
Op 1 november, een paar dagen na de slotmanifestatie, maakt premier Lubbers bekend dat het kabinet definitief heeft besloten om 48 Tomakawk-kruisraketten in Woensdrecht te plaatsen. De vredesbeweging raakt verdeeld nu er politiek gezien niets meer te bereiken valt. De harde kern blijft actie voeren maar het IKV, FNV en politieke partijen voelen niets meer voor buitenparlementaire acties. Dat de kruisraketten er uiteindelijk niet komen heeft te maken met de nieuwe leider van de Sovjet-Unie, Michael Gorbatsjov, die bereid is om de internationale wapenwedloop te stoppen!
affiche Woensdrecht
1987, affiche Woensdrecht KKN
In 1987 wordt in de onderhandelingen tussen de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie een doorbraak bereikt. Op 8 december 1987 wordt door de Amerikaanse president Ronald Reagan en Michail Gorbatsjov het INF-verdrag getekend. Als gevolg hiervan wordt Nederland van de vijf beoogde plaatsingslanden het enige land waar geen kruisraketten zijn geplaatst!
INF verdrag Gorbatsjov Raegan
1987, ondertekening INF verdrag Gorbatsjov en Raegan
Vanaf 1986 is het Komitee Kruisraketten Nee als samenwerkingsverband een slapend verbond. Bij het IKV en ook Pax Christi vond men dat de tijd van massamobilisatie voorbij was en het werden meer solidariteitsbewegingen met de democratische oppositie in Oost-Europa. Volgens deze organisaties lag daar namelijk de sleutel van het streven naar nucleaire ontwapening. ‘Ontspanning van onderop’ was hierbij het motto. Kleinere antimilitaristische en pacifistische organisaties gingen verder als Platform van Radicale Vredesgroepen, dat al eerder was opgericht. Door het uiteenvallen van de Sovjet-Unie na 1989 is het niveau van bewapening in Europa ver teruggebracht.
https://seniorplaza.nl/historie/de-jaren-80-5-kernenergie-en-kernwapens/
Zodoende zit de wereld voor honderdduizenden jaren met radioactief afval opgescheept met toch alle risico’s van dien.
De risico’s van een functionerende kerncentrale zijn inderdaad erg klein als ze bijvoorbeeld in Nederland staan, maar als het fout gaat, dan gaat het ook wel heel erg verschrikkelijk fout en willen we met z’n allen dat risico lopen ?
https://www.startpagina.nl/v/natuur/milieu/vraag/91298/weerstand-kernenergie/
Kernenergie is voor even goed.
Maar voor later niet.
Het is schoon voor nu, maar later heeft men duizend keer meer last van het kernafval.
STRIJD TEGEN KERNENERGIE EN VOOR FUNDAMENTELE OPLOSSINGEN.
Nog geen twintig kilometer is de afstand tussen mijn woning in Bergen op Zoom en de kerncentrale Doel in het gelijknamige Belgische plaatsje. Doel staat bovendien in het dichts bevolkte gebied van alle kerncentrales in Europa. Mocht er hier zich een ongeluk voordoen met de kerncentrale zoals in Fukushima (@Hanvanderhorst niet Fukuyama) worden volgens WISE Nederland meer dan negen miljoen mensen getroffen.
Oppernar en Farao van de Bataafse Republiek Arjen Lubach heeft in zijn inmiddels succesvolle televisiereeks ‘Zondag met Lubach’ al een aantal zeer sterke en soms ook hilarische items gemaakt. Onder meer over de bio-industrie, het ‘partijprogramma’ van de PVV en natuurlijk het viral ‘America first, Netherlands second’ filmpje. Ik vond de uitzending van zondag vier november over kernenergie een van zijn minst uitgedachte onderwerpen.
Ik heb de aflevering nog een keer gekeken om er zeker van te zijn dat het niet gewoon kwam omdat mijn eigen ideeën over kernenergie waren vastgeroest.
De voordelen van kernenergie (levert relatief veel energie, lage CO-2 uitstoot) werden terecht uitgelicht. Deze voordelen zijn er ook, zeker ten opzichte van de smerige bruinkoolcentrales of het schaarse olie en gas. De framing in de aflevering was echter vooral dat men in Nederland niet durft te benoemen dat kernenergie heel erg schoon is en dat kernenergie toch vooral een onderwerp is wat in de taboesfeer blijft, een onderwerp waar men bang voor is om over te spreken.
Ik denk dat dit niet klopt. Volgens mij is kernenergie juist een van de meest gepolariseerde debatten uit de recente geschiedenis, die bovendien massa’s volk op de been hebben gebracht.
Talloze actiecomités, piketstakingen, blokkades en demonstraties zijn er in het (recente) verleden geweest om kernenergie en de bouw van nieuwe kerncentrales tegen te houden.
Ook Bergen op Zoom kent een lange traditie met de antikernenergie beweging, waarbij zowel het Belgische Doel als de Zeeuwse kerncentrale in Borssele onderwerp van discussie waren. Het onderwerp is altijd bespreekbaar geweest en tegenstanders van kernenergie hadden en hebben echt niet alleen argumenten dat kernenergie ‘niet goed voelt’, zoals Lubach en verschillende politieke partijen nu claimen.
De voornaamste argumenten tegen kernenergiecentrales zijn niet alleen het radioactief afval geweest, de problemen met de opslag hiervan of de kosten van de bouw (soms tientallen miljarden per centrale) zoals Lubach beweerd, die zelf schijnbaar dit keer ‘VVD-corvee’ had. De daadwerkelijke dreiging van een kerncentrale zoals Doel of Borssele, waar ik zelf dichtbij woon, zit hem in het gevaar wat het vertegenwoordigd. Het potentiele gevaar. Dat het in het verleden tot nu weinig grote rampen zich hebben voorgedaan, (Tsjernobyl 1986 geeft vandaag de dag nog steeds problemen voor de gezondheid van vele duizenden volwassenen en kinderen) geeft absoluut geen garanties voor verdere ontwikkelingen. Niet voor niets zijn er nauwelijks verzekeraars en daarmee financiers die zich willen wagen aan de bouw of verzekering van kerncentrales. Naast het kritiekloos promoten van kernenergie ontstond er in het programma ook geen diepere laag die de klimaatproblematiek in het algemeen adresseerde.
De oplossing van ‘het klimaatprobleem’ zit hem dan ook niet in meer kerncentrales of, zoals in Duitsland, de (her)opening van bruinkoolcentrales. De oplossing zit hem ook vooral niet in een individueel gerichte aanpak, waarin alleen de consument wordt aangesproken en grote vervuilende bedrijven worden ontzien.
Meer fundamentele vragen die tot nu te weinig zijn gesteld zouden over het falende kapitalistische systeem moeten gaan en niet zoals mede-historicus Han van der Horst recent beweerde dat de klimaatproblematiek en het bouwen van kerncentrales losgekoppeld moest worden van iedere ideologische overtuiging.
De bekende wetenschapper en klimaatactiviste Naomi Klein zegt hierover in haar boek This Changes everything: ‘ons economisch stelsel en het klimaat staan op voet van oorlog’. Alleen door fundamentele veranderingen aan te brengen op ons systeem kan het klimaat nog gered worden.
Laten we daarom in Bergen op Zoom (en in de rest van Nederland) georganiseerd verder strijden tegen de kerncentrale Doel die met zeer grote regelmaat onveilig wordt verklaard. De kerncentrale die nog geen slachtoffers heeft gemaakt, maar wel de potentie heeft om een gebied waarin miljoenen mensen leven in een klap totaal onleefbaar te maken.
‘Het kapitalistische systeem is fundamenteel onduurzaam. Een socialistische maatschappij, met een gezamenlijke eigendom van de grote productiemiddelen en een economische planning, gebaseerd op doorgedreven inspraak, creëert wel de voorwaarden om de uitdaging aan te gaan’.
Enkele voorstellen die ook op de site redisthenewgreen.be te vinden zijn:
– Voor dwingende, wettelijk verplichte uitstootbeperkingen in plaats van marktmechanismen
– Promotie van openbaar vervoer en stadsverwarming in openbaar beheer, openbare stadsbedrijven voor energie
– Terugdraaien van privatisering openbare diensten
– Sluiting van de kernreactoren en vervanging door echt duurzame hernieuwbare energie
– Een globaal geplande en rechtvaardige transitie zodat fossiele brandstoffen onder de grond kunnen blijven
C.P.Minnaard
Historicus
Bestuurslid SP Bergen op Zoom / Brabantse Wal
Beter windmolens & zonne-energie.
https://bergenopzoom.sp.nl/nieuws/2018/11/strijd-tegen-kernenergie-en-voor-fundamentele-oplossingen
Kernenergie!
Zeg nee.
