Ze kon haar vader niet vergeven… dus verliet ze het ouderlijk huis!
Dit soort video’s zijn vaak heerlijk ontspannend.
En interessant, hoe mensen leefden, en dan voorstellen hoe ze daar leefden…
~*~We ontdekten een verlaten familiehuis in Frankrijk… en wat we binnen aantroffen verraste ons. Dit huis hebben we het Huis van de Tiran genoemd.
Van buiten zag het eruit als elk ander vergeten huis. Maar toen we eenmaal naar binnen stapten, realiseerden we ons dat deze plek meer bevatte dan alleen maar gelukkige herinneringen.
De vader was een gerespecteerd arts, werkzaam in de algemene geneeskunde en verloskunde. Zijn vrouw was begin jaren 90 politiek actief. Samen brachten ze hier hun kinderen groot, en een tijdlang leek het een goed gestructureerd, traditioneel huishouden.
Maar er veranderde iets. Rond eind jaren 90 of begin jaren 2000 begon het huis in stilte te vervallen. Het werd nooit opgeruimd. Gewoon… achtergelaten. En daar vonden we het dagboek van de dochter. Haar woorden gaven het huis zijn naam.
Ze schreef over druk, over emotionele afstand en over de druk van verwachtingen waaraan niet kon worden voldaan. Andere brieven gingen over een vader die te veel eiste en een zoon die moeite had zijn plek te vinden.
Eén zin bleef ons bij: “Zelfs in de dood zou hij de familie geen eer brengen.” Maar we laten het huis en de brieven het hele verhaal vertellen.
