https://www.magellantv.com/watch/hitlers-children?type=v

Video…

Lebensborn: het geheime seksprogramma van de nazi’s om een ​​’Master Race’ te bedenken

Voor de nazi’s was het vermogen van “Arische” vrouwen om te bevallen een eerste richtlijn. Lage geboortecijfers dwongen hen tot wanhopige maatregelen, waaronder massale ontvoeringen.

 

Stel je, als je kunt, de harde realiteit van oorlog en bezetting voor. Je bent een kind – nog maar een klein meisje in een landelijk deel van Noorwegen. Maar je bent geen ‘echte’ Noor, want hoewel je moeder een blanke, blauwogige dochter van Noorwegen is, werd je tijdens de oorlog verwekt door een lid van het bezettingsleger, een Duitser. Je moeder is niet verkracht, maar je zou minder buitengesloten zijn als zij dat wel was geweest. Dan hebben jullie tenminste allemaal dezelfde vijand.

 

In plaats daarvan ben je wat de lokale bevolking een van de Tyskerbarn noemt , kinderen die tijdens de bezetting van de Tweede Wereldoorlog door de Duitsers werden gefokt en relatief comfortabel werden gehouden. Maar in 1945, toen de nazi’s vielen, werden deze kinderen en hun moeders gemeden, verdreven en verstoten uit hun gemeenschappen, gebrandmerkt als ‘collaborateurs’, met het bewijs ervan letterlijk in hun armen. Velen werden intens gepest, sommigen werden zelfs in tehuizen voor geesteszieken geplaatst. Een paar anderen, met meer geluk, konden hun omgeving ontvluchten.

Het einde van de oorlog loste geen problemen op voor deze verlaten moeders. In plaats van geëerd te worden als het symbool van het Arische moederschap, werd hun leven ellendig gemaakt. Terwijl miljoenen mensen het einde van de Duitse heerschappij toejuichten, kwam de ineenstorting van de dromen van de nazi’s bijzonder hard aan op deze verlaten ‘voorbodes’ van de Nieuwe Orde. Vergeving was onder de gegeven omstandigheden misschien niet mogelijk, maar je kunt je nog steeds voorstellen dat die moeders en hun Tyskerbarn zich afvroegen hoe het zover had kunnen komen.

Het verwrongen plan om Duitsland te bevolken met een ‘Master Race’

De Duitse autoriteiten maakten zich zowel voor als tijdens het nazitijdperk zorgen over het grote verlies van jonge mannen tijdens het bloedvergieten van de Eerste Wereldoorlog. Catastrofaal voor het land stierven meer dan 2 miljoen Duitse mannen in het conflict. Na de oorlog, tussen 1920 en 1932, daalde het Duitse geboortecijfer met 43 procent , een dramatische daling. Maar hoe zou Duitsland een aanzienlijke herbevolking van zijn burgers bewerkstelligen?

Toen Adolf Hitler en zijn naaste vertrouwelingen, waaronder Schutzstaffel (SS)-hoofd Heinrich Himmler, in 1933 de teugels van de macht grepen, waren ze gefixeerd op het hoeden van een “meesterras” naar de opperste macht – politiek, militair en demografisch. Hun plan om het vaderland te herbevolken was verreikend. Het zou diep ingaan op de meest intieme details van het leven van burgers, zowel in Duitsland als, naarmate de oorlog vorderde, in bezette landen.

De eerste grote stap in de richting van het verdorven streven van de nazi’s was het scheiden van ‘echte’ Duitsers van minderheden. In 1935 werden de wetten van Neurenberg ingevoerd. Onder de dekmantel van legaliteit codificeerde dit beleid wijdverbreide scheiding en onderdrukking van joden en andere niet-Ariërs, evenals politieke tegenstanders, geesteszieken en homoseksuelen. Er is een onvermijdelijke lijn van deze wetten naar de genocidale verschrikkingen van de Endlösung.

Maternity room at a Lebensborn facility, Germany, 1936

Maar onder de minder bekende gevolgen zorgden deze wetten er ook voor dat de nazi-staat een echte machine voor seksonderzoek werd. Mensen kregen de instructie om geen seksuele relaties te hebben buiten hun “ras”, huwelijken tussen Ariërs en niet-Ariërs waren verboden, en “ongewenste” (om raciale of gezondheidsredenen) moesten worden gesteriliseerd om te voorkomen dat ze zich voortplantten. Het was een monsterlijke oplegging van onmenselijke waarden in een samenleving van meer dan 60 miljoen. Maar de nazi’s waren nog lang niet klaar.

Ziekten die iemand aangaven voor gedwongen sterilisatie waren onder meer alcoholisme, zwakzinnigheid en schizofrenie. In deze periode werden zo’n 400.000 Duitsers gesteriliseerd. Naast ziekte waren ras en etniciteit bepalend voor wie onder het mes ging. Tot de getroffen groepen behoorden veel Oost-Europese bevolkingsgroepen, zoals de Serviërs, Polen en Slaven, evenals personen van gemengd ras en gehandicapten.

In slechts een paar jaar tijd werd de strop strakker. In 1939 begon de systematische massamoord. Hitler koos ervoor om het ” moord uit genade ” te noemen, hoewel er geen genade werd gegeven. Huizen voor gehandicapten en geesteszieken werden systematisch leeggemaakt, hun gevangenen werden overgebracht naar nieuw gebouwde gaskamers voor de efficiënte moord en verwijdering van de ongewenste personen. En, zoals we maar al te goed weten, kwamen uit de getto’s en sjtetls van Midden- en Oost-Europa de treinladingen Joden en andere ‘ongewensten’ die bij miljoenen werden uitgeroeid.

De Liga van Duitse meisjes en voorbereiding op het ‘Arische’ moederschap
Terwijl de afscheiding – en de uiteindelijke massamoord – van “inferieure” volkeren op één spoor verliep, voerden de nazi’s tegelijkertijd letterlijk elementen van hun plan uit om Duitsland te bezaaien met kinderen die de voorhoede van het Master Race zouden worden. Daartoe werden twee complementaire organisaties voor jongens en meisjes opgericht.

Kin en mond…ogen en blik en houding

De meeste mensen met zelfs maar oppervlakkige kennis van de nazi-geschiedenis kennen de Hitlerjugend. Deze door mannen gedomineerde organisatie vertegenwoordigde het Arische ideaal van blond haar en blauwe ogen, en bereidde jongens voor op hun latere dienst in een militaristische toekomst.

Angela Merkel is de dochter van Hitler en Hitler was een Rothschild??

Bron

De organisatie voor jonge meisjes is minder bekend. De Duitse Liga van Duitse Meisjes, in vertaling ook bekend als de Band van Duitse Maagden, streefde ernaar perfecte Arische vrouwen voort te brengen, klaar voor de gewaardeerde positie van moeders in de toekomstige nazi-staat. Er zou zorgvuldig toezicht worden gehouden op de ontwikkeling van acceptabele meisjes terwijl ze uitgroeiden tot hun hoogst verordende rol – om SS-goedgekeurd sperma te ontvangen van acceptabele mannen en om hun baby’s voor verzorging aan de staat over te dragen.

Deze ‘raciaal waardevolle’, fysiek gezonde, blonde vrouwelijke kinderen waren favoriet in het Derde Rijk. Hun overgang naar het volgende ontwikkelingsniveau door de nazi-staat onthult de donkere verrotting in het hart van deze zogenaamde verheffing van vrouwen en moeders.

Het Lebensborn-programma: winnaars en verliezers in de genetische sweepstakes
Toen meisjes volwassen waren geworden tot hun vruchtbare jaren, kwamen ze in aanmerking om zich in te schrijven voor het programma “vruchtbaarheidsaanmoediging” van het Reich. Als ze werden geaccepteerd door hun overgrootouders te bewijzen dat ze arisch waren en te slagen voor een gedetailleerd medisch onderzoek, werden ze welkom geheten om in een speciale groepshuisomgeving te wonen waar ze beschikbaar werden gesteld om SS-officieren te ontmoeten, of ze nu getrouwd waren of niet. Deze regeling was in wezen het hart van de Lebensborn-organisatie van de nazi’s.

Er waren 10 Lebensborn-huizen in Duitsland, en nog meer in door de nazi’s bezette gebieden. De meubels in deze huizen waren vrij weelderig, aangezien ze over het algemeen waren toegeëigend uit de huizen van joden wier eigendommen aan de nazi’s waren verbeurd.

Lebensborn, letterlijk vertaald als “levensbron” of “levensbron”, was het duivelse programma van Heinrich Himmler om tal van doelen te bereiken via deze ene organisatie verspreid over Duitsland en de bezette gebieden. Ogenschijnlijk was het primaire doel van Lebensborn het tegengaan van het hoge aantal abortussen onder “raciaal waardevolle” vrouwen, vooral ongehuwde vrouwen.

 

De groepshuizen van Lebensborn waren plaatsen van comfort en herstel van de ontberingen van de zwangerschap, evenals een andere gelegenheid voor de deelnemers om in aanmerking komende SS’ers te ontmoeten. De vrouwen kregen de hoogste kwaliteit medische zorg die in het Reich beschikbaar was, en mochten wel één keer per jaar actief deelnemen aan het programma.

 

Wat deed de Lebensborn-organisatie?
Onvermijdelijk begon de missie van de Lebensborn-organisatie zich te verbreden. Als het bieden van een veilig alternatief voor abortus een voorlopig doel was, was een aanvullend doel het stimuleren van de vruchtbaarheid van jonge, gezonde Arische en Noordse jonkvrouwen. Om dit te bevorderen, kwamen niet alleen huizen beschikbaar voor zwangere vrouwen van SS-officieren, maar ook voor ongehuwde, ongebonden vrouwen die konden worden overtuigd om met SS-mannen te paren en hun pasgeborenen af ​​​​te staan ​​​​om door de staat te worden opgevoed.

 

Lebensborn-huizen waren officieel plaatsen voor getrouwde vrouwen van SS-koper om te bevallen. Toch was volgens statistieken uit die tijd van de 8.000 Lebensborn-kinderen die in Duitse geboortecentra werden geboren, 60 procent van hun moeders ongehuwd op het moment van geboorte.

 

Geïnteresseerde vrouwen, waaronder meisjes die waren opgegroeid in de Band of German Maidens, werden onderworpen aan strenge tests, en slechts 40 procent van de jonge vrouwen die zich aanmeldden voor het programma werd geaccepteerd als zowel “raciaal zuiver” als fysiek gezond. De jonge vrouwen, waarvan sommigen nog maar net de puberteit voorbij waren, kregen de opdracht om een ​​potentiële partner te kiezen wiens haar- en oogkleur overeenkwam met die van hen. Als de autoriteiten het goedkeurden, kreeg dit pas geslagen stel privétijd aangeboden voor verbroedering en bevruchting.

Vanwege de incidentele zeldzaamheid van mannelijke partners meldden sommige SS-leden vaak dat ze meer dan één opdracht per dag hadden. Dit was allemaal in overeenstemming met de doelstellingen van de nazi’s om een ​​almachtig “ras” van “supermensen” op te bouwen. Himmler beval alle SS-leden om ” hun Arische zaad zelfs buiten het huwelijk te verspreiden”. Hitler was het daarmee eens en stemde ermee in dat zogenaamde raciaal “waardevolle” mannen ” extra genereus zouden moeten reproduceren “.

 

En hoe zit het met de vrouwen? De Lebensborn-moeders hadden allemaal hun eer aan de staat beloofd, samen met de vrucht van hun baarmoeder. Hun loyaliteit was hun band. Sommige moeders, vooral in bezette gebieden zoals Noorwegen (waar 12.000 Lebensborn-kinderen werden geboren), mochten hun eigen kinderen houden en opvoeden. Maar de meesten werden toegewezen aan SS-groepswoningen of aan individuele SS-gezinnen, vanwege het proces van germanisering. Door die indoctrinatie werden de kinderen gedwongen Duits te leren en trouw te zweren aan de nazi-idealen. (Afvallers van het programma werden naar concentratiekampen gestuurd voor dwangarbeid en uiteindelijk de dood.)

 

De volgende stap: massale ontvoeringen

Himmler en Hitler deelden het doel om binnen een generatie maar liefst 30 miljoen Ariërs aan de Duitse bevolking toe te voegen. Gezien dat verheven maar absurde doel waren de resultaten van het programma, dat in totaal ongeveer 8.000 Lebensgeboren kinderen opleverde die tijdens het naziregime in Duitsland werden geboren, een teleurstelling.

 

Dus verdubbelden de nazi-leiders. Als ze de aantallen niet zouden kunnen verhogen door “normale” middelen van aangemoedigde reproductie, dan zou het letterlijk een duivels idee zijn om kinderen uit bezette landen te stelen voor evaluatie en uiteindelijke Germanisering om hun doelen vooruit te helpen.

 

Waarom deden ze dit? En hoe? Ten eerste was het Nazi Brain Trust, zoals het was, erin geslaagd zichzelf ervan te overtuigen dat sommige etnische gemeenschappen genoeg Arisch bloed door hun aderen hadden stromen om het ‘oogsten’ van sommige kinderen te ondersteunen die zouden gedijen in een Germaans huis. Ten tweede hadden ze de bezette landen zo geterroriseerd dat het Duitse leger steden en dorpen kon binnenrollen, eisen dat de jonge mensen zich verzamelden en ze vervolgens met geweld marcheerden om locaties veilig te stellen voor de eerste scheiding in ’te redden’ kinderen en ‘ongewenste’. En zoals je je kunt voorstellen, werden de ongewensten naar medische voorzieningen gerangeerd voor experimenten, naar concentratiekampen en naar plaatsen voor massale sterfgevallen.

 

De processen van Neurenberg verklaarden dat dit programma genocide was tegen onder meer de Polen, die duizenden jonge kinderen verloren. Van alle gedwongen verhuizingen van jonge mensen, en de schattingen lopen op tot 100.000, konden slechts ongeveer 25.000 kinderen worden herenigd met hun biologische ouders nadat de nazi’s waren verslagen.

 

De nasleep van Lebensborn: minachting en scheiding

Natuurlijk kon zo’n duister programma het daglicht niet verdragen als Hitler eenmaal was overwonnen en Duitsland en zijn satellietstaten waren bevrijd. Er was een hectische haast onder de Lebensborn-staf om alle records met betrekking tot het programma te vernietigen. Wat we weten is ontdekt door geallieerde ondervragingen en de herinneringen van de vele kinderen en moeders getekend door dit macabere programma. Vooral in bezette landen zoals Noorwegen werden moeders die een Lebensborn-kind hadden gebaard, gemeden, hun haar vaak geschoren om hen als collaborateurs te markeren.

 

Misschien nog tragischer, de kinderen zelf werden nog slechter behandeld. Ooit geprezen als de toekomst van het Reich, werden deze kinderen buiten Duitsland er vaak van beschuldigd genetisch inferieur te zijn; ironisch genoeg werden velen opgesloten in psychiatrische instellingen vanwege de sociale misdaad deels Duits te zijn.

 

Het is moeilijk te onderschatten hoeveel schade zoveel kinderen – en volwassenen – hebben aangericht door het krankzinnige Duitse herbevolkingsplan van de nazi’s. Een klein meisje slaagde erin te overleven en later te gedijen. Herinner je je het kleine Noorse meisje nog dat vastzat met haar moeder in een cyclus van pesten en onderdrukking? Het paar glipte uit hun thuisland naar Zweden, waar 17 jaar later het kleine meisje, Anni-Frid , over de hele wereld beter bekend zou worden als Frida, een van de twee belangrijkste vocalisten van de muzikale supergroep Abba.

Bron

Het zou mij niets verbazen als het de -nu wereldleiders zijn- die niet weg willen van hun plekken!
Allemaal familie!
Ze lijken op elkaar! Kijk maar goed.
Ik heb iets met dit verhaal, omdat ik het erg vind voor die kinderen, die er niet om gevraagd hebben om zo’n slechte vader te hebben!