Gedichten van Angel-Wings
We Huilen
We huilen
als mens
zonder dak
Verschoten
Verlorenheid
Als een kind
Zoeken wij die hand
Die er niet (meer) is
Het lot slaat
Het lot vervloekt ons
Soms
Pech in alles
Soms zo alleen
In alles
Terwijl je alles gaf
aan Mensheid Onwaardig
Jarenlang
Liefdeloosheid overleefde
Klap na klap moest Overleven
Mensen dom
& helaas te simpel
En om je mond nog die glimlach
Omdat je wel weet
hoe mensen inmiddels zijn
Omdat je weet
Hoe men denkt
en Doet en Is
Eeuwig trapt men
Verguist men
Dat wat goed is
Spuwt men
Op alles dat juist is
Wil men bewondering
Voor dat wat men niet
Waard is
en Beseft men niet eens meer
Wat respect nog Betekend