La trieste
La trieste
Ik verloor mijn woorden
In nodeloos geschrijf
Ik verloor mijzelf
In zinloos verwoorden
Ik verloor mijn hart
Te laat
Geloofde ik niet
Hoe zoiets kon bestaan
Omarm ik de magie
Der liefde
Die je soms overkomen mag
Staar ik verschrikt
Vol angst en beven
Naar wonderen in het leven
Heb ik zomaar lief
Zal ik dat wonder niet meer vinden
Tegenkomen misschien
Was jij de laatste
In literaire zin
Neem ik maar tien katten
En een kanarie
Op een stok
Verliefd worden is altijd een gok
Geloof ik er niet meer zo in
Mocht ik geen Goddelijkheid beleven
Geen leven in harmonie
Alles wat ik ooit gehoopt had
Is voorbij
Het leven had geen suprise voor mij
Lyric music:
It’s not a poem,
this I’m going to tell you.
I don’t even know if it is worth
trying to describe how it feels:
The sea
The sea
And here I’ve let myself stay
only to be seeing its waters
And here I’ve grown older and older
without my ever perceiving it:
The sea, the sea
