Mens en EGO
Is het niet vreemd
Hoe men een eigen leugen omkeert
Eigen woorden verdraait
In eigen voordeel
Hoe zij dit kunnen
Zonder blikken of blozen
Met een onvolwassen plezier
Zelfs
Anderen onderuit denken te halen
Met hun vreemd uitgedachte spel
Alsof het niet uit zou komen
We niet al wisten
Wat we konden verwachten
Omdat er nooit iets te verwachten viel
Omdat er enkel ellende was
En geen enkele wijze
Van goedheid of vriendelijkheid
Kende men zichzelf zo goed
Dat zij dachten dat ieder zo was als zij zelf
Wilden zij in hun projectiedrang
Zichzelf verdelgen
Met hun dadendrang
Dat ego altijd in de weg
Rennen zij
zichzelf voorbij
Anderen in onschuld vertrappend
In hun wrede aanschijn
Zonder goede redenen
Misten zij totaal de boot
Hebben ze hel en verdoemenis gepreekt
De onwetenden
De zogenaamd verstandigen
dachten zijzelf
met hun rotte zielengewelf
Dat de duivel hun zielen moge halen
Opdat zij aanzien wat zij aangericht hebben
Bij mensen
die boven hen staan
Want dat was wat hen zo dwars zat
Al die tijd
