Uit de Tijd
Uit de Tijd
Nog zoveel plannen
Nog zoveel wegen te bewandelen
Nog zoveel te doen
Geen tijd genoeg
Morgen kun je misschien niet meer doen
Wat je gisteren liet liggen
En is je ziel al heengegaan
Naar andere werelden
Ver van ons verstand
Aan de hemelse overkant
Laat een mens zoveel achter
Van zijn aardse doen
en laten
Was het leven een feit
En nu is diegene plotseling
Uit de tijd
~~~~~
Evita
Je boeken ingepakt
Je tas beladen
De poezen op wacht
Nog één week te gaan
Voor je zou verhuizen
Naar je nieuwe thuis
Wist je dat het nooit zou komen?
Dat de verhuizing een andere inhield, dan men dacht
op Aards niveau?
Je hebt plots de wereld verlaten
Je zo geliefde poezenkinderen achtergelaten
De mensen in een shock
Lezen we nu nog je intense energetische lading
in woorden vertaald
op je online websites
Zal men je zo missen
Om wie je was
Liefdevolle ziel
Warm mens
Je wilde nog zoveel
Je deed nog zoveel je kon
Je hoeft nu niet meer te lijden
Een zeer schrale troost
Als mensen huilen
En zonder jouw vleugels schuilen
Tegen de leegte
die de regen bracht
toen je heenging
die nacht
Het contact was vervlogen
op vleugels van alledag
In de tijd meegezogen
Tikte ik op een dag
Mijn steun en troost in woorden
In een bericht aan jou
Dat die nacht
Wonderlijk
Jij iemand verliezen moest
Kon ik niet weten
Ik je pijn voorvoelde
Misschien
Jij je kon voorbereiden?
Dat de connectie er is
Bevreemdend
Toeval
Bestaat niet
Denk ik aan je
Zoals je weet
Voorkomt niets een dergelijk leed
Zijn woorden niet allesomvattend
Ik wens je alle kracht en sterkte
Zoals je nu wel weet
~~~~~~~~~~
Woorden
Gedachten
Denk je
Troostende woorden
Gun je kracht
Wens je hen liefde
Weet je
Van hun verdriet
Maar voorkomen
Kun je dit helaas niet
~~~~~~~~
De schok
Intens
Verloren~
heid
Iemand uit de Tijd
Gestorven
Heengegaan
Uit de levensfilm geknipt
Op zijn/haar tijd stipt
Alsof het de bushalte was
Waarbij men instapte
om nooit meer terug te keren
De tijd zal het leren
Hoelang het gemis
blijven zal
Niemand kan dit invullen
Voor jou
Niemand mag verwachten
Dat je denkt als zij dachten
Verdriet is iets
dat moet helen
met de tijd
Als je iemand verliest
Verlies je nooit meer de pijn
van het gemis
Maar leer je er ooit mee leven
Ben je de schok iets te boven
En is je verlorenheid
Weer iets ingevuld
Bij diegene uit de tijd
© AngelWings
~~~~~~~~
Bron Onbekend:
Herinner mij
Zoals ik was
Maar niet in
Sombere dagen
Herinner mij
zoals ik was
in de stralende
zon
Hoe ik
was
toen alles
nog kon
~*~
De regen stortte buien
Aan onaards recht
Onrecht
Op
zielen onverdiend
Verloren zij een geliefde
Kind, partner,ouder, familielid of vriend
Staan zij daar nu te huilen
Vol intens verdriet
Om hetgeen verloren ging
Waar zij heengingen weet men niet
Men hoopt
Denkt
gelooft
Of toch ook niet
in niets
dat zijn kan
En is
Verloor men alles
In minuten uren dagen weken maanden
In dat verloren intens gemis
Moet men dit ellendige ervaren
De eenzaamheid
Al met Een zijn
Dat nog Is
Verdriet en vergiffenis
Vergeving
verlorenheid
Liefde
intens
Deed ik wel genoeg?
Was ik wel waardig
dat hetgeen wat is
was
nu verloren ging?
Maar als je goed nadenkt
Weet je
wat het is
Heb geen spijt van wat was
of is
Want liefde…
Is
©Angelwings
Het mysterie dat leven heet
Is
Geboren
Uit
2
delen
verdeling
in verstand en gevoel
Een opbouwend geheel
dat Menselijk
Baby heet
Start er een leven
Ademtocht
Harteklop
Liefdevol
leert het te leven
Praten
Schrijven
Woorden te verwoorden
Liefhebbend
denkend
Voelend
Huilend
Na een lange weg
In het leven
kan men gaan delen
In het wezenszijn
Deelt men
zijn zielsuniekheid
Even aards zijn
Tijdelijkheid
In Tijd
Zijnsaanwezigheid
Verliest men
ooit de kracht
Dat de levensadem blies
In die kleine ziel
die ter aarde verkoos
©Angelwings
