Hydroxychloroquine heeft NIET duizenden mensen gedood: frauduleuze studie TERUGGETROKKEN
Hoewel Hydroxychloroquine (HCQ) vanaf het begin succesvol werd gebruikt om COVID-19 te behandelen, was er een gecoördineerde poging om de werkzaamheid ervan te censureren, om mensen die het gebruikten te bespotten en om artsen aan te vallen die het voorschreven. Een van de meest walgelijke kritiekstukken tegen HCQ beweerde dat het 17.000 doden veroorzaakte . De bedrijfsmedia gebruikten het rapport om Donald Trump te bespotten omdat hij HCQ gebruikte en aanbeval. Acht maanden na de publicatie hebben onderzoekers deze politiek gemotiveerde beweringen echter gecontroleerd en ontdekt dat de studie een leugen is, gebaseerd op frauduleuze gegevens. De 17.000 doden hebben zich nooit voorgedaan.
Het op de zwarte lijst zetten van doeltreffende behandelingen heeft talloze doden tot gevolg gehad, en de vloek duurt vandaag de dag nog steeds voort
Om legaal een Emergency Use Authorization (EUA) te verkrijgen voor experimentele COVID-19-vaccins, moesten het Department of Defense (DoD) en zijn lege vennootschappen — Pfizer, Moderna, Johnson & Johnson — de Food and Drug Administration (FDA) ervan overtuigen dat er GEEN bekende behandelingen voor COVID-19 waren. Overheidslockdowns, wijdverbreide propaganda, de politisering van propaganda en de normalisering van onwettige medische mandaten oefenden extra, dwingende druk uit op het proces.
Van de FDA : Op grond van een EUA kan de FDA het gebruik van niet-goedgekeurde medische producten of niet-goedgekeurde toepassingen van goedgekeurde medische producten in noodgevallen toestaan om ernstige of levensbedreigende ziekten of aandoeningen te diagnosticeren, behandelen of voorkomen, wanneer aan bepaalde wettelijke criteria is voldaan, waaronder de voorwaarde dat er geen adequate, goedgekeurde en beschikbare alternatieven zijn.
Met miljarden dollars die al in dit vaccinatieprogramma zijn geïnvesteerd (Operation Warp Speed), werkten volksgezondheidsautoriteiten, overheidstsaren, de bedrijfsmedia en hun Big Tech-adepten samen om elk behandelplan, inclusief farmaceutische producten en nutraceuticals, dat door artsen werd gebruikt om COVID-19 te behandelen, te censureren en te kleineren. Deze censuur omvatte academische fraude, schaamteloze laster en een complete verkeerde voorstelling van klinisch bewijs en echte resultaten voor basisbehandelingen die werkten.
De censuur werd zelfs gebruikt om artsen te bedreigen die patiënten behandelden. Elke behandeling voor ademhalingssymptomen of ontstekingsaandoeningen die verband hielden met de ziekte, of het nu ging om een vrij verkrijgbaar medicijn, een kruiden- of voedingssupplement of een voorgeschreven medicijn, werd op de zwarte lijst gezet op sociale media, er werd over gelogen op de bedrijfsmediakanalen en het werd volledig genegeerd door volksgezondheidsfunctionarissen. De volksgezondheidsautoriteiten hielden vol dat de bevolking opgesloten en geterroriseerd bleef totdat het DoD de COVID-19-vaccins lanceerde, terwijl ziekenhuizen financiële kickbacks ontvingen voor het gebruik van nierbeschadigend remdesivir bij patiënten .
Door effectieve behandelingen te blokkeren en hun gebruik te kleineren, verwondden en doodden overheids- en volksgezondheidsfunctionarissen in feite honderdduizenden mensen voordat de COVID-19-vaccins op frauduleuze wijze werden goedgekeurd. In plaats van te rapporteren wat werkte om COVID-19 te behandelen in gemeenschappen in het hele land, herhaalde de Federal Coronavirus Task Force (die geen patiënten zag) een verhaal van bioterreur en lockdown, waarbij ze eisten dat Amerikanen het verhaal en de controles van de overheid zouden volgen.
Artikel waarin werd beweerd dat HCQ 17.000 doden veroorzaakte, wordt ingetrokken; de gegevens zijn gebaseerd op fraude
Nadat HCQ succesvol was gecensureerd en in diskrediet was gebracht, beweerde een academisch artikel dat het medicijn “verantwoordelijk was voor 17.000 doden.” Deze aanval op HCQ was effectief en leidde ertoe dat uitgevers en media het publiek waarschuwden om HCQ niet te gebruiken om COVID-19 te behandelen. Het artikel werd verder gepolitiseerd en gebruikt om Donald Trump aan te vallen omdat hij oorspronkelijk HCQ promootte.
Nu is het artikel TERUGGETROKKEN omdat onderzoekers ontdekten dat de data die ten grondslag lagen aan het artikel onbetrouwbaar en frauduleus waren. De originele publicatie, die verscheen in Elsevier’s Journal of Biomedicine and Pharmacotherapy , werd begeleid door Dr. Danyelle Townsend, een professor aan de University of South Carolina College of Pharmacy.
Het artikel, “Deaths Induced by Compassionate Use of Hydroxychloroquine During the First COVID-19 Wave: An Estimate” probeerde potentiële sterfgevallen te vinden die verband hielden met HCQ tijdens de eerste COVID-19-uitbraak. De Belgische dataset die in het artikel wordt genoemd, is echter inmiddels in diskrediet gebracht, met beweringen over opzettelijke verzinsels. De auteurs, voornamelijk uit Frankrijk en Canada, baseerden hun conclusies op twijfelachtige gegevens uit de RECOVERY-studie, die is bekritiseerd vanwege zijn methodologische gebreken, waaronder late start van de behandeling en hoge dosering.
Bedrijfsmedia, waaronder Forbes, The Hill en Politico , sensationaliseerden de bevindingen, wat leidde tot een golf van misinformatie die HCQ in verband bracht met niet-bestaande sterfgevallen. Josh Cohen, een senior columnist voor gezondheidszorg voor Forbes , verwees naar het ongefundeerde dodental in een zeer geladen opiniestuk waarin HCQ werd gekoppeld aan president Trump, waardoor het probleem verder werd gepolitiseerd en de natie werd gepolariseerd om basisbehandelingen af te wijzen. Tegen de tijd dat het artikel op 26 augustus 2024 werd ingetrokken — 234 dagen na publicatie — was de schade al aangericht. Veel nieuwsverhalen die het valse verhaal verspreiden, blijven de zoekresultaten domineren, waardoor verwarring over de veiligheid en werkzaamheid van HCQ in stand wordt gehouden.
Sinds de onthulling is het redactionele toezicht van Dr. Townsend onder vuur komen te liggen, wat vragen oproept over de kwalificaties van de redactieraad van het tijdschrift en hun vermogen om complexe klinische gegevens te beoordelen. De situatie heeft serieuze ethische vragen opgeroepen over academische publicaties en verantwoording . Waarom duurde het bijna acht maanden voordat het tijdschrift het artikel introk? Welke stappen heeft Dr. Townsend, indien van toepassing, ondernomen om de media en het publiek te informeren over de gebreken in de studie voordat deze werd ingetrokken? Welke kwalificaties bezitten leden van de redactieraad om de veiligheid van geneesmiddelen te beoordelen? Zijn er bredere implicaties voor de integriteit van andere tijdschriften en hun publicatiepraktijken?
