Baby overleden op kinderdagverblijf
https://www.telegraaf.nl/binnenland/23404702/__Baby_overleden_op_creche__.html
Vreemd, vaccinatie gehad oid?
Vreselijk voor de ouders etc…!!!!!!
Ook voor het kinderdagverblijf, gruwelijk!
Maar anderzijds,… what about this?
————-
Surrogaatmoeder-experimenten
In het begin van de 20e eeuw zagen deskundigen moederliefde als iets overbodigs. Het enige dat een kind volgens hen nodig had om gezond op te groeien, was warmte en voedsel. Genegenheid zou zelfs gevaarlijk zijn: het kon ziektes verspreiden en zorgde op latere leeftijd voor volwassenen met psychologische problemen. Ouders werd dan ook ontraden om hun kinderen te knuffelen.
Deze visie was ook terug te vinden in de behandeling van proefdieren. Pasgeboren dieren werden in aparte kooitjes gestopt waar ze werden gevoed en warm gehouden tot ze oud genoeg waren om aan onderzoek mee te doen. Psycholoog Harry Harlow viel het op dat zijn proefdier-aapjes zich vastklampten aan de doeken in hun kooi en later hele slechte moeders werden die hun kinderen als parasieten behandelden. Hij begon te twijfelen aan de ondergeschikte rol van liefde en besloot deze in 1958 te onderzoeken.
Monstermoeders
Harlow ontwierp twee surrogaatmoeders waar zijn baby-aapjes zich toe konden keren. De ene was warm en zacht, maar had geen melk. De ander had wel melk voor het aapje, maar was gemaakt van ijzerdraad. Tot Harlows grote verbazing klampten de jonge aapjes zich vast aan de warme, zachte moeder. Alleen om even te drinken gingen ze naar de ijzerdraadmoeder, om vervolgens weer snel tegen de knuffelmoeder aan te kruipen. Zonder dat hij dat eigenlijk van plan was, had Harlow aangetoond hoe belangrijk lichamelijke contact en nabijheid is voor de ontwikkeling van een kind.
Harlow ging nog verder met zijn experiment. Zo bouwde hij ‘monstermoeders’: moeders die weliswaar warm en zacht waren, maar ook ineens hun kind konden wegjagen. De een deed dat door plotseling hard te gaan schudden, de ander stootte perslucht uit en weer een ander stak ineens haar stekels uit. De baby-aapjes lieten geschrokken los, maar zodra de moeder weer tot rust was gekomen, kropen ze toch weer tegen haar aan. Telkens weer, hoe vaak ze hun kind ook wegjoegen. De monstermoeders tonen aan hoe afhankelijk een kind is van zijn moeder en hoe sterk hij altijd naar haar blijft verlangen, hoe gemeen ze ook is.
Moederliefde blijkt ook op latere leeftijd belangrijk voor de ontwikkeling van een kind. Harlow plaatste zijn aapjes in een kamer vol met vreemde objecten. Zonder moeder kropen de aapjes weg in een hoekje en bleven daar zitten. Zodra echter een warme surrogaatmoeder in de kamer werd geplaatst, vormde zij een veilige uitvalsbasis voor de aapjes. Vanuit haar schoot durfden ze stap voor stap de wereld te ontdekken.
Mishandeling
De experimenten die Harlow met de apen uitvoerde waren niet bepaald diervriendelijk, dat heeft hij ook altijd toegegeven. “Maar u moet bedenken dat er voor elke mishandelde aap een miljoen mishandelde kinderen zijn. Als mijn werk dit duidelijk maakt en ook maar een miljoen mensenkinderen redt, kan ik me over tien apen niet bijzonder druk maken”, aldus Harlow tegenover een verslaggever
Weet nog wel het artikel van een baby aapje dat stierf bij gebrek aan moederliefde!
Geïnstitutionaliseerd kind
dat met zijn hoofd
en lichaam schommelt
In isolatie opgegroeid aapje
dat met zijn hoofd
en lichaam schommelt
———————-
Rock A Bye Baby
Een Time Life Documentaire (1970)
Uitvoerende Producent: Lothar Wolff
Deze complete documentaire is, met toestemming, online beschikbaar. U kunt het bekijken met de Real Player 7 , welke beschikbaar is voor Windows en Mac gebruikers.
Er zijn twee versies van de 30 minuten durende video beschikbaar:
Een 56 K modem versie (34 kbps) afspelen – downloaden (7.26 MB)
Een dual ISDN versie (80 kbps) afspelen – downloaden (16.9 MB)
Met dank aan Glenn Shoemaker van Southbay Productions (Videotape en Multimedia Producties) in Chula Vista / California, USA voor het digitaliseren van de video!
——————————————————————————–
Samenvatting
De Time Life documentaire “Rock A Bye Baby” beschrijft de invloed van verschillende praktijken in de omgang met zuigelingen, en de opvoeding daarvan, op de emotionele ontwikkeling, zowel bij mensen als bij apen.
In den beginne, het is bekend dat het eerste contact van het kind met de moeder de eerste sociaal-emotionele interactie is die het kind beleeft, en welke de grondslag legt voor zijn latere gedrag. We hebben ontdekt dat sociale dieren die van hun moeder geïsoleerd opgroeien, en die geen voedende lichamelijke affectie ontvangen, een zware depressie ontwikkelen en aan een dergelijke onthouding kunnen overlijden. Bovendien kan een isolatie van een zuigeling die tot zintuiglijke uithongering lijdt tot ontwikkelingsstoringen in de zich nog ontwikkelende hersenen leiden. Deze feiten tonen aan dat moederliefde een neurologische basis heeft en essentieel is voor het leven.
Vervolgens worden we geïntroduceerd met Harry Harlow’s experimenten met surrogaat moeders, welke aangetoond hebben dat een aapje dat alleen, zonder moeder of andere aapjes, opgroeit, de voorkeur geeft aan een met stof beklede namaak ‘moeder’ zónder melk, boven een ‘moeder’ van kippengaas mét melk, zélfs als het honger heeft!
Ze klampen zich zelfs vast aan hun met stof beklede houten surrogaat moeders als ze angstig zijn, en beleven dezelfde emotionele stress die andere sociale dieren beleven als ze van hun surrogaat moeder gescheiden worden. Deze experimenten tonen aan dat de noodzakelijke behoefte aan een liefdevolle relatie (in dit geval gesuggereerd door het “bont”) zelfs sterker is dan de behoefte aan voedsel, zelfs als het dier hongerig is. Daarom kan men stellen dat liefdes-honger sterker is dan voedsel-honger.
Harlow’s experimenten zijn een onderdeel van de meeste psychologie studieboeken hedendaags.
De bij uitstek grootste bijdrage aan de kennis van het moeder-kind scheidings syndroom werd geleverd door Drs. William Mason en Gershon Berkson in hun schommelende surrogaat moeder experimenten, waarbij het belang van het bewegen van het lichaam van het kind door de moeder (vestibulaire-cerebrale stimulatie) bij de moeder-kind bonding gedocumenteerd werd. Apen die alleen, zonder andere apen, in een kooi opgesloten waren, die in een ruimte hing met andere apen, en waar een onbewegelijke stoffen surrogaat moeder aanwezig was, werden vergeleken met apen die onder verder identieke omstandigheden een schommelende surrogaat moeder hadden. De apen die met de onbewegelijke surrogaat moeder opgroeiden ontwikkelden al de afwijkingen die in isolatie opgroeiende apen ook vertoonden, zoals – depressies, sociaal terugtrekken, aversie tegen aanraken, stereotypisch schommelen met het lichaam en chronisch aan tenen en penis zuigen, zelfverminking en pathologisch geweld bij het jeugdig en volwassen dier.
De zuigeling aapjes die opgroeiden met de schommelende namaak moeders ontwikkelden zich normaal, met slechts licht stimuli-zoekend gedrag, i.e. duimzuigen. Depressies, sociaal terugtrekken en het zich onttrekken aan aanrakingen waren afwezig bij de apen die met de schommelende surrogaat moeder opgroeiden.
Er zijn goede redenen te bedenken waarom peuters en kleuters er naar streven om door hun vader of moeder gedragen te worden en waarom ze het heerlijk vinden om door hen in slaap gewiegd te worden.
James W. Prescott’s experimenten zijn veel minder breed bekend. Terwijl de baanbrekende onderzoeken van Drs. Mason en Berkson het belang interpreteerden van het bewegen van het lichaam van zuigelingen in een sociale context, was de ontwikkelings neuropsycholoog Dr. Prescott bezig de neurobiologische mechanismen die daaraan de grondslag lagen te onderzoeken. 1.
Dr. Prescott lanceerde daarop een reeks hersen/gedrags onderzoeken, samen met diverse collega’s, om het effect in kaart te brengen van het verlies aan moederliefde op de structurele en functionele ontwikkeling van de hersenen. Deze studies documenteerden zowel structurele afwijkingen in de hersencellen als functionele afwijkingen.2.
Onderzoeken die Dr. Selma Fraiberg deed met kinderen met aangeboren blindheid gaven aan dat als deze blinde kinderen voldoende lichamelijke contacten en bewegings stimulatie van hun ouders kregen ze normaal emotioneel-sociaal gedrag ontwikkelden. Deze effecten worden dramatisch geportretteerd in de film “Rock a Bye Baby”. Zo ook de onderzoeken van Dr. Mary Neal, die een schommelend bekken ontwikkelde voor vroeggeboren baby’s. De vroeggeboren baby’s aan wie deze simulatie van lichamelijke beweging gegeven werden vertoonden een versnelde neurale ontwikkeling, zoals weerspiegeld in hoofdbewegingen, kruipen, en grijp en andere reflexen. Deze zuigelingen kwamen sneller op gewicht, hadden minder gezondheidsproblemen en werden eerder uit het ziekenhuis ontslagen dan de baby’s die deze behandeling moesten ontberen.
Ondanks de duidelijk positieve effecten van auto-bewegende incubators op de gezondheid van vroeggeboren baby’s, zoals aangetoond door Dr. Neil, zijn zulke incubators niet in gebruik in Amerikaanse ziekenhuizen. De noodzaak van het bewegen wordt meestal over het hoofd gezien bij de meeste moderne zuigeling klinieken, en de nieuwgeboren baby’s worden nog steeds op stilstaande matrassen gelegd.
“Rock A Bye Baby” documenteert ook hoe een geïnstitutionaliseerd kind van zes maanden met een lichamelijke achterstand deze achterstand kan inlopen wanneer het met een liefdevolle substituut moeder een intense één op één relatie kan aangaan. Hoe langer het kind dit moet ontberen, en hoe later een moeder substituut beschikbaar is, des te minder is de schade herstelbaar.
Het onderzoek van Dr. Rosenblum toont tenslotte aan dat er verschillende opvoedings stijlen zijn bij verschillende apen. Terwijl de franje-apen (Macaca radiata) de gewoonte hebben van moederfiguur te wisselen zonder jaloezie, en moederloze kinderen te adopteren, delen de ‘beruk’ moederapen (Macaca nemestrina of varkensstaart-aap) hun kroost niet met andere apen, en is de moeder-kind band extreem sterk en bezitterig. De franje-apen kinderen tonen geen stress als ze van hun moeder gescheiden worden, omdat ze onmiddellijk door andere apen geadopteerd worden. Dit is niet het geval met de jonge varkensstaart-apen die, wanneer ze alleen bij andere varkensstaart moederapen gelaten worden, gelijk geagiteerd en depressief worden zolang als de scheiding van hun moeder voortduurt.
——————————————————————————–
1 Dr. Prescott bestudeerde in het bijzonder het belang van het vistibulaire-cerebrale zintuiglijke systeem ten einde de hersenstructuren en processen te begrijpen die betrokken waren bij het moeder-kind sociale onthoudings syndroom. Prescott herbenoemde dit syndroom naar “Somato-Sensory Affectional Deprivation (S-SAD) Syndrome” ten einde de zintuigelijk neuropsychologische processen te benadrukken welke ten gronde liggen aan het pathologische gedrag resulterend uit het ontberen van moederliefde; en ontwikkelde een complexe theorie van het functioneren van de hersenen welke het cerebellum als een hoofd regulerend systeem beschouwt, om de vele verschillen die waargenomen waren bij het pathologisch emotioneel-sociaal gedrag van, van hun moeder gescheiden apen te kunnen verklaren.
2 De term functionele abnormaliteiten refereert aan elektrische en biochemische disfunctionaliteiten.
https://www.violence.de/tv/rockabye-n.html
https://www.frederike.nl/cgi-bin/scripts/db.cgi?ID=333&view_records=1&ww=on
https://www.joop.nl/leven/detail/browse/4/artikel/16784_hersenscan_verraadt_verwaarlozing_peuters/
https://www.pdd-nos.nl/columns/2009col/col_dec_09.html
https://www.carolinefranssen.nl/2013/08/moeilijke-relatie-stoppen/
Gezond is kinderopvang niet.
ik zou er niet voor kiezen als ouder zijnde, dan maar geen vakantie een kind gaat voor alles!
Anders neem je beter geen kinderen.
Of dit een oorzaak kan zijn? Wie weet,…? Liefdeloos in bed gelegd worden door een medewerker van een kinderopvang of door je moeder?
Welke is dan gezonder?
Een baby voelt heus wel dat diegene die bij hem/haar is van hem houdt of niet.
Ik ben anti.
Heb zoveel gezien inmiddels aan ouders die dan moeten werken, ten koste van hun kindertjes want ze moeten zoveel, een eigen huis, 2 auto’s!
Vakanties en veel spullen.
Kende mensen die hun kinderen 1 uur per dag zagen als ze uit de naschoolse opvang kwamen, waar wij nog dolletjes uit de school sprongen na sluitingstijd, wordt dit grut nog eens opgehaald door een busje!
Hallo?????
Dus om zes uur thuis komende ouders, kids thuis, snel eten, uurtje, om 7 uur in bad en dan naar bed!Hadden de ouders nog wat aan de avond toch?
Dat is toch geen leuk kinderleven?
Je stopt je hond toch ook niet een hele dag in een asiel…omdat je moet werken oid.
Een kind is geen verlengde van jezelf dat is een zelfbestaand wezen dat aandacht en liefde nodig heeft en ondersteuning.
Dat werk je niet weg in een opvang door mensen die je niet kent…!!!!!!!
Ik heb ook een tijdje vrijwillig gewerkt bij een peuteropvang, ik vond het triest, hoeveel kinderen huilden omdat pa of ma weg moest.
Elke keer zelfde verhaal en dan maar snel zorgen voor afleiding.
Triest!
Ze zijn dan nog zo klein, en hebben de steun hard nodig van een ouder.
Het voelt voor zo’n kind aan alsof je het gewoon op straat zet en doei zegt.
Het kind weet niet waar het aan toe is.
Je komt later wel terug, dat snapt een kind niet!
Opvoeding is ook enorm belangrijk!
Niet zomaar even iets, dat je wel even doet. Daar moet je goed over nadenken.
Jij vormt je kind voor een toekomst!
Jij zorgt voor die toekomst, goed of slecht…wat wens jij je kind toe?
Een goed leven of een naar leven… het lijkt me toch dat je kind nummer 1 is en dan kom jij pas!
Dat is normaal. Anders neem geen kinderen!
Ik heb veel ouders fouten zien maken, zien schelden om niets omdat ze zelf overspannen waren.
Een lepel die viel was al teveel, scheldpartijen om niets.
Triest gewoon.
Dat doe je niet, je behoort voor je kind net zoveel respect te hebben als voor een volwassene!
Je staat achter je kind, hoe dan ook! En als je verstandig bent overleg je met je kind als het wat groter is, praat je ermee!
Dat is belangrijk!
Maar veel mensen zitten nog zo vast in dat ego van hen, dat ze dit niet inzien helaas. En hierbij hun eigen kinderen beschadigen!
Persoonlijk?Mijn mening is, zorg dat er altijd een ouder thuis is als je kinderen thuis komen uit school!
Ik heb Italiaanse voorouders en ik denk zeker dat dit meespeelt in mijn gevoelens.
Luisterde altijd goed naar mijn intuïtie, aangaande mijn kind.
En er waren mensen die de warmte niet begrepen. Nee dat mag hoor.
Maar ik deed wel wat voor mij goed aanvoelde en daar dacht ik ook altijd diep over na! En nooit ten koste van mijn kind.
Ik moest alles tegelijk zijn, vader, moeder, opvoeder, opa en oma en familie.
Ik ben gelukkig creatief…valt niet mee altijd!
But i did it!
I did it my way!
En ik zie dat het goed was en goed is!
Artsen wie dan ook het liet me koud als iets niet goed was voor mijn kind dan was dat zo dat voelde ik haarfijn aan!
Gelukkig heb ik altijd geluisterd naar mijn gevoel en daarna naar mijn verstand dat de antwoorden kon formuleren!
En ik zeg één ding, het was goed!
Ik zie domheid, ik zag ook mensen die geen feeling hadden met kinderen, die hun eigen frustraties van vroeger uitleefden op hun kinderen.
Het regent?Ja én?
Ik moest als kind van mijn ouders ook door de regen kilometers fietsen!
Je hebt een auto..?
Ja en?
Ja dus, gun jij je kids je eigen kutjeugd dat vind ik een teken van wreedheid!
Jaha duik daar maar eens in!
Als ik uit wilde gaan ging ik, in het donker, niemand die mij bracht of haalde wat had er wel niet kunnen gebeuren?
Ik was beschermd door het een of ander, maar mijn kind?
Brengen en halen vooral in deze tijd!
Ik gun mijn kind geen ellende en dat heeft niets te maken met een zg niet los kunnen laten!
Geloof me! 🙂
Weet nog iemand die zei, dat een school opperde dat haar kind alleen naar school moest komen, kind had suikerziekte, nou zei ze, als mijn kind wat overkomt onderweg wat dan?
Zijn jullie er dan voor mij ofzo?
Het is gemakkelijk praten hé altijd!
Buitenstaanders, jouw kind!
Het leven van Jouw kind!
Ik weet nog hoe een school ooit zat te zeiken over de vele auto’s bij de school in de morgen!
Nou nou wat vreselijk….
Ik dacht toen, raar eigenlijk als iemand een bekende nederlander is mag het wel, met die auto!
Maar als je gewoon mens bent mag het niet?
Wie zijn zij om te oordelen?
Zorg goed voor je kinderen, zij zijn de maatschappij straks!
Zij moeten samen liefdevol samen kunnen werken in een maatschappij die momenteel enorm verhard is en verziekt.
Denk daar eens aan, als iemand je oude moeder laat barsten in het bejaardenhuis!
Dankzij jouw opvoeding!
Voedt je kind normaal op, en denk goed na.
Maar laat je kleintje niet bungelen in vreemde oorden met vreemde mensen die daar werken voor geld en niet omdat ze nu echt zoveel houden van kinderen!
