Hoogleraar en columnist Arnold Heertje trekt al geruime tijd publiekelijk van leer tegen de jeugdhulpverlening. Hij sprak in één van zijn columns van de ‘ontvoering’ van een jongetje uit Amsterdam in 2013: “Er wordt uitvoering gegeven aan een programma van geestelijke kindermishandeling, uitgevoerd door hardvochtige leken. De jongen is diep ongelukkig doordat hij in feite als een jeugdgevangene wordt behandeld en geïsoleerd.” Ook hekelde hij de uithuisplaatsing van twee kinderen uit Zutphen.

In zijn boek Economie legt Heertje bloot wat er aan schort op de werkvloer van de Nederlandse samenleving. Het afschuwelijkste dossier is volgens hem de jeugdzorg. Heertje merkt op dat deze sector tot zover het inhumane optreden van bestuurders, gezinsvoogden, pleegouders, de Raad voor de Kinderbescherming en de bureaus Jeugdzorg aan het oog van de samenleving weet te onttrekken door een beroep op privacy.

Het Bureau Jeugdzorg in Amsterdam onder leiding van oud-gemeentesecretaris Erik Gerritsen verspreidt brieven waarop staat ‘Ieder kind veilig’. In feite worden door bestuurders en medewerkers kinderen als objecten behandeld, die geld opleveren en werkgelegenheid bieden, zegt Heertje.

Volgens hem moet er een einde komen aan praktijken die de formele karakteristieken hebben van een bezetting, ook al ontbreken uniformen en laarzen. Uit eigen waarneming maakt hij sinds 23 november 2013 de handelingen van Bureau Jeugdzorg in Amsterdam mee. Nadat een jongetje bijna vier jaar vredig bij zijn moeder woonde en naar een goede school in Amsterdam ging, werd hij op 23 november van die school ontvoerd door Jeugdzorg, naar een geheime plaats vervoerd en buiten het zicht van de moeder gebracht.

De jongen werd naar een geheim pleeggezin gebracht, op een inferieure school geplaatst, mocht zijn moeder nauwelijks meer zien en ansichtkaarten van vriendjes werden achtergehouden. De senior gezinsmanager weigerde het schoolrapport van de jongen aan zijn moeder te laten zien. Ook zegde ze heel laat bezoekmomenten van moeder en kind af. Afspraken voor telefonisch contact werden op last van de gezinsmanager afgezegd. Door pleegouderbureau Spirit werd het kind verboden te spelen met vriendjes van zijn vorige school.

Zoiets speelde ook bij Jeugdzorg Zutphen, aldus Heertje, waar twee kinderen uit huis werden geplaatst omdat de moeder uit Letland alleen Russisch spreekt. Deze zaak trok onder andere de aandacht van de Russische ambassadeur in Nederland. Hier wordt een onmenselijk programma uitgevoerd door het Leger des Heils, dat de kinderen medische verzorging onthoudt, de moeder intimideert door haar onnodig psychisch te laten onderzoeken en rechters op het verkeerde been zet, legt Heertje uit.

“Perverse financiële prikkels maken van hulpbehoevende kinderen in de jeugdzorg winstgevende en werkgelegenheidscheppende producten ten behoeve van tientallen elkaar de financiële bal toespelende instellingen met de formele karakteristieken van een criminele organisatie, omdat de kinderen om wier bescherming het gaat uit beeld zijn verdwenen,” zegt Heertje.

In 2009 zei de voormalige Nationale Ombudsman Alex Brenninkmeijer dat ‘de jeugdzorg een ernstige gedragsstoornis heeft’. Jeugdzorg laat zich volgens hem erg leiden door de waan van de dag. Kinderen die in de knel zitten, komen nog steeds in gesloten inrichtingen, met een streng regime, aldus Brenninkmeijer.

Bureau Jeugdzorg sleepte Heertje en zijn uitgever Prometheus voor de rechter. De jeugdbescherming eiste dat Heertje twee van haar medewerkers uit de publiciteit houdt. De rechter bepaalde dat de hoogleraar zich onrechtmatig en onnodig kwetsend heeft uitgelaten over Bureau Jeugdzorg in Amsterdam in verschillende columns. De publicaties moesten van de rechter van internet worden verwijderd.

Heertje was zelf ‘buitengewoon verheugd’ over de uitspraak. “Dit betekent dat ik onverminderd maatschappelijke zaken met betrekking tot jeugdzorg aan de orde mag stellen. Ook mag ik namen van medewerkers noemen, als dat functioneel is. Het is jeugdzorg niet gelukt mij de mond te snoeren. Het enige wat ik moet doen, is een aantal columns van internet verwijderen die er al een hele tijd staan en die iedereen kent. Ik ga hier keihard mee door.”