web analytics
11:11 Dubbele getallen
Gezondheid & UiterlijkMaatschappij & PsychePolitiek-Elite

Studies in het meest gevaccineerde land Israël tonen aan dat het vaccin 40 keer meer mensen doodde dan de Covid zelf en 260 keer meer bij jongeren

Op 11 februari 2021 publiceerde Ynet (de populairste Israëlische website) een verwarrend bericht en artikel onder de titel “Gegevens over de effectiviteit van vaccinatie in Israël en de snelle impact ervan op jongeren”, schrijft het Israelische nieuwsorgaan Nakim.org.

Onze heranalyse van deze gegevens verklaart waarom tijdens het massavaccinatieproject dat medio december 2020 van start ging tijdens de lockdown, het aantal dagelijks bevestigde nieuwe gevallen van Covis-19 niet afnam zoals tijdens de lockdown en, wat nog belangrijker is, waarom het aantal ernstige, kritieke gevallen en dodelijke gevallen tijdens deze periode van ten minste een maand toenam. Van midden december tot midden februari (twee maanden) vonden 2337 van alle Israëlische 5351 officiële Covid-doden plaats. Onze analyses wijzen op ordes van grootte toenames in sterftecijfers tijdens het 5 weken lange vaccinatieproces, in vergelijking met de niet-gevaccineerden en die na het voltooien van het vaccinatieproces. Vermoedelijk ontwikkelen de asymptomatische gevallen vóór de vaccinatie en de gevallen die kort na de eerste dosis zijn besmet, ernstiger symptomen dan de niet-gevaccineerden.

”4,4 % DOOD door vaccins in Israel
Bij 7 miljard gevaccineerden zijn dat 308 miljoen mensen.
Auswitch was kinderspel hierbij”

Lees verder bij de bron:

Bron

Ben jij ook zo moe, zo onvoorstelbaar moe van de chaos in de wereld, geschapen door mensen met slechte bedoelingen, door mensen die niet het beste met anderen voorhebben?
Hoewel er niets nieuws is onder de zon…
Ik ben het zat mensen te waarschuwen.
Het is vermoeiend om maandenlang die ellende te moeten doorspitten om anderen te helpen.
Ik wil eigenlijk gewoon een normaal relaxt leven, waarbij ik kan sporten als ik dat wil en naar de winkel kan gaan, als ik dat wil en wat dan ook! Ik wil lachen en leuke dingen meemaken…gewoon fijn leven!
Maar waarom doe ik dit eigenlijk?
Ik lees zoveel shit in de wereld, waarom zou ik dat moeten doen?

Nu moet ik niets, maar toch.

Kom ik dit tegen:

Affirmaties

Alle kennis komt vanzelf, je kunt met gemak honderdvijftig jaar worden en je kunt rechtstreeks faxen met god. In Tiel blijken zo’n kleine vijftienhonderd nuchtere Hollanders vatbaar voor de fantasieen van de Amerikaanse bestseller-auteurs Louise Hay en Wayne Dyer. Maar wat doe ik daar in zo’n ouderwetse rolstoel? “Gebruikt u wel de juiste affirmaties?”
LOUISE HAY BLIJKT over een mysterieus vermogen te beschikken: zij hoeft geen kranten te lezen, “want alle kennis die ik nodig heb, komt vanzelf naar me toe”. In plaats van ‘s morgens de krant te pakken, zegt Hay – blond, stevig en in wijdvallende kleding op het podium van de Evenementenhal in Tiel – “moeten wij in de spiegel kijken en daarbij zeggen: ’‘Ik hou van mijzelf en ik ben vervuld van onvoorwaardelijke liefde, diepe vrede en onbeperkte wijsheid.” Als we dat doen, worden we vanzelf gelukkig.“

Vraagje uit de zaal: “Als we geen kranten meer lezen, zijn we dan niet bezig onwetendheid te creeren?”
Louise Hay: “Ik ben ervan overtuigd dat het zenuwstelsel van de mens niet geschikt is om het wereldnieuws te bevatten.
Als je te intensief kranten leest, word je bang. Wees liever gelukkig in je kleine wereldje.”

Applaus, vooral vanaf de VIP-stoelen.

(Mooi hé want zo is het wel!)

Vraagje van een HIV-positieve: “Wat te doen met aidspatienten die terminaal zijn?
’‘We hebben allemaal een terminale ziekte”, grapt Hay en vervolgt: “Als ze maar healed deze aarde verlaten, dan is het goed.”
Ook ik zit hier als aidspatient – maar dan undercover. Een week eerder belde ik naar Nieuwe Dimensies, de stichting die Louise Hay en Wayne Dyer naar Nederland heeft gehaald. Heeft u aids? En nog maar kort te leven? Goed nieuws: “U mag gratis naar onze workshop van Louise Hay en Wayne Dyer”, jubelde een medewerkster aan de andere kant van de lijn. Gezonde mensen betalen 215 gulden, of 250 voor een VIP-plaats.

Een dag later lag het formulier voor mijn gratis kaartje in de postbus: Ik lijd aan… en heb een levensverwachting van…
Kapper Harry – tevens aidspatient – zette me een toepasselijke pruik op. “Kalend op het hoofd en dode punten”, zegt hij, “het haar van iemand die veel medicamenten heeft gebruikt.” Harry wenste me sterkte op de workshop van Hay: “Al gaven ze mij duizend gulden, dan nog zou ik niet gaan.” Hays boek Liefde heelt – speciaal voor aidspatienten – heeft hij met veel moeite doorgeworsteld: “Wat een EO-gehalte! Geef mij maar het boek van Ton Kors. (De tijd van Anton de Lange, een roman over de homoseksuele scene; Kors is overleden aan aids – sb). Zijn werkelijkheid is misschien rauw maar wel levensecht.”

Voor een beetje zwart geld viel er snel een rolstoel te ritselen in het Amsterdamse gezondheidscircuit. En de socioloog Wim Iding wilde wel duwen, razend benieuwd als hij is naar het type mensen dat afkomt op, wat hij noemt, de “zielenindustrie”.

OP DE BEWUSTE zaterdagochtend 16 september blijkt de Evenementenhal in Tiel gevuld met zo’n kleine vijftienhonderd blozende mensen – veel vrouwen, type middenklasse. Stralend, gezond en goed gekapt luisteren ze ademloos of druk aantekeningen makend naar Hays levensadviezen.
“Sta toe dat je inkomen en je comfort toenemen. Dat hoort bij onze nieuwe levensstijl.”

“I am a teacher”, roept ze ons toe. Ze had een verdomd ongelukkige jeugd, “dus ideaal om een teacher te worden.”
Met afgrijzen horen wij haar levensverhaal aan: ouders gescheiden toen ze achttien maanden was… een akelige stiefvader… drop-out op de middelbare school… dacht dat ze waardeloos was… op haar vijfde verkracht door de buurman… het begin van herhaald seksueel misbruik, “en daar heb ik dus vaginale kanker van gekregen”. En nog ongeneeslijk ook, zo beweerden haar artsen. Maar: “Ik ben genezen dank zij het feit dat ik heb leren te vergeven. Daar is mijn healing begonnen.” (Applaus.) Je kunt, vervolgt ze, van bijna alle ziekten genezen, “want ziekten worden veroorzaakt door je geest, door verkeerde denkpatronen.”

Later: “Niemand hoeft ziek te zijn!”
Ik ga me onbehaaglijk voelen in mijn rolstoel. Wat is er mis met mij? Heb ik te veel wrok? Heb ik te weinig lief?
In een van de pauzes vertelt een MS-patiente, een jonge, mooie vrouw, dat zij door datzelfde onbehaaglijke gevoel werd bevangen. Wij behoren tot het zeer schaarse rolstoelengezelschap in Tiel. Als ik haar vraag waarom ze gekomen is, wijst ze op de man die naast haar rolstoel staat. Fluisterend: “Dat is mijn broer en die wilde per se dat ik ging… hij gelooft erin.” Haar broer heeft het onderonsje opgevangen. “Jullie moeten in je eigen kracht geloven!” roept hij, staande en gezond, ons toe. “Stel je toch eens open!”
Wij kijken hem meewarig aan. “Hay suggereert dat we ziek zijn omdat we wrokkig zijn”, zeg ik.
“Heb je nu nog wrok?” vraagt hij streng.

“Bij bosjes!”, grap ik.
“Zie je wel!”, zegt hij.
“Waarom denk je dat er vandaag zo weinig zieken zijn?” zegt zijn zus.
Omdat die wel beter weten.

Maar ook omdat Louise Hay haar doelgroep van ongeneeslijke (aids)patienten heeft vervangen door nieuwe: ouderen en kinderen. Bovendien heeft ze de emancipatie ontdekt. Hay: “Wisten jullie dat jongens geleerd wordt om niet te huilen? Ze moeten hun emoties inhouden. Ik heb zo’n medelijden met hen!” (Applaus.) Taak voor de vrouwen, vindt Hay, om de mannen weer aan het huilen te krijgen. “We moeten toe naar een nieuwe rolverdeling tussen mannen en vrouwen.” (Applaus.) “Vrouwen hebben geleerd andermans behoeften op de eerste plaats te zetten. Daardoor raken zij uitgeput.” Letterlijk uitgezogen – daar krijgen vrouwen, volgens Hay, dus borstkanker van.
“Laat alle beperkingen los! Als je je gedachten verandert, verander je je leven. Wie heeft er wel eens over hete kolen gelopen?” Vele handen gaan de lucht in – mensen die waarschijnlijk een workshop van Emile Ratelband hebben gevolgd.

Hay: “Ik geloof niet in wetenschappelijke feiten. Jaren later blijkt toch dat ze niet klopten.”
Applaus.
“Wij kunnen heel gezond en fit oud worden.” Louise Hay zelf is er het levende voorbeeld van. Ze is bijna 69 en ze bewerkt als een eenvoudige boerin haar eigen landgoed. Het buitenleven heeft, zo blijkt nu, haar visionaire blik verruimd: “We gaan naar een tijd waarin je nooit meer ergens te oud voor bent. Waar mensen 125 of 150 jaar zullen worden. Het is mogelijk! Het kan!”
En meer goed nieuws: sterven wordt leuk: “Je zult tot je laatste dag gezond zijn.

Dan organiseer je een afscheidsfeestje met je beste vrienden en sterf je vredig.”
“WAT EEN IDEE. Geweldig!” roept een ondernemer in de lunchpauze. Tegen mij: “Ook jij bent uitgenodigd op mijn afscheidsparty.”
Vrolijk lepelt hij zijn soepje weg en kijkt me dan meewarig aan: “Het supergenie Stephen Hawking is er nog veel erger aan toe dan u. U zit weliswaar ook in een rolstoel, maar u kunt nog zelfstandig een broodje eten, hij niet. Toch is hij onlangs voor de tweede keer met een bloedmooie vrouw getrouwd. Fascinerend, vindt u niet? U kunt fysiek nog meer dan hij kan, maar ja, hij is intelligent.”
Wat bedoelt hij precies? De ondernemer: “Niets bijzonders. Behalve dan dat u misschien anders moet leren denken. Gebruikt u wel de juiste affirmaties? U kunt beter worden.”
Kijk maar naar de ondernemer: gelukkig, gezond, geld. Dat komt niet alleen door Louise Hay en Wayne Dyer, zegt hij. Hij graast bij allerlei “filosofen”. “Bij iedereen vind je wel iets van je gading. Dat maakt mijn leven aangenaam. Mijn mooiste moment heb ik beleefd toen ik dronken in de zee van Curacao lag… fantastisch.”
Tijd om te gaan, vindt mijn rolstoelduwer: “We zitten hier namelijk in de tocht.”
De ondernemer: “Tocht deert niet. Het gaat om de juiste affirmatie: ’’Ik ben niet gevoelig voor tocht.” “
’’Maar dat ben ik wel”, sputter ik tegen.

De ondernemer: “Dan heb je een andere affirmatie nodig. Bijvoorbeeld deze: ’’Hoewel ik gevoelig voor tocht ben, word ik toch niet ziek.” “
Ik excuseer mijzelf dat ik nog niet ver genoeg ben in het affirmatieproces.
INTUSSEN DRAAIT de zielenindustrie op volle toeren. Boeken, cd’s, cassettebandjes met affirmerende of rustgevende teksten worden grif verkocht. Eindeloos is de rij voor Louise Hay die haar boeken met een bevroren glimlach signeert. Haar boeken zijn vertaald in 23 talen. Nederland heeft de eer de allereerste vertaling te hebben.
Hay heeft de arrogantie van iemand die dom maar succesvol is. Succesvol omdat ze het vermogen heeft redelijk intelligente mensen met haar gemakkelijke filosofietjes te imponeren, wijsheden die ze uit de bijbel heeft afgekeken: onvoorwaardelijke liefde en vergeving vormen de basis. Daar bovenop het moderne Hay/Dyer- en Ratelband-positivisme: rijkdom, geluk en gezondheid liggen binnen handbereik. Het gaat om de juiste manier van denken. Positief dus. En als je er maar lang genoeg in gelooft, komt alles vanzelf. Wens-invulling is wens-vervulling. Je kunt je leven zelf bepalen door goed te denken. Leg dat maar eens aan Bosnie uit.

’’Ik zou zonder de affirmaties van Hay niet meer kunnen leven”, zegt een fulltime salesmanager van een cosmeticabedrijf tegen mij. “Ik kan bijvoorbeeld de files niet aan zonder de affirmatie: ’’Ik leg me erbij neer.” “ Ze is naar deze bijeenkomst gekomen, zegt ze, ’’om mijn spirituele batterij op te laden. Zonder zulke bijeenkomsten zou ik tekortkomen. Hierdoor krijg ik weer contact met mezelf. Wat een uitstraling heeft die Hay!”

Mijn rolstoelmaatje Wim Iding raakt hoe langer hoe geirriteerder. In discussies met bezoekers wordt hij als conservatieve negativist beschouwd. “In de middeleeuwen was jij de verdediger van de platte aarde geweest”, zegt bijvoorbeeld de broer van de MS-patiente. Voelen wij het echt niet? Die kosmos, karma en vibrerende nieuwe tijden? Die krachten in onszelf waardoor wij ziekten kunnen tegenhouden? “Wat een volksverlakkerij”, moppert Iding. “Dit is op geen enkele rationaliteit gebaseerd, op zijn hoogst de rationaliteit van de illusie.” Hij vraagt zich af wat het verschil is tussen deze volksverlakkerij en die van een dictator die op basis van een politieke ideologie het volk in het ootje neemt. “Als dit maar niet tot een politieke beweging uitgroeit”, mompelt hij bezorgd.
Wij belanden aan een tafeltje met aidspatienten en HIV-positieven. Als ze vragen wat ik heb, mompel ik maar dat het misschien ME is of zoiets. De HIV Vereniging Nederland zelf heeft laten weten niet blij te zijn met Louise Hay, omdat zij valse informatie verstrekt. In haar boek Liefde heelt komen “genezen” aidspatienten aan het woord. Maar medische verklaringen of andere bewijzen zijn nooit overlegd. Louise Hay, zo meent de vereniging, geeft daarmee valse hoop.

DE PATIENTEN aan ons tafeltje daarentegen vinden dat ze wel degelijk iets aan Hay hebben. “Je kunt haar weg proberen te volgen”, zegt een van hen. “Andere wegen zijn bij mij op niets uitgelopen. En welk alternatief hebben we? Er is nog steeds geen medicijn. We zijn sowieso aangewezen op het circuit van de natuurgeneeswijze.”
Een van hen begeleidt terminale patienten en hij merkt dat “bij deze mensen een enorme spirituele behoefte is”. Ze zijn het ermee eens dat veel van Hays principes uit de bijbel komen. “Maar de kerk is te veel: je moet, je zult en je mag niet. En de kerk bleek hypocriet. Hay is integer. Zij wil alleen haar eigen ervaringen doorgeven.”
Een van hen begint te gapen: “Ik had beter thuis kunnen blijven, lekker met een boekje in de tuin. Louise Hay herhaalt gewoon wat er in haar boeken staat.”
Dan begint de opwinding te stijgen, ja, het “vibreert” in de Evenementenhal: Wayne Dyer kan elk moment verschijnen. Van zijn veertien boeken zijn wereldwijd veertig miljoen exemplaren verkocht.
In het gedrang om de stoelen, komen we de broer van de MS-patiente tegen – waar is zijn zus? Ontsnapt? “Haar lot gaat me zo aan het hart”, zegt de broer met gefronst voorhoofd. “Maar ze doet het fout! Ze laat nog liever haar aanrecht aanpassen en gelooft eerder in haar neuroloog dan in haar eigen kracht.”
Lenny Kuhr zingt de komst van Dyer sfeervol in: “Stroom maar met je stroom mee,/ Droom maar met je droom mee…”
Ergens in het publiek begint een telefoon te rinkelen.

Kees van Zijtveld beklimt het podium. Van Zijtveld vormt samen met zijn vrouw het stichtingsbestuur van Nieuwe Dimensies. Deze organisatie richt zich op het bedrijfsleven met onder meer management-trainingen en -supervisie, waarvan de resultaten, aldus de folder, verbluffend zijn. (Verkoopmanager verzekeringsmaatschappij: “De individuele onrust in de groep werd getransformeerd in kracht en eindigde in teamwork en teamgeest.”) Maar Kees van Zijtveld kan ook healen. Ook deze workshops hebben, aldus de folder, verbluffende resultaten. (“De omkeer in mijn helingsproces van mijn levensbedreigende ziekte – kanker – zette zich volop in door simpelweg te vergeven en de wrok los te laten.”)
Trillend van opwinding staat organisator Van Zijtveld op het podium om zijn held Wayne aan te kondigen: “Hij is een van mijn grote teachers”, zegt hij. “Zijn boek Niet morgen maar nu is na de bijbel het meest verkochte boek in Amerika. In Nederland zijn er vijfhonderdduizend exemplaren van verkocht.” Het is Van Zijtveld een eer om het nieuwste boek van Dyer aan te kondigen: Mijn ziel, mijn zaligheid.
En daar is-ie dan: Wayne Dyer. Staande ovatie. Als een Amerikaanse politicus ijsbeert Wayne Dyer, microfoontje in de hand, over het podium. “Weten jullie waarom ik kalend ben?” roept hij ons toe. “Vanwege mijn fantastische seksleven.” (Applaus.) En waar heeft Dyer dat aan te danken? Aan zijn fantastische vrouw die hem zeven kinderen heeft geschonken. “De laatste is onder water geboren!” (Applaus.) Dyers blik gaat nu zoekend door de zaal: “Where are you, honey? I know you’’re here!” Ergens achterin staat een klein figuurtje op en gaat weer zitten. (Applaus.) Dan vertelt Dyer over kosmos en intelligente systemen waar wij allemaal onderdeel van zijn. Hij wil ons helpen om het verschil te zien tussen “knowing about god or knowing god.” Direct contact leggen met god: het kan sinds kort! En wel vanuit je “hogere bewustzijn”, legt Dyer uit. Iding en ik kijken elkaar verbijsterd aan. Kunnen wij faxen met god?
Maar dan valt Dyer terug op zijn overbekende boodschap: “Trek je niks aan van de buitenwereld, vergelijk je niet met anderen en wees een vrij mens.” Die boodschap komt me heel bekend voor: zij komt in al zijn boeken terug. Positief denken, geloof in jezelf en doe wat je wilt. En om het niveau van zijn boeken wat op te krikken, lardeert Dyer zijn eenvoudige teksten met uitspraken van bijvoorbeeld Shakespeare, Solzjenitsyn, Gandhi of Nietzsche.

Wij kunnen Wayne Dyers holle frasen niet meer aanhoren. Er dient, vinden wij, een daad gesteld te worden.
Wij rollen demonstratief de zaal uit.
IN DE FOYER treffen wij een medewerkster van Nieuwe Dimensies – eenzaam achter de boekenstand, waar de boeken van Dyer zijn uitgestald. “Als je een boek van hem hebt gelezen”, zegt ze spontaan, “dan ken je ze allemaal.”
In een interview met Trouw, afgelopen zaterdag, heeft Dyer verkondigd niks meer om bezit te geven. Hij beweert al zijn bezit te hebben weggegeven – hij heeft niet eens meer een pak. Wat zou hij dan aan honorarium vragen voor deze dag?
Per telefoon meldde een woordvoerster van Stichting Nieuwe Dimensies dat er over de hoogte van de honoraria absoluut geen mededelingen worden gedaan.
De medewerkster achter de boekenstand weet niets van geheimhouding: “Zowel Louise Hay als Wayne Dyer vragen twintigduizend dollar voor hun optreden – exclusief tickets, hotels en de kosten van medewerkers die met hen zijn meegekomen.” Bezorgd: “Het is nog maar de vraag of wij uit de kosten komen.”
Misschien heeft Wayne Dyer, bij nader inzien, toch nog wat spulletjes nodig?

https://www.groene.nl/artikel/affirmaties

Dus niets moet en je moet het zelf mooier maken in je denkwereld…
En als ik me moe voel worden over al die ellende in de wereld momenteel, dan kan het zijn dat ik dit artikel op me in moet laten werken, of omdat ik dit artikel onder ogen moest brengen voor andere mensen die dat misschien wel nodig hebben!

Ik merk het vanzelf wel 🙂

Laat meer zien

Gerelateerde artikelen

Back to top button
Close

Een Adblocker gedecteerd

AngelWings.nl wordt mede mogelijk gemaakt door advertenties ♥Support ons door je ad blocker uit te schakelen♥