Het fenomeen van verdwijnende objecten begrijpen

Het fenomeen van verdwijnende objecten begrijpen

Wanneer items verdwijnen en weer verschijnen

Verdwijnen voorwerpen, sokken, sleutels, etc.  om je heen en komen ze daarna onverklaarbaar terug?

Mogelijk bent u een slachtoffer van verdwijnende objectverschijnselen (DOP). Wat kan de oorzaak zijn?

Doorgaans omvat DOP een object dat de persoon net had gebruikt of die ze steevast op één bepaalde plaats bewaren. Als ze het object willen gaan gebruiken, is het plotseling verdwenen. De persoon zoekt hoog en laag uit naar het object, waarbij hij vaak anderen bij de zoekopdracht betrekt , maar deze kan niet worden gevonden.

Een korte tijd later, of misschien zelfs de volgende dag, is de persoon verrast dat het object wordt ”teruggebracht”, gevonden  op de plek waar het altijd wordt bewaard of op een andere voor de hand liggende plaats waar de zoekactie het echt wel  had moeten vinden.

Wat is hier gebeurd? Waar was het object gebleven? Waarom is het ” verdwenen “? Hoe is het teruggekomen? Welke krachten zijn aan het werk in dit zeer vreemde, maar relatief alledaagse fenomeen? Er zijn verschillende mogelijkheden, van het alledaagse tot het eigenaardige tot het diepzinnig bizarre – zowel psychologisch als paranormaal.

Verstrooidheid
Wanneer u dergelijke gebeurtenissen als DOP onderzoekt, moet u eerst de meest gebruikelijke mogelijkheid overwegen: dat de persoon het object eenvoudigweg heeft verplaatst of vergeten is waar ze het heeft neergelegd. Dit is in feite waarschijnlijk de overgrote meerderheid van gerapporteerde DOP’s. Een vrouw plaatst bijvoorbeeld altijd haar haarborstel op dezelfde plek op haar kaptafel, maar is er nu niet op te vinden. Het is heel goed mogelijk dat ze op een of andere manier werd afgeleid, en het verstrooid naar een andere kamer bracht en op een tafel neerlegde.

Natuurlijk, wanneer ze naar de borstel gaat zoeken, is ze verbaasd dat het niet op de kaptafel ligt. En ze zal hoogstwaarschijnlijk helemaal rond de kaptafel kijken, want daar wordt het altijd bewaard. Ze denkt er misschien niet eens aan om in de andere kamer op de tafel te kijken, want waarom zou ze ooit zoiets doen?

Toch gebeurt dit soort dingen waarschijnlijk vaker dan we ons voorstellen.

Deze DOP-mogelijkheid wordt anders wanneer de haarborstel later wel op de gebruikelijke plek op de kaptafel wordt aangetroffen. Tenzij de vrouw tijdelijke blindheid ervoer met betrekking tot dit ene object, moeten andere mogelijkheden worden overwogen.

De lener
Hier is een andere alledaagse, maar zeer mogelijke oorzaak die u moet overwegen als u DOP serieus wilt onderzoeken. Wanneer de haarborstel van de kaptafel is verdwenen, zou de vrouw, na haar eerste zoektocht, waarschijnlijk andere leden van het huishouden ondervragen. Hoewel ze misschien ontkennen dat ze de haarborstel hebben geleend, is het zeer aannemelijk dat een familielid het item in feite leende.

Zien dat mama overstuur is en misschien niet in de problemen wil komen om een ​​voorwerp te lenen waarvan ze weten dat ze het niet mogen aanraken, zullen ze ontkennen het te hebben  meegenomen. Dan, wanneer moeder ergens anders in het huis is, sluipt de lener terug naar de kaptafel en geeft hij de borstel terug. En wanneer moeder terugkeert naar het toneel van de ‘misdaad’, is de borstel verbazingwekkend teruggekeerd naar de juiste plek. En een huiselijk mysterie is geboren.

Deze mogelijkheid kan natuurlijk worden geëlimineerd als de persoon alleen woont of als de andere familieleden niet bij de DOP aanwezig zijn.

De “verstrooide” en “lener” -mogelijkheden zijn niet zo spannend of intrigerend als die nog volgen, maar ze lossen waarschijnlijk een meerderheid van DOP-gevallen op. We moeten niet vergeten dat elk paranormaal onderzoek eerst de meest waarschijnlijke verklaringen moet uitsluiten voor wat een onverklaarbare gebeurtenis lijkt. Alleen dan kun je meer ongewone mogelijkheden overwegen.

Poltergeist
“Ik heb alle sieradendozen van mijn grootmoeder en de meeste van haar sieraden. Ik vergeet ze wel eens op te ruimen en laat deze  sieraden wel eens  op een kast of op het aanrecht liggen, Maar  ’s morgens waren ze vaak verdwenen van de kast of aanrecht en vond ik ze vaak weer terug in een van de sieradendozen.”

Wanneer verdwijnende objectverschijnselen (DOP) optreden, geven veel mensen de schuld aan een poltergeist (geest), al is het maar de helft die dit echt serieus neemt. Een poltergeist wordt meestal gedefinieerd als een ondeugende of lawaaierige geest.

Poltergeist-activiteit omvat vaak onverklaarde geluiden, muziek, geuren en beweging van objecten. Dus wanneer die haarborstel verdwijnt, denken sommige mensen, dat komt door een poltergeist.

En sommigen hebben misschien meer reden om te denken dat een poltergeist verantwoordelijk is dan anderen. Dit kan het geval zijn als het haarborstelincident niet op zichzelf staat. Als de persoon vindt dat objecten bijvoorbeeld vaker “verdwijnen” of regelmatig worden verplaatst. Of als er andere verschijnselen zijn, zoals onverklaarbare geuren en geluiden die de persoon kan associëren met het ontbrekende item.

Soms heeft het specifieke item een ​​geschiedenis die de persoon het idee geeft dat er een geest bij betrokken is. Bijvoorbeeld, een horloge dat toebehoorde aan een grootvader zou kunnen worden verplaatst naar een bepaalde plaats op zichzelf – de plaats waar grootvader het zelf gewoonlijk bewaarde. Of zoals het geval van de sieraden van de grootmoeder hierboven.

Hoewel het waarschijnlijk lijkt dat een geest of poltergeist verantwoordelijk is, is het nog steeds onbekend wat een poltergeist werkelijk is. Is het, in het geval van DOP, een werkelijke geest die op de een of andere manier gehecht is geraakt aan het object en met een bepaalde kracht die de wetenschap nog niet kan verklaren, het object kan doen bewegen? Of komt de activiteit voort uit het onderbewustzijn van de persoon en zijn emotionele relatie tot het object en zijn oorspronkelijke eigenaar?

Tijdelijke onzichtbaarheid
“Het was de nacht van thuiskomst van mijn eerstejaarsstudie, ik had voor een paar dagen drie jurken meegenomen en was van plan om de eenvoudige zwart-witte te dragen.

Ik ging een uur van tevoren naar mijn kast  om me klaar te maken voor het feest en de jurk hing niet in mijn kast. Nergens in mijn kast, zelfs niet bij de andere twee jurken. Mijn moeder en ik zochten overal, maar konden het niet vinden.

“Mijn moeder zei uiteindelijk dat ik dan maar één van de anderen moest dragen en daarom koos ik  de witte.” Een dag of wat na het feest ging ik naar mijn kast om een ​​hemd te vinden en de zwart-witte jurk die ik wilde dragen op het feest hing gewoon in de kast.

Laten we opnieuw het voorbeeld nemen van de vrouw en haar haarborstel. Ze gelooft dat ze het zoals altijd op de kaptafel heeft gelegd, maar het is weg en ze heeft er grondig naar gezocht. Er is niemand anders in het huis die het had kunnen lenen. Een tijdje later staat het weer op de kaptafel. Het was Sherlock Holmes in “The Adventure of the Beryl Coronet” die zei: “Het is een oude stelregel van mij dat wanneer je het onmogelijke hebt uitgesloten, alles wat overblijft, hoe onwaarschijnlijk ook, de waarheid is.” Hier is een onwaarschijnlijke verklaring: de haarborstel of de jurk van het meisje werden blijkbaar tijdelijk onzichtbaar.

Er is geen wetenschappelijke hypothese die ervoor zorgt dat een object onzichtbaar wordt en dan na een tijd weer zichtbaar wordt. Maar dat is precies het effect zoals waargenomen door sommige DOP-experiencers. En als deze tijdelijke onzichtbaarheid op de een of andere manier mogelijk is, roept dit veel vragen op: hoe of waarom wordt een specifiek object onzichtbaar? Heeft het effect iets te maken met het regelmatige of intieme gebruik van het object door de persoon?

Is het een fysiek effect geproduceerd door een onbekend mechanisme van de menselijke geest?

Soms kan deze “onzichtbaarheid” een strikt psychologisch fenomeen zijn. Het object is er echt, maar onze aandacht is zo afgeleid dat we het letterlijk niet zien. Het is een voorbeeld van selectieve aandacht .

Kunst van Marius van Dokkum

Dimensionale verschuiving
“Ik keek overal naar mijn autosleutels, ik keek overal in de keuken en de woonkamer – overal, maar ik hoorde plotseling de sleutels in de keuken vallen, ik ging naar binnen en daar lagen ze op de grond.”

Het bestaan ​​van andere dimensies dan de drie waar we elke dag ronddolen, wordt door de wetenschap getheoretiseerd. Soms aangeduid als “andere gebieden van het bestaan” door de meer spiritueel gezinde, deze dimensies worden soms gezien als plaatsen waar geesten en andere vormen van realiteit zouden kunnen verblijven. Zou de tijdelijke onzichtbaarheid of beweging van objecten kunnen worden verklaard door een tijdelijke verdwijning  naar een andere dimensie? Is er een soort van dimensionale of tijdelijke verandering in de ruimte rondom ons? Het is een vrij vergevorderd idee, maar een echte DOP-ervaring is moeilijk uit te leggen.

Zelfs wanneer de rationele verklaringen worden uitgesloten, zijn er nog genoeg intrigerende DOP-ervaringen over om ons eraan te herinneren dat er veel meer is aan dit leven, deze realiteit dan we op dit moment weten.