Nederlandse vrouw overleden na val van paard in Oostenrijk
https://www.ad.nl/buitenland/paard-slaat-op-hol-in-oostenrijk-nederlandse-vrouw-overleden~af39a3e0/
Mijn moeder zei vroeger altijd het is en blijft een dier.
Een dier dat je niet kunt controleren.
Het heeft altijd zijn eigen wil.
Ik heb paardgereden anderhalf jaar lang.
Prachtig was dat…tot de dag kwam dat ik me eraf moest laten vallen.
Het paard waar ik op reed was nogal foxwild want het was een superwarme dag en ik moest hem vanuit de weilanden meenemen naar de manege buitenbak.
Die werd helemaal gek in zijn ”kop”. Best raar wel voor een manege paard, maar goed… ik verloor 1 beugel en mijn andere voet begon ook al los te raken.
Ik zag het edele dier al over het hek springen over heg en steg en ik dacht ”ik moet hieraf”.
Nu reed ik nog niet zolang op de echte grote paarden.
En dit was huge hoog.
Ik heb me ervan af laten glijden. Meteen doorrollen naar binnen in de bak.
Doodeng want als het dier je raakt met zijn hoeven…?
Dus nee, daarna was ik genezen.
Ik vind paarden nog steeds mooi, maar paardrijden doe ik niet weer.
Mijn moeder had een tijd later een cursus ergens en daar was een moeder die net haar dochter was verloren dankzij het paardrijden.
Het paard was gevallen op haar mooie kind en ze had het niet overleeft.
Mijn moeder was heel erg geschokt, en die moeder ja, dat is gruwelijk.
Je kind verliezen is het meest erge dat er is in het leven.
Dus paardrijden mooi, maar liever niet.
Het blijven dieren. Altijd.
Als een paard schrikt, dan schrikt een paard. Die heeft niet dat verstand om te denken; ik ga nu eens niet steigeren want mijn bazin zit op mijn rug ofzo.
Het blijft gevaarlijk. Triest. Ik snap dat er mensen zijn die de risico’s nemen, maar ik ben genezen.
