web analytics
11:11 Dubbele getallen
Wetenschap & Ontwikkeling

Wetenschappers veranderen nucleair afval in diamantbatterijen die duizenden jaren mee kunnen gaan

We hebben een onuitblusbare energiebehoefte. Als we iets moeten gebruiken dat niet kan worden aangesloten, moet elektriciteit uit een batterij komen, en de zoektocht naar een betere batterij wordt gelanceerd in laboratoria over de hele wereld. Houd die gedachte even vast.

Nucleair afval is radioactief afval dat wordt gegenereerd door kerncentrales en dat niemand in de buurt van hun huizen wil hebben of zelfs maar door hun gemeenschappen wil worden vervoerd. De lelijke substantie is giftig en dodelijk, het duurt duizenden jaren om volledig te desintegreren en we blijven er meer van produceren.

Nu zegt een in Californië gevestigd bedrijf, NDB, dat het beide problemen kan oplossen. Ze beweren een zelfaangedreven batterij te hebben gebouwd die volledig is gemaakt van radioactief afval en een levensduur heeft van 28.000 jaar, waardoor hij ideaal is voor je toekomstige elektrische auto of iPhone 1.6 x 104. 

In plaats van elders opgewekte energie op te slaan, wekt de batterij zijn eigen lading op. Het is gemaakt van twee soorten nano-diamanten, waardoor het bijna crashbestendig is bij gebruik in voertuigen of andere bewegende dingen. Bovendien beweert het bedrijf dat de batterij veilig is omdat deze minder straling afgeeft dan het menselijk lichaam.

NDB heeft al een proof of concept gemaakt en is van plan om zijn eerste commerciële prototype te bouwen zodra de laboratoria na de COVID-uitbraak (die binnenkort zou moeten plaatsvinden) weer operationeel zijn.

Het kernafval waaruit NDB haar batterijen wil vervaardigen, bestaat uit reactoronderdelen die radioactief zijn geworden als gevolg van blootstelling aan splijtstofstaven van kerncentrales. 

Hoewel dit niet als hoogwaardig kernafval wordt beschouwd – dat zou verbruikte splijtstof zijn – is het niettemin zeer giftig, en een kerncentrale genereert er veel van. Het Internationaal Agentschap voor Atoomenergie schat dat de “kern van een typische grafiet-gemodereerde reactor” tot 2000 ton grafiet kan bevatten. (Een ton is gelijk aan één metrische ton, of ongeveer 2.205 pond.)

Koolstof-14 is een radio-isotoop in grafiet. Het is dezelfde radio-isotoop die door archeologen wordt gebruikt voor koolstofdatering. Het heeft een halfwaardetijd van 5.730 jaar en vervalt uiteindelijk in stikstof 14, een anti-neutrino en een bètaverval-elektron, waarvan de lading NDB’s nieuwsgierigheid wekte als mogelijke bron van elektriciteit.

NDB reinigt grafiet en zet het vervolgens om in microscopisch kleine diamanten. Het bedrijf beweert dat ze met behulp van de huidige technologie hun kleine koolstof-14-diamanten hebben ontwikkeld om een ​​grote hoeveelheid elektriciteit op te wekken. Diamanten werken ook als een halfgeleider, absorberen energie en verspreiden deze via een koellichaam. 

Omdat ze echter nog steeds radioactief zijn, omhult NDB de miniatuurkerncentrales in andere goedkope, niet-radioactieve koolstof-12-diamanten. Deze glinsterende, in het laboratorium gemaakte schelpen bieden diamantharde bescherming en bevatten ook de straling van koolstof-14-diamanten.

NDA is van plan batterijen te vervaardigen in een verscheidenheid aan gangbare en unieke formaten, waaronder AA, AAA, 18650 en 2170. Elke batterij zal veel gestapelde diamantlagen bevatten, evenals een kleine printplaat en een supercondensator voor het verzamelen, opslaan en opslaan van energie. afvoer. Het uiteindelijke resultaat, zo stelt het bedrijf, is een batterij die extreem lang meegaat.

Volgens NDB kan een batterij tot 28.000 jaar meegaan bij gebruik in een omgeving met laag vermogen, zoals een satellietsensor. Ze voorspellen een bruikbare levensduur van 90 jaar als auto-accu, veel langer dan welk voertuig dan ook – het bedrijf gelooft dat de ene batterij in theorie het ene paar wielen na het andere kan aandrijven. Voor consumentengadgets zoals telefoons en tablets schat het bedrijf dat een batterij ongeveer negen jaar meegaat.

“Denk eraan in een iPhone”, zegt NDB’s Neel Naicker tegen New Atlas. “Met een batterij van hetzelfde formaat zou hij hem vijf keer per uur opladen van nul tot vol. Stel je voor. Stel je een wereld voor waarin je de hele dag je batterij helemaal niet hoeft op te laden. Stel je nu eens voor voor de week, voor de maand… Wat dacht je van decennia? Dat is wat we kunnen doen met deze technologie.”

NDB verwacht over een paar jaar een versie met laag vermogen op de markt te brengen, gevolgd door een versie met hoog vermogen over ongeveer vijf jaar. Als alles volgens plan verloopt, zal de technologie van NDB een belangrijke stap voorwaarts zijn in termen van het leveren van goedkope, langdurige energie aan de elektronica en auto’s van de wereld.

Het bedrijf zegt: “We kunnen op nanoschaal beginnen en doorgaan met het aandrijven van satellieten, locomotieven.”

Bovendien verwacht het bedrijf dat zijn batterijen vergelijkbaar geprijsd zullen zijn met bestaande batterijen, inclusief lithium-ion, en misschien veel goedkoper nadat ze zijn geproduceerd uit nucleair afval, en zou het bedrijf zelfs kunnen betalen om hun giftige probleem op te lossen.

Het afval van de ene onderneming wordt de diamant van een andere.

Bron

Laat meer zien

Gerelateerde artikelen

Back to top button
Close

Een Adblocker gedecteerd

AngelWings.nl wordt mede mogelijk gemaakt door advertenties ♥Support ons door je ad blocker uit te schakelen♥