Bevolkings conditionering

In een recent gepubliceerd onderzoek komt men tot de conclusie een aanzienlijk deel van de Nederlanders (34 procent, eenderde van de bevolking) er vrijwillig voor kiest om een soberder leven te leiden.
Hieruit zou dan blijken dat de maatschappij minder materialistisch is ingesteld dan een aantal jaren geleden.
Als je dat zo leest dan denk je mogelijk in eerste instantie, “Fantastisch, eindelijk gaat de bevolking beseffen dat er belangrijker zaken zijn dat materiële dingen (stuff)”. Maar, al snel blijkt dat een illusie.

Volgens datzelfde onderzoek is de mens juist allesbehalve socialer en empatischer geworden, maar voert de “BV ik” de boventoon. Men ervaart het leven als egoïstisch en gejaagd. Als dat zo is, dat men (nog) egoïstischer is geworden, dan kun je bijna niet anders dan concluderen dat diezelfde mens helemaal niet vrijwillig soberder gaat leven vanuit nobele motieven, maar simpelweg omdat hun situatie hen daartoe dwingt.

Het is natuurlijk ontzettend belangrijk de komende tijd dat de bevolking niet massaal in opstand gaat komen tegen de steeds strakkere financiële duimschroeven die het worden aangedraaid. Daarom is het heel handig als er berichten in de mainstream media staan waarin wordt verteld dat mensen vrijwillig soberder gaan leven.

Als je dan toch een fabeltje wil loslaten op de bevolking, doe het dan goed. Want in hetzelfde onderzoek staat dat er een toenemende trend is te ontdekken naar een fascinatie voor geweld en het zoeken naar kicks. We hebben dus in één onderzoek een steeds egoïstischer wordende bevolking die een grotere fascinatie voor geweld begint te ontwikkelen en die dan vrijwillig, zogenaamd vanuit verbeterd inzicht, een soberder leven gaat leiden. Als je dat gelooft, dan geloof je alles.

Het is wederom conditionering van de bevolking waarbij die moet wennen aan het steeds verder verlies van geld, bezittingen en voorzieningen. Hoe slecht het werkelijk gesteld is in dit land en op wat voor drijfzand wij onze economie hebben gebouwd, blijkt uit een rapport van het CPB (Centraal Plan Bureau) aan de Tweede Kamer van 30 mei jongstleden, een rapport waar nauwelijks aandacht aan wordt besteed.

Ook heeft er niemand uit de Tweede Kamer op gereageerd, maar dat zou misschien weer kunnen komen omdat ze het voor het gemak maar in het Engels hebben opgesteld. Voor de onwetende kijker is het dan ook merkwaardig dat er totaal niet op wordt gereageerd omdat het een aantal nogal schokkende conclusies bevat.

Het rapport valt dan ook gelijk met de deur in huis door te stellen dat “De Europese schuldencrisis een belangrijke risicofactor blijft voor de Nederlandse financiële sector en de Nederlandse economie”. En dat is heel voorzichtig uitgedrukt.

Want ons land heeft inmiddels 260 miljard Euro’s aan garanties verstrekt aan het EMS (waarvan miljarden ook aan Griekenland, welk land nu doodleuk 1 miljard daarvan “kwijt” is). Dit zijn fenomenale bedragen en beslaan meer dan de helft van de totale Nederlandse staatsschuld. De kans dat een keer een beroep gedaan wordt op deze garanties is meer dan levensgroot aanwezig. Wanneer dát gebeurt is de B.V. Nederland failliet, einde oefening.

Maar, dat is nog niet alles, daarnaast zijn er ook nog eens garanties verstrekt voor 246 miljard Euro aan andere sectoren, waaronder de huizenmarkt. Als je dan bedenkt dat dit piepkleine land ook nog eens een veel te hoge staatsschuld heeft van 450 miljard Euro, dan vraag je je af welke gekken dit land besturen.

Laten we even een simpel voorbeeld nemen. Een gewone burger met een modaal inkomen heeft (een doorsnee voorbeeld) een hoge schuld van zeg 500.000 Euro. Nu gaat diezelfde burger, die al een enorme schuld heeft, ook nog eens garanties geven voor datzelfde bedrag aan een buurman. Als die buurman daar een beroep op doet, dan heeft onze burger dat geld niet, maar moet het vervolgens ergens proberen te lenen waardoor zijn al veel te hoge schuld meer dan een miljoen Euro wordt.

Mensen zouden deze man meewarig bekijken en zich afvragen of hij misschien volledig gestoord was geworden. Echter, als een overheid dit doet dan schijnt men dit volkomen normaal te vinden en wordt ons via de propagandakanalen verteld dat burgers hebben geaccepteerd dat ze hun geld en rijkdommen moet inleveren en vanuit dat besef vrijwillig hebben besloten om maar soberder te gaan leven.

We weten dat we in een illusie leven, gelukkig. Maar wij zouden deze 3D voorstelling van de matrix die wij aarde noemen de naam “de illusie van de waanzin” willen geven.

Bronnen:

Niburu.co

De ‘BV Ik’ is in opmars
Nederlanders accepteren in toenemende mate de verminderde welvaart en de nieuwe soberheid.
Ruim een derde van de bevolking (34%) heeft ervoor gekozen uit eigen beweging een soberder leven te leiden, blijkt uit de Mentaliteitsmonitor 2013 van onderzoeksbureau Motivaction. 15 jaar geleden was dat percentage 23 en was de samenleving materialistischer ingesteld.
Bezit is minder belangrijk geworden. Het delen van een auto of andere materiële zaken wordt steeds gewoner. Kiezen en meer doen met minder is een van de voornaamste kenmerken van de tijdgeest, zo luidt een van de conclusies.
Het aantal Nederlanders dat zich instelt op de nieuwe werkelijkheid neemt gestaag toe. Een grotere eigen verantwoordelijk en een minder grote afhankelijkheid van de overheid wordt door 43% omarmd.
Andere opvallende graadmeters in het huidige mentaliteitsklimaat zijn een groeiende hang naar expressie via sociale media, het zoeken naar kicks en een fascinatie voor geweld. Dat blijkt uit het schriftelijke onderzoek dat sinds 1998 via een representatieve steekproef jaarlijks onder minimaal 1000 Nederlanders wordt uitgevoerd. Geweld op tv en in films wordt niet langer massaal verworpen. In 1998 vond 82 procent dat geweld op televisie beperkt moest worden, nu is dat nog maar 68 procent.
De tijdgeest wordt als egoïstisch en gejaagd ervaren, blijkt uit het onderzoek. Op basis daarvan brengt Motivaction de veranderende motieven en behoeften in kaart.
Zaken als betrokkenheid bij de maatschappij en de rol van tradities zijn op hun retour. In plaats daarvan zoeken mensen hun contacten in de beperkte kring van familie, vrienden, bekenden, collega’s en het netwerk van gelijkgestemden. De ‘BV Ik’ is in opmars, stellen de onderzoekers vast.
De crisis vertaalt zich ook in een toenemende belangstelling voor dromen en fantasieën. Het spelen van games en het bekijken van 3D-films behoort tot het arsenaal om aan de werkelijkheid te ontsnappen. Ook wordt in crisistijd veel waarde gehecht aan het opdoen en delen van bijzondere ervaringen.

De zogenoemde grenzeloze generatie, geboren na 1986, heeft weinig op met begrippen als ‘de maatschappij’ en ‘de samenleving’. Dat is volgens onderzoeksdirecteur Martijn Lampert van het onderzoeksbureau Motivaction achterhaald jargon.
De mentaliteitsmonitor 2013 toont aan dat jongeren minder afhankelijk van de overheid willen zijn en liever zelf oplossingen voor problemen zoeken.
Is de sociale samenhang in gevaar?
Lampert: ,,Dat niet direct. Het wordt anders ingevuld. Het gaat nu veel meer om netwerken. Jongeren behoren voor bijna de helft tot de groep van zelfredzamen, en deze groep is in opkomst. Ze zoeken zelf wel oplossingen in eigen vriendenkring, in plaats van hulp bij overheden of instellingen.’’
Wat zijn de grootste veranderingen in de tijdgeest?
Lampert: ,,We leven in een belevingstijdperk, mede mogelijk gemaakt door de technoprogressie. We willen zo veel mogelijk zelf dingen zien en ervaren. De tijdgeest wordt ervaren als hard, gejaagd en agressief. Door online media en goedkope vliegtickets wordt de wereld veel kleiner. Dat biedt mensen de gelegenheid om dromen na te jagen. Je kunt bereiken wat je wilt, dat verlangen is sterk ontwikkeld.’’
Waaruit blijkt de nieuwe soberheid, die in het onderzoek wordt gesignaleerd?
Lampert: ,,Het aantal mensen dat kiest voor een soberder leven, is opvallend groot. Dit is deels een gevolg van de economische crisis, maar ook een verandering in houding. Mensen gaan minder uit eten en selectiever met hun consumptie om. En ze sparen voor die ene bijzondere vakantie, in plaats van meerdere malen per jaar met vakantie te gaan. Kijk naar het delen van een auto. Dat was vroeger ondenkbaar. Nu vinden mensen gebruik belangrijker dan bezit.’’
Mensen worden expressiever. Wat is de oorzaak?
Lampert: ,,We leven in een prestatiemaatschappij. Daarin moet je voor jezelf opkomen. Voorheen was het: Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Tegenwoordig moet je je manifesteren. Meedoen aan talentenjachten, belevenissen plaatsen op Twitter, Facebook en Instagram. Ook de technoprogressie, de mate waarin technologie en internet ons leven binnendringt, past daarin.’’
Hoe gaat Nederland met de gevolgen van de crisis om?
Lampert: ,,Het vertrouwen in het gezag staat onder druk. Oplossingen worden steeds meer van mensen zelf verwacht, minder van politici. Dat blijkt bijvoorbeeld uit de gezamenlijke inkoop van energie. Er is een hang ontstaan naar de menselijke maat, naar saamhorigheid. Mensen vertrouwen minder op de overheid en instellingen om problemen op te lossen. Een goed bijvoorbeeld is de populariteit van Buurtzorg Nederland, die wordt gerund door de thuiszorgers zelf.’’

Telegraaf

De desastreuze gevolgen van de eurocrisis voor Nederland (update)
Geplaatst door trias politica

Op 30 mei jongstleden presenteerde het CPB haar rapport ‘CPB Financial Stability report 2013′ voor ’the Dutch House of Representatives’ oftewel de Tweede Kamer. Gek eigenlijk, dat we nog niemand uit ons parlement daarover gehoord hebben, want dat rapport bevat enkele schokkende conclusies. Dat wil zeggen: schokkende gevolgen voor Nederland ten gevolge de eurocrisis. Zeker als de Nederlandse regering doorgaat met het continueren van het tot nu toe gevoerde beleid.

Update: Hier vind u de Nederlandse versie van het rapport: ‘Risicorapportage Financiële Markten 2013′

Dit CPB rapport is een uitvloeisel van de bevindingen van de Commissie De Wit, die zoals u wellicht nog weet, onderzoek deed naar de (oorzaken van de ) financiële problemen in het financiële stelsel en de maatregelen die waren genomen door de Nederlandse regering. Er werd toen afgesproken dat éénmaal per jaar het CPB (en DNB) verslag zouden doen van hun voortgangs bevindingen. Dit onderhavige rapport is hiervan de resultante al bevreemdt het me waarom dat in de Engelse taal is opgesteld. Zitten er wellicht mensen in de Tweede Kamer die geen Nederlands kunnen lezen?

Hoe dan ook, het paper opent al meteen met een weinig aan de verbeelding overlatende conclusie:

“The European debt crisis continues to pose an important risk to the Dutch financial sector and the Dutch economy.”

En die risico’s liegen er niet om. Volgens het Financieel Jaarverslag van het Rijk zijn de verstrekte garanties uit hoofde van het ESM inmiddels opgelopen tot 260 miljard en voor andere sectoren, waaronder de huizenmarkt tot 246 miljard. Ik citeer het rapport:

“Current guarantees and deposit guarantee schemes provided by the national government amount to around 260 and 246 billion euros, respectively.”

Dat is geen klein bier meer, maar bedreigt onze toch al veel te hoge staatsschuld, momenteel 450 miljard, in ernstige mate. De hoge hypotheekschulden van de private huishoudens, de oplopende werkloosheid en de miljardentransfers naar zwakke eurolanden vormen een heuse bedreiging voor het herstel van onze economie. Het rapport weer:

“The heavy burden of Dutch household debts and declining house prices, together with an increasing unemployment level, has a strongly negative impact on consumption and, thus, on economic growth.”

Kommer en kwel dus. Maar dit is nog niet alles.

Omdat het volstrekt onduidelijk is hoe de rotte schulden van de Europese bankensector afgewikkeld gaan worden, loopt de Nederlandse financiële sector ook hier hoge risico’s. Maar het CPB wijst ook terecht op de zwakke vermogenspositie van de Nederlandse bankensector (mede het gevolg van de gedeeltelijk onder water staande hypotheken portefeuille). Zij veroordeel de plannen van de sector om (een deel van de) hypotheekportefeuiile over te hevelen naar de pensioenfondsen, maar pleit zeer terecht voor een vermogenspositie verbetering door directe kapitaalversterking door de aandeelhouders van de banken. Die hebben daar natuurlijk geen trek in, want dan daalt hun winst per aandeel en hun rendement op de ‘financials’, zoals de bankaandelen in het jargon worden aangeduid, staan toch al onder druk de laatste jaren.

Het geld is op, de kredietkraan dicht. Wat dat betekent voor de financiering van het Middenbedrijf, voor het broodnodige economisch herstel, laat zich raden… En de Nederlandse bankensector is kwetsbaar, niet in de laatste plaats door een relatief hoge derivatenpositie..

Weliswaar is door de briljante bluf van Supermario’s OMT de rente op de staatsobligaties van de zwakke landen aanmerkelijk gezakt, maar meer dan tijd winnen heeft dit niet opgeleverd natuurlijk, want het onderliggende probleem, de one-size-fits-none problematiek wordt er niet mee opgelost. Dat probleem blijft gewoon bestaan.

En nu Dijsselbloem heeft aangekondigd dat wat hem betreft het IMF kan opdonderen uit de troika, daarin bijgevallen door de Duitse Finanzminister Wolfgang -das Schlimmste ist Vorbei-Schäuble, ligt de weg open naar een ‘waarachtige monetaire en economische unie’.

Als het doel daarvan niet zo doorzichtig was zou je er nog in kunnen tuinen ook. Maar dat leg ik wel uit in een volgende column.
Dagelijkse Standaard