Na een blikseminslag verwerven sommige mensen ongebruikelijke vaardigheden.

Vanuit fysiek oogpunt is bliksem een ​​verbazingwekkend, maar een vrij gewoon natuurverschijnsel. Soms worden ze echter geassocieerd met zulke vreemde effecten, dat het lijkt alsof er iets bijzonders aan de bliksem is. Ze zeggen bijvoorbeeld dat een bliksem niet twee keer op dezelfde plaats inslaat. Natuurlijk is dit niet helemaal het geval; soms kan ze dezelfde boomstam of steen raken, maar dit gebeurt zeer zelden

Er zijn echter gevallen waarin individuele mensen op onbegrijpelijke wijze bliksem naar zich toe trokken en niet een of twee keer, maar vele keren de bliksem richting hen insloeg! En bovendien zijn er verhalen waarbij de bliksem vreemd genoeg mensen genas van ongeneeslijke ziekten of begiftigde met ongebruikelijke vermogens.

De 62-jarige Edwin Robinson verloor zijn gezichtsvermogen na een ongeluk, waarbij hij na een krachtige klap op het hoofd, niet meer kon zien met beide ogen. Artsen haalden hun schouders op en voerden aan dat alleen een gecompliceerde en risicovolle operatie de man kon helpen.  Maar op een dag overviel Robinson  een onweersbui en werd hij getroffen door de bliksem. Het gebeurde op 4 juni 1980, 9 jaar na dat verschrikkelijke ongeluk. Samen met zijn vrouw, was Robinson op dat moment in het park en toen de storm begon, zochten ze beschutting. Toen zijn vrouw een boom bij de vijver zag, gingen ze daar onder schuilen(niet slim natuurlijk!). En toen gebeurde wat Robinson omschreef als een “harde klap als van een zweep”. Hij werd getroffen door de bliksem. Door de klap viel de man met zijn gezicht naar beneden op de grond en was 20 minuten bewusteloos. Toen hij eindelijk wakker werd, voelde hij een sterke zwakte in zijn lichaam. Zijn vrouw hielp hem naar huis te gaan waar hij meteen naar bed ging. En toen hij wakker werd, begon zijn gezichtsvermogen snel naar hem terug te keren, in beide ogen tegelijk. En toen begon hij te beweren dat na de blikseminslag zijn gehoor ook aanzienlijk verbeterde.  

“Toen mijn vrouw de kamer binnenkwam, riep ik uit:” Ik kan je zien! Ik zie je! “. Ik zag alles in het huis en ik kon lezen!”, – vertelde Robinson in een interview.  Een ander neveneffect van de blikseminslag voor Robinson was dat enkele jaren later zijn haar plotseling weer op zijn volledig kale hoofd begon te groeien.

In een ander geval keerde de elektricien Harold Dil (1937-2017) uit Missouri tijdens een onweersbui terug van zijn werk naar zijn huis. Toen de man uit de auto stapte en naar zijn huis liep, trof de bliksem hem. Dil herinnerde zich helemaal niet hoe hij zich daarna plotseling op de binnenplaats van zijn buurman bevond, en over het hek bleek te zijn gevlogen. Tegelijkertijd  bleven zijn schoenen in zijn tuin staan zelfs en alle metalen delen op zijn kleding (knopen en riem) smolten volledig. De man zelf overleefde het verrassend genoeg. “Ik herinner me alleen dat er iets in mij sloeg.

In het ziekenhuis zagen artsen dat de blikseminslag de wervelkolom beschadigde, maar de verwondingen waren niet heftig en hadden geen invloed op het bewegingsvermogen. Al veel later merkte Dil dat hij veel beter bestand was tegen lage temperaturen, nu had hij niet koud meer, zelfs niet als het sneeuwde!  Ook daalde de totale temperatuur van Dil’s lichaam tot 35 graden en hij voelde zich bij die temperatuur goed.  Tegelijkertijd was Dil niet alleen bestand tegen kou, hij kreeg geen onderkoeling en bevriezing, wanneer hij buiten was bij vrieskou, waarbij andere mensen zich in dikke winterkleding wikkelden en sjaals en handschoenen droegen, liep hij alleen in een dunne trui en zonder handschoenen en muts rond.  Dil werd beroemd in de media nadat hij op foto’s stond waarbij hij zich midden in de sneeuw bevond, alleen in een T-shirt en korte broek.  Zijn andere beroemde foto is degene waar hij naakt in het ijs ligt, omringd door pinguïns. “Een man die het nooit koud krijgt!” – zeiden de koppen van de kranten over hem.

Mijn vader vroeger had het idem nooit koud, ook in de winter droeg hij nauwelijks een jas.
Hij kreeg vaak een opmieter van het één of ander en noemde dat zeer gezond voor je lichaam!  :O

Nu had onze dakgoot ergens een connectie met een draadje en als je die dan aanraakte kreeg je een schok.
Oh wat vond hij het grappig om die dakgoot aan te raken en dan mij een hand te geven!
Bedankt nog pa voor dat trauma 🙂

Verder schijn ik ooit zo een intense opmieter te hebben gehad dat…nu ja dat ik deze website nog heb een wonder is!!!!!!!!!
Maar gelukkig had ik houten klompen aan!
Ja ik woonde in Friesland en daar droegen we nog wel eens klompen en tijdens het bezoek aan wat verre familie inclu boerderij en kittens in het hooi enzo… ik was gewoon weg daar en overal en nergens …heerlijk!!!
Vermaakte me prima!!!!
Tot ik dus tegen een schrikkeldraad aankwam waar wel idioot veel stroom op bleek te staan, zoveel dat had ik die Friese klompen niet aan gehad dan had ik het niet na kunnen vertellen, tjah even vergeten uit te zetten, want ze hadden geen kinderen!
Damn…..?

Achteraf vind ik het zelf nogal een vreemd verhaal…bedoel…ik had nooit mijn kind zomaar alleen gelaten op een boerderij in de schuren en weiden!
Maar in die tijd was dat blijkbaar nogal een easy go oid?
Maar heb altijd nog fijne herinneringen aan die hooischuren en stallen daar en de koeien en kalfjes en kittens enzo…
Ik mocht ooit eens bij een klant van mijn vader blijven eten, flinke boerderij, flink wat kids, was echt toppie die dag…We speelden ons suf natuurlijk.
Mijn vader repareerde televisies en radios’nml… nou het was zo gaaf spelen daar, dat ze mij wel later mochten ophalen…
Ik had nog nooit zoveel eten gezien als daar… het kwam mij al snel de neusgaten weer uit, zoveel eten gewoon… soep… dan een flink bord vol met stamppot oid en vlees en daarna nog pap…ULKKKKKKKKKKK

Maar ja die lui werkten zo idioot hard, dat ze dat wel nodig hadden ofzo… wow…?