NHS-document bevestigt dat personeel opdracht kreeg Midazolam toe te dienen dat levensbedreigende ademhalingsproblemen veroorzaakt bij ‘COVIDpatiënten

Een officieel NHS-document bewijst dat NHS-personeel te horen kreeg dat ademhalingsonderdrukkende medicijnen “niet mochten worden onthouden vanwege ongepaste zorgen” over het gebruik ervan om Covid-19 te behandelen; een luchtwegaandoening.

Midazolam kan ernstige of levensbedreigende ademhalingsproblemen veroorzaken, zoals oppervlakkige, vertraagde of tijdelijk gestopte ademhaling, wat kan leiden tot permanent hersenletsel of de dood, en Britse toezichthouders stellen dat u midazolam alleen mag krijgen in een ziekenhuis of dokterspraktijk die over de apparatuur beschikt. dat is nodig om uw hart en longen te controleren en om snel levensreddende medische behandeling te bieden als uw ademhaling vertraagt ​​of stopt.

Het medicijn, dat in Groot-Brittannië crimineel wordt gebruikt in de palliatieve zorg, ondanks dat het niet op de WHO-lijst van essentiële geneesmiddelen voor palliatieve zorg staat, moet ook met uiterste voorzichtigheid worden gebruikt bij oudere patiënten.

Maar desondanks bestelden Matt Hancock en het ministerie van Volksgezondheid in maart 2020 Midazolam voor twee jaar als reactie op de introductie van de eerste lockdown. Een aanbod van twee jaar dat in oktober van hetzelfde jaar was uitgeput.

De reden hiervoor is dat ouderen en kwetsbaren geen behandeling kregen van de NHS; een beleid dat deel uitmaakte van een pandemische reactie die vier jaar in de planning zat, en in plaats daarvan zorg aan het levenseinde instelde, waarbij ze hun medicijnen moesten intrekken, hen voedsel en water moesten onthouden en hen vol moesten pompen met midazolam en morfine totdat ze stierven van de honger en uitdroging.

Er zijn aanwijzingen dat het medicijn midazolam werd gebruikt om voortijdig een einde te maken aan de levens van duizenden en nog eens duizenden mensen in het Verenigd Koninkrijk van wie u werd verteld dat ze waren overleden aan Covid-19, en dit kan duidelijk worden afgeleid uit de gegevens over het voorschrijven van midazolam buiten het ziekenhuis. die samenviel met de golven van sterfgevallen door alle oorzaken en Covid-19-sterfgevallen in Groot-Brittannië, evenals de rapporten van Amnesty en CQC waarin werd vastgesteld dat het algemene gebruik van niet-reanimeren-bevelen in verzorgingshuizen werd gebruikt zonder de bewoners of hun families hiervan op de hoogte te stellen.

Bij een ernstige ziekte bij Covid-19 gaat het om  longontsteking  en daarmee gepaard gaande ademhalingsinsufficiëntie. Daarom zijn typische symptomen  kortademigheid , hoesten, zwakte en koorts. Er wordt ons ook verteld dat mensen die last hebben van verslechterende  ademhalingsinsufficiëntie  en die geen  intensieve zorg krijgen, een acuut ademnoodsyndroom ontwikkelen   met  ernstige kortademigheid.

Desondanks kreeg het NHS-personeel in ‘ klinische richtlijnen voor symptoombeheersing voor patiënten met Covid-19 ’ te horen dat er excessieve doses morfine en midazolam moesten worden gegeven om de symptomen van Covid-19 te verlichten.

De informatie op het etiket van het geneesmiddel voor Midazolam in de Amerikaanse National Library of Medicine vermeldt duidelijk dat “Midazolamhydrochloride nooit mag worden gebruikt zonder individualisering van de dosering. De initiële intraveneuze dosis voor sedatie bij volwassen patiënten kan slechts 1 mg bedragen, maar mag bij een normale, gezonde volwassene niet hoger zijn dan 2,5 mg. Lagere doses zijn nodig voor oudere (ouder dan 60 jaar) of verzwakte patiënten”

Maar desondanks kreeg het NHS-personeel te horen dat ze de dosering van Midazolam bij alle Covid-19-patiënten moesten verhogen als ze last hadden van “aanhoudende angst of opwinding”. Op geen enkel moment kregen ze de opdracht om de doses te individualiseren op basis van de leeftijd of kwetsbaarheid van de patiënt.

Op het waarschuwingslabel staat dat omdat “het gevaar van hypoventilatie, luchtwegobstructie of apneu groter is bij oudere patiënten en mensen met een chronische ziekte of een verminderde longreserve, en omdat het piekeffect bij deze patiënten langer kan duren, de stappen kleiner moeten zijn. en de injectiesnelheid lager.”

Misschien wist het NHS-personeel dit ook, maar werd hen in de klinische begeleiding verteld dat hun zorgen ‘ongepast’ waren.

Uit vertrouwelijke NHS-documenten blijkt duidelijk dat ouderen en kwetsbaren behandeling zouden worden ontzegd en aan het einde van hun leven zouden worden geplaatst als reactie op een pandemie, en uit het bewijsmateriaal blijkt duidelijk dat dit in de praktijk werd gebracht.

Van expo-news.com