De wereld van toen
Iets met nootmuskaat over mijn bloemkool strooien……
De wereld van toen…..
Wat ben ik blij dat ik mijn jeugd en de langste tijd van mijn leven niet in deze tijd heb doorgebracht. En wat heb ik medelijden met de jeugd van nu en de tijd die
nog komen gaat. 
Ben ik tegen vooruitgang? Absoluut niet, maar onze vooruitgang voelt langzaam maar zeker als onze ondergang.
Betalen om te mogen sparen, betalen om te mogen doen, betalen omdat je niet alles vergoed krijgt van de zorgverzekering waar veel mensen niet eens het geld voor hebben om het te betalen.
Overal moet over gediscussieerd worden en zelfs gebakjes 
en toetjes moeten van naam veranderen omdat de naam niet meer mag.
Er komen verboden om de hoek kijken waarvan je je afvraagt wat anderen ermee te maken hebben, in Den Haag vindt men steeds meer van het sociale leven en de tradities.
Niets is meer goed, alles is slecht.
Je auto, je gezondheid, het milieu, de boerderij.
Alles moet anders.
Zelfs de natuur is slecht voor het milieu.
Want wat was het een mooie tijd.
In het Nederland waarin ik ben opgegroeid, gingen we naar de platenzaak om singeltjes te beluisteren en eventueel te kopen.
Was je blij met twee gulden zakgeld per week.
Iedereen ging naar V&D en Jamin voor een 3 dubbel ijsje.
Toen hadden winkels gewoon 4 muren in plaats van 3 W’s (www)
Naar de stad gaan was een belevenis en zo gezellig.
(NU mag je de stad bijna niet meer in met je auto of brommer of fiets)
Er waren tradities.
Tradities die nu niet meer kunnen, of die steeds meer worden afgeschaft.
Omdat men ze discriminerend vindt of omdat het niet bij de multiculti samenleving past.
Veel wordt er verboden, waardoor de tradities verdwijnen.
Als je in een rode of blauwe bus stapte, dan was dat een stadsbus en een gele 
een streekbus.
En een kaartje kopen bij de chauffeur was normaal. Die man behandelde je met respect.
Een trein
had een vishakenlogo erop en kaartjes werden voorzien van een gaatje als de conducteur kwam controleren.
Dat was een belevenis, want treinpersoneel had aanzien.
Om de trein te laten vertrekken stak de machinist z’n hoofd naar buiten en zwaaide de conducteur met z’n spiegelei.
In de Intercity was de koffie
standaard aanwezig en geen uitzondering op de regel.
Kun je je niet meer voorstellen.
Spelen deed je buiten. Stoepranden, knikkeren, hinkelen, en kaatsballen.
Met een hoop herrie en geschreeuw en natuurlijk haalde je kattenkwaad uit.
Dat hoorde bij het opgroeien.
Overvallen, inbraken en zakkenrollerij haalde de krant nog. Gewoon omdat ze niet aan de orde van de dag waren.
Als je met je kattenkwaad de politie 
tegenkwam, dan schrok je en gedroeg je je respectvol in de hoop dat ze niet naar je ouders gingen.
Als het donker werd, dan was je thuis binnen.
Jeugd ’s avonds of ’s nachts op straat kwam bijna niet voor.
Behalve als ze op stap gingen naar de disco of de kroeg.
Toen moest je om 23:00 uur thuis zijn! Nu begint het feestgedruis pas om die tijd….
En anders keek je naar Swiebertje, Een vd acht, Q&Q, Floris, Toppop of Spel zonder Grenzen op de bank met chips en limonade .
Je luisterde naar de radio en nam je favoriete muziek op met je cassetterecorder.
Die luisterde je dan af via je walkman.
Oma luisterde naar de plaatselijke piraat met z’n piratenmuziek.
Piraat zijn was toen nog een kat en muisspel in plaats van een grote misdaad waar tegenwoordig zelfs boobytraps geplaatst worden om de controleurs buiten te houden.
Koeien
stonden in de wei en niet in een megastal en ze waren nog gewoon onderdeel van de natuur in plaats van slecht voor het milieu.
De post kwam iedere werkdag en op zaterdag en je wist ook dat je post goed verzorgd werd, want het waren beëdigde postbodes in plaats van bijbaantjes voor iedereen.
Bellen?
Als je niet thuis was dan was je niet bereikbaar. (Lekker rustig) 
En als je dan toch moest bellen
dan ging je naar een telefooncel waar je kwartjes en dubbeltjes in moest gooien.
Ziektekosten?
Je verzekerde je voor 25 gulden per maand en van eigen risico en eigen bijdrages hadden we nog niet gehoord.
Was er iets ernstigs dan ging je gewoon naar de eerste hulp. Dat was toen normaal.
Ik mis het Nederland van mijn jeugd.
En dat zal helaas nooit terugkomen 
Als deze tekst je raakt dan mag je ‘m knippen en plakken hoor, is ook door mij gedaan. Omdat het zo waar is…
