web analytics
11:11 Dubbele getallen
Energetica, entiteiten, geestenParanormaalSpiritueel

Gesprek met geesten

Deel 1: Gesprek met geesten – Verhalen uit het leven van Swami Vivekananda

Het volgende incident vond plaats in Madras in 1893, vlak voordat Swami Vivekananda vertrok voor zijn historische reis naar Amerika.

In die tijd had Swamiji de monastieke gelofte van Agyatva’s afgelegd – gedurende welke hij gedurende een paar jaar alle contacten met zijn familie, vrienden en broederdiscipelen (van zijn goeroe Sri Ramakrishna) had verbroken, en incognito reisde, als een rondzwervende monnik door heel India.

681cbf516ec8efa0275df4b953d829a8 AnGel-WinGs.nl
– Swami Vivekananda

Terwijl hij van plaats naar plaats reisde, waren de mensen vaak zo onder de indruk van zijn koninklijke houding, kennis en charisma, dat zij hem bij hen thuis uitnodigden om hun geëerde gast te zijn.

Op het moment dat dit incident plaatsvond, verbleef Swami Vivekananda als gast van Manmatha Babu, de accountant-generaal van Madras.

Op een dag, zoals zuster Nivedita vertelt in haar boek De meester zoals ik hem zag , kwamen bepaalde zielen naar hem toe die zelfmoord hadden gepleegd. Voor een gerealiseerde yogi als Swami Vivekananda, die Nirvikalpa Samadhi (volledige vereniging met God) had bereikt , was dit niets ongewoons. Zoals zuster Nivedita schrijft , ontmoette en sprak Swamiji af en toe met de geesten van de doden.

Maar deze keer brachten deze zielen hem het ongelukkige nieuws dat zijn moeder was overleden. Dit verontrustte Swamiji enorm omdat hij vanwege zijn Agyatva’s geen enkel contact (via brieven) had onderhouden met zijn familieleden in Calcutta en dus geen idee had van hun welzijn. Tegelijkertijd zou hij over een paar dagen naar Amerika vertrekken, om het Parliament of Religions in Chicago bij te wonen.

Omdat hij zich nogal onwillig voelde om te vertrekken zonder de gezondheid van zijn moeder vast te stellen, slaagde Swami Vivekananda erin om op een ongebruikelijke manier (wat het onderwerp is van een later verhaal !) te verifiëren dat het eigenlijk best wel goed ging met zijn moeder.

Zuster Nivedita vervolgt nu haar verslag: “Nadat hij door navraag had vastgesteld dat het goed met zijn moeder ging, protesteerde hij bij deze zielen vanwege hun onwaarheid, maar kreeg geantwoord dat ze nu in zo’n onrust en nood verkeerden dat het vertellen van waarheid of onwaarheid voor hen onverschillig was.

Ze smeekten hem om hen met rust te laten, en hij ging ’s nachts naar de kust om een ​​Shraddh (gebedsceremonie) voor hen uit te voeren.

Maar toen hij op die plaats kwam, in de dienst, waar offers moesten worden gebracht, had hij niets te bieden (omdat hij een berooide monnik was) en wist hij niet wat hij moest doen. Toen herinnerde hij zich een oud boek waarin stond dat bij gebrek aan enig ander offermiddel zand gebruikt mocht worden, en terwijl hij grote handenvol zand opnam, stond hij daar op de kust en gooide het in zee, en met zijn hele geest stuurde hij zegening voor de doden.

En die zielen hadden rust. Ze hebben hem niet meer lastig gevallen.”

Lessen die we kunnen leren

Dit prachtige verhaal uit het leven van Swami Vivekananda benadrukt twee belangrijke lessen voor ons allemaal.

  1. Gevaren van het plegen van zelfmoord: De eerste les gaat over de gevaren van zelfmoord. Op het moment van overlijden verlaat onze ziel doorgaans het fysieke lichaam, ingekapseld in een fijner lichaam, ook bekend als het subtiele lichaam of Sukshma Sharir . Dit subtiele lichaam is de drager van de geest. Dus na de dood vergezelt de geest ons naar de andere kant. Zie voor meer informatie deze video: DE GEEST begeleidt de ziel na de dood .

    Wanneer iemand zelfmoord pleegt of door een gewelddadige daad overlijdt, raakt zijn geest tijdens het doodsproces zo verstoord, dat zulke mensen het vaak moeilijk vinden om te bepalen of ze werkelijk gestorven zijn of niet. Door hun onrustige geest blijven ze vastzitten in een soort schemerzone – niet in staat hun oude leven op aarde los te laten, noch over te gaan naar een nieuw leven aan de andere kant. Daarom is het zeer essentieel dat iemand een kalme geest behoudt op het moment van overlijden.

  2. Betekenis van gebedsceremonies voor de doden: Het is om deze reden dat gebedsceremonies voor de vreedzame overgang van de overleden ziel een onderdeel zijn van de meeste grote religies van de wereld. In het hindoeïsme is dit de Shraddh- ceremonie.

    Zoals Swami Abhedananda, een andere directe discipel van Sri Ramakrishna, ooit uitlegde: “We moeten bidden voor onze overleden vrienden en familieleden (omdat) onze gebeden hen helpen te bevrijden van de aardgebonden omstandigheden.” Met behulp van gebeden kunnen onze dierbaren in het reine komen met hun eigen dood, hun verleden loslaten en overgaan naar de volgende fase van hun oneindige bestaan. Dit is de tweede les die we moeten leren.

Nu vraag je je misschien af ​​of Swami Vivekananda ooit bang was voor geesten. Hier is zijn antwoord, gegeven in een humoristisch gesprek met een discipel:

“Nadat Sri Ramakrishna het lichaam had verlaten, ging ik enige tijd om met Pavhari Baba van Ghazipur. Er was een tuin niet ver van zijn ashrama waar ik woonde. Mensen zeiden altijd dat het een spooktuin was, maar zoals je weet ben ik zelf een soort demon en heb ik niet veel angst voor geesten.’
– Swami Vivekananda (Bron: Complete Works, deel 7 )

Opmerking: Het bovenstaande verhaal uit het leven van Swami Vivekananda is samengesteld uit twee bronnen: (1) De meester zoals ik hem zag door zuster Nivedita (gratis download!) en (2) De complete werken van Swami Vivekananda Deel 6 .

Meer berichten in de serie “Geesten”:

Mooie informatie, voelt voor mij als heel goed aan.
Ineens weet je wat je wilt, je wilt Indiaas zijn 🙂

Gerelateerde artikelen

Back to top button
Close

Een Adblocker gedecteerd

AngelWings.nl wordt mede mogelijk gemaakt door advertenties ♥Support ons door je ad blocker uit te schakelen♥