Ancient Aliens – Mysterious Devices
Ancient Aliens – Mysterious Devices:
een 2000 jaar oude computer … een energiecentrale in de Grote Piramide … en een tijdmachine uit het nazi-tijdperk met wortels in de oude geschiedenis.
Over de hele wereld zijn er artefacten en verhalen die verwijzen naar geavanceerde technologie in het verre verleden. Zouden deze apparaten producten kunnen zijn van de verbeeldingskracht van onze voorouders of zou de oude mens toegang hebben gehad tot buitenaardse technologie? Waren de oude Egyptenaren in staat om elektriciteit op te wekken en misschien zelfs de gangen van de koninklijke graven te verlichten met elektrische gloeilampen?
Hebben de nazi’s van topniveau in het geheim een tijdreismachine ontwikkeld die na hun nederlaag in Europa als vluchtvoertuig werd gebruikt? Zou de Ark van het Verbond een sonische wapen zijn geweest? Veel van ’s werelds meest mysterieuze apparaten zijn hier al duizenden jaren. Kunnen ze zijn gebouwd met de hulp van buitenaardse wezens?
Ancient Aliens is een Amerikaanse televisieserie die in première ging op 20 april 2010 op de zender History. Geproduceerd door Prometheus Entertainment in documentairestijl, presenteert het programma hypothesen van oude astronauten en stelt het voor dat historische teksten, archeologie en legendes bewijs bevatten van vroegere mens-buitenaardse contacten. De show is op grote schaal bekritiseerd door historici, kosmologen, archeologen en andere wetenschappelijke kringen voor de presentatie en de bevordering van pseudowetenschap , geschiedvervalsing en pseudoarchaeology .
Het Antikythera-mechanisme is een oude, met de hand aangedreven Griekse analoge computer die ook is beschreven als het eerste voorbeeld van een dergelijk apparaat dat decennia van tevoren werd gebruikt om astronomische posities en verduisteringen te voorspellen voor kalender- en astrologische doeleinden. Het kon ook worden gebruikt om de vierjarige cyclus van atletische spelen te volgen die vergelijkbaar was met een Olympiade, de cyclus van de oude Olympische Spelen.
Dit artefact werd in 1901 uit de zee gehaald en op 17 mei 1902 geïdentificeerd als een uitrusting door archeoloog Valerios Stais, tussen wrakstukken die uit een scheepswrak voor de kust van het Griekse eiland Antikythera waren gehaald. Het instrument wordt verondersteld te zijn ontworpen en gebouwd door Griekse wetenschappers en is op verschillende manieren gedateerd op ongeveer 87 voor Christus, of tussen 150 en 100 voor Christus, of 205 voor Christus, of binnen een generatie vóór de schipbreuk, die is gedateerd op ongeveer 70-60 voor Christus.
Het apparaat, gehuisvest in de overblijfselen van een 34 cm x 18 cm x 9 cm (13,4 in x 7,1 in x 3,5 inch) houten kist, werd gevonden als een klomp, later gescheiden in drie hoofdfragmenten die nu zijn verdeeld in 82 afzonderlijke fragmenten na instandhoudingsinspanningen. Vier van deze fragmenten bevatten tandwielen, terwijl op vele andere inscripties te vinden zijn. Het grootste tandwiel is ongeveer 14 cm (5,5 inch) in diameter en had oorspronkelijk 223 tanden.
Het is een complex uurwerkmechanisme dat bestaat uit minstens 30 in elkaar grijpende bronzen tandwielen. Een team onder leiding van Mike Edmunds en Tony Freeth van de universiteit van Cardiff gebruikte moderne computer-röntgentomografie en oppervlaktescanning met hoge resolutie om de binnenkant van fragmenten van het in korst omhulde mechanisme in beeld te brengen en de zwakste inscripties te lezen die ooit de buitenkant van de machine bedekten.
