Edith Schippers Gedicht
Schippers wist weer veel te halen
Bij Fraudeurs aan de top
Want het geld was langzamerhand op
En een bestuur kon ook wel eens falen
Dus kwam ze erachter dankzij geklik
Hoe erg het alles wel niet was
De dure zorgverzekering kon zo wel in de fik
Iedereen was in zijn sas
Maar nu hoor je haar niet talen
Naar minder gelden per maand
De bevolking kon namelijk niets verhalen
Schippers had de rijken enkel maar gemaand
Om netjes alles op te geven
En niet te liegen over,
Wat zij allemaal kregen
Terwijl er mensen moesten over leven
Waren zij de artsen tot een zegen
Aan alle kanten stal men gelden
Loog men declaraties aan elkaar
Schippers vond dat het niet lag aan haar
Ze mocht toen nog steeds blijven
Het deed de bevolking verstijven
In al het onrecht dat men deed
En de kosten de pan uitstijgen
Veroorzaakte dit nog meer leed
Goedkope rommel medicijnen
Moesten de kosten verkleinen
Troep uit arme landen
Kwam hier stranden
Schippers had hiervan geen enkele weet
Zij kon alles wel betalen
En het koste haar dus geen reet
Nu blijft iedereen maar balen
Dat er geen kosten naar beneden gaan
Maar niet iedereen heeft een goedbetaalde ministerie baan
Schippers zal ooit nog belanden
in een karma huizenhoog
In een bootje op een onbewoond eiland stranden
Waar niemand nog tegen elkaar loog
Het volgende leven
Kan zij zichzelf nooit nog vergeven
Voor alles wat zij had bekokstoofd
In dit rijke luis leven
Waar zij iedereen van minstens 130 euro per maand had beroofd
