Seks met een geest?
Toen de politie het dagboek las van wijlen Colette Bolet, die stierf in haar appartement in Parijs, dachten ze dat de vrouw gek was geworden. Ze geloofde tenslotte dat ze elke avond de liefde bedreef… met een mummie. Maar tijdens het ontrafelen van deze zaak werd de politie geconfronteerd met een reeks zeer vreemde en ongelooflijke omstandigheden. Het lichaam van de 55-jarige Colette werd vanochtend ontdekt door haar huisgenoot, de 20-jarige student Olivier Belmont.
Hij merkte dat de deur van een van de appartementen niet op slot was, ging naar binnen en zag op het bed het lijk van een vrouw in een nachtjapon met haar gezicht vertrokken in een vreselijke grimas. Redenen om een strafzaak te starten waren er niet, aangezien de dame aan een hartaanval overleed. Misschien het dagboek van Colette, waarin ze haar intieme relatie met de mummie beschreef… Maar de inspecteur besloot dat ze gewoon niet goed in haar hoofd zat, zoals op haar leeftijd wel eens gebeurt bij alleenstaande vrouwen.
Colette’s overlijden werd gemeld aan haar verre erfgenamen, familieleden Paul en Mathilde Cartier. Het echtpaar Cartier besloot het appartement van hun overleden familielid te verkopen, maar vestigden er ondertussen tijdelijk hun dienstmeisje, een jonge Duitse vrouw, Gerda, in. Gerda betrok een appartement aan de Rue des Pyrénées 94, maar de volgende ochtend verscheen ze in tranen bij het huis van haar baas. Volgens het ongelukkige meisje kon ze de hele nacht niet slapen: zodra ze in slaap viel klom iemand in haar bed, leunde op haar en probeerde haar te verkrachten! Gerda zag het gezicht van de verkrachter niet, maar het leek haar alsof het een man in korte broek was. Toen ze echter het licht aandeed, was er niemand in de buurt. Dit werd drie keer herhaald.
Ze rende weg uit het appartement. Een andere vreemde omstandigheid die de meid meldde was het ontbreken van… een badkamer in het appartement. Feit is dat er in Frankrijk nog steeds oude huizen zijn waar de toiletten zich niet in appartementen bevonden, maar in de gangen, dat wil zeggen direct aan de overloop, wat brede gangen zijn.
Maar de afgelopen decennia zijn dergelijke huizen verbouwd en voorzien van aparte badkamers. Het bleek dat de andere bewoners van de vierde verdieping, waar Madame Bole woonde, badkamers in hun appartementen hadden. En om de een of andere reden had Colette’s appartement noch een badkamer, noch een toilet. Blijkbaar gebruikte ze het gedeelde toilet op dezelfde verdieping. Ondertussen werd het appartement volgens een kopie van de huurovereenkomst verhuurd met een badkamer. Maar tegelijkertijd was de werkgever niet Colette Bolet, maar een zekere Primo Dolfi.
Het bleek dat het echtpaar Cartier helemaal geen rechten had op dit appartement! De zaak kwam opnieuw bij de politie terecht. Het was nodig om uit te zoeken waar Primo Dolfi was en waar het toilet was gebleven. Uit het onderzoek bleek dat de 74-jarige Italiaan Primo Dolfi, een eenzame vrijgezel, tot maart van dit jaar in een mysterieus appartement woonde, en daarna ergens verdween. Blijkbaar huurde Colette Bolet een kamer van hem, en was misschien zijn partner.
De ontbrekende badkamer werd gevonden – de deuropening was bedekt met een laag gips, behang en een kledingkast. Maar waarom moesten de bewoners het behangen? Al snel kreeg de politie antwoord op deze vraag. Het lichaam van de vermiste Primo Dolfi lag in de badkuip. Het lijk werd in verschillende lagen stof gewikkeld en in een aantal oplossingen gedrenkt. Desondanks begon het nog steeds te ontbinden, waardoor er de hele tijd een onaangename geur in het appartement hing.
De keurings arts stelde vast dat de dood werd veroorzaakt door meerdere slagen op het hoofd en andere delen van het lichaam. Nu moest de politie een echte moord onderzoeken. Het is onwaarschijnlijk dat Madame Bole de enige moordenaar was. De politie suggereerde dat ze een medeplichtige had. En volgens informatie van buren heeft de 40-jarige Jules Bastien, een halfblinde invalide, ooit in het appartement gewoond. Hij bleef Colette bezoeken na de verdwijning van Dolphy. Bastiens persoonlijkheid interesseerde de inspecteur.
Hoewel deze man heel weinig visie had, was hij verder gezond en sterk. Het is mogelijk dat hij degene was die de misdaad heeft gepleegd.
Deze keer liet de intuïtie van de onderzoeker hem niet in de steek: Jules Bastien bekende de moord zodra hij de drempel van het kantoor overschreed. De reden bleek banaal te zijn: jaloezie. De twee mannen waren jaloers door Colette op elkaar. Op een dag brak er ruzie uit tussen hen, ze vochten, en de jongste sloeg de oude man dood. Jules en Colette stonden voor een probleem: hoe komen ze van het lijk af? Ze kwamen op het idee om het lichaam te mummificeren, zoals ze schrijven in boeken over het oude Egypte, en het op te sluiten in het toilet…
Maar angst achtervolgde de moordenaar voortdurend en hij verliet het appartement. En zijn minnares werd alleen gelaten met de mummie… Jules Bastien werd veroordeeld, dus het einde van dit verhaal is nogal banaal. Maar tegelijkertijd zitten er nog steeds veel mysteries in. Wat voor soort nachtmerrie achtervolgde bijvoorbeeld Colette Bole en de meid Gerda (die overigens niets wist van de verschrikkelijke misdaad)? En was hij niet de oorzaak van de dood van de vrouw? Zijn mummies werkelijk in staat tot leven te komen?
