De liefde van een vader
Bijzonder verhaal.
Meer dan een eeuw geleden leefde er eens een winkelierszoon Fritz Arthur Yuselius die graag arts wilde worden.
Hij studeerde geneeskunde, maar na de dood van zijn vader, erfde hij een kleine winkel. Hij was een goed zakenman, en werd rijk.
Hij trouwde de mooie Teresa, dochter van zijn rijke buurman.
Hun eerste kind leefde slechts enkele maanden, maar zijn 2e dochter werd geboren op 17 mei 1887.
Hij noemde haar Sigrid. Hij was smoorverliefd op zijn lieftallige dochtertje.
Het was een zacht en zonnig kind, dat altijd meer dacht aan anderen dan aan haar zelf.
De ouders van het meisje gingen scheiden toen Sigrid 6 jaar oud was. De broze gezondheid van het meisje werd al zwakker, misschien door de scheiding van haar ouders, wie zal het zeggen?
Het meisje bleek TBC te hebben.
Toen ze hoorde dat haar vader ging hertrouwen werd ze steeds zwakker.
De rijke vader bracht de beste artsen naar zijn geliefde kind.
Hij zat naast haar bed en vertelde verhalen en beloofde al haar wensen te vervullen. Hij bracht poppen en beren en konijnen, ongewoon speelgoed dat niet te koop was in de normale speelgoedwinkels. Het mooiste van het mooiste.
Alleen al om haar een glimlach om haar mond te geven, te weten dat ze blij was.
Naast de TBC kreeg het meisje ook nog eens de mazelen, Sigrid overleed, op 19 juni 1889 in Turku.
Zij ligt in haar kist alsof ze nog leeft,zo wonderlijk mooi in een mausoleum op het kerkhof van Pori Kappara, de vader vroeg de beste architecten en kunstenaars om alles zo mooi mogelijk te maken voor zijn lieveling. Hij betaalde ruim voor alles wat men verfraaide aan het gebouw.
In 1903 was het klaar, een prachtige gothische kerk.
De verdrietige vader overleefde zijn dochter vele jaren, in 1930 stierf hij, waarna men zijn kist plaatste in dezelfde kerk, dichtbij zijn zo geliefde dochter.
