Iedereen heeft minstens één keer nagedacht over de vergankelijkheid van het leven. Het eindigt als een film, maar wat gebeurt er met een persoon na een zwart scherm? Bestaat de ziel en waarheen verdwijnt ze? Of zijn andere werelden misschien geen fictie?

Wetenschappers komen elke keer met nieuwe ongelooflijke theorieën, dus we hebben de meest interessante onderzoeken verzameld die bewijzen dat het leven na de dood heel echt kan zijn.

Reïncarnatie

Eind jaren vijftig raakte de Amerikaanse psychiater Ian Stevenson geïnteresseerd in de herinneringen van mensen aan vorige levens. Hij onderzocht honderden gevallen, waarna hij het aantal geschikte terugbracht tot achtentwintig. Alle proefpersonen herinnerden zich dat ze bepaalde mensen waren en op bepaalde plaatsen woonden lang voordat ze werden geboren. En de feiten die ze vertelden waren schokkend, omdat men zich de kleinste details herinnerde.

Een voorbeeld van zo’n geval betrof een Japanse jongen die al op jonge leeftijd beweerde dat hij ooit Tozo heette, dat zijn vader een boer was en dat ze in het dorp Hodokubo woonden.

Het kind legde uit dat zijn vader stierf toen Tozdo klein was. Al snel hertrouwde zijn moeder, maar To stierf op 6-jarige leeftijd aan de pokken. De kleine Japanner beschreef tot in detail het huis waarin zijn voormalige familie woonde, het uiterlijk van zijn ouders en zelfs zijn begrafenis.

Het was niet moeilijk om te verifiëren wat er werd gezegd, dus werd de jongen naar Hodokubo gebracht. Het bleek dat zijn voormalige ouders hier ooit echt hebben gewoond. En het dorp, dat hij voor het eerst bezocht, was hem goed bekend.

Hij leidde zijn metgezellen zelfstandig naar het huis, wees naar een boom die opvallend was gegroeid en naar een dorpswinkel die er nog niet eerder was geweest.

Stevenson zette zijn onderzoek voort en publiceerde in 1966 de eerste editie van Twenty Cases That Evidence for Reincarnation. Tegen die tijd had hij al bijna 600 gevallen bestudeerd. Vervolgens, toen het aantal bestudeerde verhalen verdubbelde (ongeveer 1200), publiceerde de psychiater een tweede boek.

Volgens hem: “Sommige verhalen suggereren niet alleen het idee van reïncarnatie. Ze lijken sterk bewijs in haar voordeel te leveren.”

 

De ziel leeft na de dood in een kwantumrealiteit

Wetenschappers van de Universiteit van Arizona geloven dat microtubuli die eiwitten bevatten (een structureel bestanddeel van cellen) informatie opslaan over de kwantumtoestand van het lichaam op subatomair niveau. En, zoals wetenschappers verzekeren, wordt het na de dood vrijgegeven.

Volgens Dr. Hameroff wordt kwantuminformatie gelijkmatig verspreid in het heelal zodra het orgaan stopt met werken. Als de patiënt echter weer tot leven wordt gewekt, worden alle gegevens weer op hun plaats gezet.

Ieder mens is onsterfelijk

Onderzoekers van het Planck Instituut voor Natuurkunde in München zijn het eens met deze theorie van collega’s en beweren dat de fysieke wereld waarin we leven slechts onze perceptie is. Zodra het lichaam sterft, leeft de menselijke ziel in een kwantumrealiteit, voorbij de materiële wereld.

Onlangs zei een Britse vrouw, die stervende was, dat ze zich een deel van het universum voelde. Nu weet de vrouw zeker dat hel en hemel niet bestaan, en het leven gaat door, maar in een andere, luchtige vorm.

 

“Ik zag licht aan het einde van de tunnel…”
Mensen die op de rand van leven en dood hebben gestaan, vertellen vaak verhalen die op fantasie lijken. Ze verzekeren dat het lichaam niet het eigendom is van een persoon, maar gewoon zijn omhulsel. Iedereen zag verschillende dingen, maar in hun herinneringen is er iets gemeen: hun leven van buitenaf observeren, een staat van volledige vrede, vrede of een ontmoeting met familieleden die al lang niet meer onder de levenden zijn.

Eens voerde een groep wetenschappers een unieke studie uit en ontdekte dat er een ziel in het lichaam is, zelfs als de hersenen al niet meer functioneren. Professor Sam Parnia van het California Institute of Technology zei: wetenschappers hebben mensen zorgvuldig bestudeerd die door de ervaren ramp in een diepe coma verkeerden.

Nadat mensen weer bij bewustzijn waren, beweerden ze dat ze alles hadden gehoord en onthouden. Patiënten beschreven aan artsen de exacte gewaarwordingen wanneer de hersenactiviteit niet volledig functioneerde.

Trouwens, ze bestudeerden alleen degenen van wie het zuurstofniveau in het lichaam normaal was. Dit is belangrijk omdat een brein zonder zuurstof zich niet alles kan herinneren wat er gebeurt.

Parallelle werelden

Volgens de theorie van het biocentrisme is de dood slechts een illusie die in onze geest ontstaat. Een bekende Amerikaanse wetenschapper, professor aan de Faculteit der Geneeskunde van de University of North Carolina Robert Lantz schrijft hierover in zijn wetenschappelijke artikelen.

Bron

Hij beweert dat iemand na de dood naar een parallelle wereld verhuist. Het menselijk leven is als een vaste plant die in het multiversum altijd weer tot bloei komt. En alles wat we zien bestaat dankzij ons bewustzijn.

Lanz benadrukte dat mensen in de dood geloven omdat ze het leven associëren met het functioneren van inwendige organen. De wetenschapper gelooft echter dat de dood niet het absolute einde van het leven is, maar gewoon een overgang naar een andere wereld.