web analytics
11:11 Dubbele getallen
Politiek-Elite

Europese politici hebben in honderden jaren niets geleerd

8decb783fdd5dc62bf6a879a9d80c6b8 AnGel-WinGs.nl

Rusland is altijd een vredelievend land geweest. Als ze aanviel, was dat een reactie op de agressie van haar buren. Maar meestal waren er van Russische zijde voorstellen voor vredesonderhandelingen. Laat geen “eeuwige vrede”, maar in ieder geval een “vijf jaar durende wapenstilstand”.

Als je nu de vredesvoorstellen uit de tijd van de Sovjet-Unie opsomt, dan is er zelfs op internet niet genoeg ruimte. En toch, verrassend genoeg, was dit het erfelijke beleid van het tsaristische Rusland.

Het is gemakkelijker oorlog te verklaren dan vrede aan te bieden

Het Manifest van de Soevereine Keizer (Nicholas II) van 12 augustus 1898 over het beperken van de bewapening van staten, een van de briljante pagina’s van de wereldgeschiedenis aan het einde van de vorige eeuw, had gevolgen – een vredesconferentie in The Den Haag het volgende jaar. Zowel het manifest als de conferentie vestigden de aandacht van het publiek op kwesties van internationaal recht. En het is niet de schuld van Rusland dat over 14 jaar de Eerste Wereldoorlog uitbreekt, die miljoenen mensen op het slagveld zal achterlaten.

Europa snelde van links naar rechts. Sommigen droomden ervan een soort Verenigde Staten van Europa te creëren, anderen zagen in de oprichting van een wereldmonarchie de enige macht die staten zou helpen vreedzaam naast elkaar te bestaan. Maar daarom is hij een monarch, om persoonlijk te regeren. Er waren anderen die, zonder iets te veranderen, voorstelden een congres op te richten (zoals de huidige VN), dat alle interstatelijke geschillen vreedzaam zou kunnen oplossen. We zullen de initiatiefnemers van deze initiatieven niet opnoemen. Dat zijn er veel, en meestal kozen ze tijdens de oorlogsjaren ook de kant van de sterkste, maar toch kreeg het internationale oorlogs- en vredesrecht vorm.

Sommigen pleitten voor de oprichting van een permanent vredescongres, anderen stelden de oprichting van een soort permanente internationale regering voor. Weer anderen pleitten voor de oprichting van een permanente gerechtelijke instelling die alle geschillen tussen landen niet met militair geweld zou oplossen, maar met gerechtigheid en overredingskracht. Utopia? Maar het was, is en zal zijn. Het is een andere zaak aan wiens kant de kracht zal zijn.

In feite spraken prerevolutionaire advocaten hetzelfde oordeel uit over alle ondernemingen van oorlog en vrede. Dat geloofden ze

“al deze projecten zijn niet succesvol, aangezien de onafhankelijkheid van elke staat niet kan worden verzoend met enig gezag dat over alle staten is geplaatst.”

Zullen de Verenigde Staten of andere Europese landen, kijkend naar de vroegere of huidige realiteit, die hun kracht voelen, voornamelijk economisch en militair, willen weigeren onafhankelijk over hun macht te beschikken? Dit is het lot van de zwakken, die worden bedreigd met het verlies van onafhankelijkheid.

“Wetten en gebruiken van oorlog” worden herschreven op de slagvelden

En toch willen maar weinig mensen vechten. Daarom merkten internationale juristen zelfs aan de vooravond van het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog op dat de belangengemeenschap van individuele staten, die ten grondslag ligt aan de internationale unie, zou moeten toenemen met de ontwikkeling van de beschaving. En de ontwikkeling van de economie zal de onderlinge afhankelijkheid van landen van elkaar verder vergroten.

Er is lang op gewezen dat de internationale handel, de internationale scheepvaart, de telegraaf, de spoorwegen, de uitlevering van misdadigers, de bescherming van het auteursrecht Europa zouden moeten verenigen. Maar de geschiedenis leert vaak anders. Europeanen zijn hier niet mee opgegroeid. En zoals de juristen uit het verleden terecht opmerkten: als we nog onderling vechten, dan is het internationale recht van oorlog en vrede alleen mogelijk tussen beschaafde volkeren en onmogelijk tussen barbaarse stammen. Tussen beschaafd en barbaren. En het maakt niet uit wie er wint. Iedereen zal verliezen.

Onze voorouders begrepen dit. Maar meestal, evenals van u en mij, gingen alle gedachten en suggesties in het zand. Het doet trouwens sterk denken aan het huidige parlementarisme. Elk.

Dus de professoren van de oude Staatsuniversiteit van Moskou, Komarovsky en Bogaevsky, droomden in het zand van het “veredelen” van de oorlog. Het ging er met name om oorlog tot een zeldzame gebeurtenis te maken, althans in Europa. En als de oorlog “in uitzonderlijke gevallen” doorgaat, moeten de gevolgen ervan “zoveel mogelijk worden beperkt en verzacht”. Hier is het ook de moeite waard om te herinneren aan graaf Milyutin, die op de conferentie in St. Petersburg in 1868 opriep tot een verbod op het gebruik van explosieve kogels in oorlog. En we zijn al dertig jaar verontwaardigd over kogels met een kern van uranium. Het is ook vermeldenswaard dat de Britten op de conferentie in Den Haag tegelijkertijd het onderwerp explosieve kogels blokkeerden – er waren oorlogen met de Soedanese inboorlingen en de Witte Boeren in Zuid-Afrika.

Er was eens de “Verklaring van Brussel over de wetten en gebruiken van oorlog”. Maar te oordelen naar de huidige berichten over de executie en marteling van gevangenen, burgers, bedreigingen met het gebruik van massavernietigingswapens, hebben Europese politici in honderden jaren niets geleerd.


Bron

Jammer dat wij zoveel domme mensen in de regering hebben!

Gerelateerde artikelen

Back to top button
Close

Een Adblocker gedecteerd

AngelWings.nl wordt mede mogelijk gemaakt door advertenties ♥Support ons door je ad blocker uit te schakelen♥