BAYER – Een van de grootste depopulationistische bedrijven ter wereld

Volledige geschiedenis van BAYER – Een van de grootste depopulationistische bedrijven ter wereld

Bayer AG is een chemische en farmaceutische reus die in 1863 werd opgericht in Barmen, Duitsland door Friedrich Bayer en zijn partner, Johann Friedrich Weskott.

Vandaag heeft het hoofdkantoor in Leverkusen, Noord-Rijnland-Westfalen, Duitsland. Het merkte in 1899 het handelsmerk acetylsalicylzuur als aspirine.

Het was een jaar eerder ook het handelsmerk van heroïne en bracht het vervolgens tientallen jaren wereldwijd op de markt als een hoestmiddel voor kinderen “zonder bijwerkingen”, ondanks de bekende gevaren van verslaving.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog richtte Bayer zijn aandacht op de productie van chemische wapens, waaronder chloorgas, dat in de loopgraven met gruwelijke gevolgen werd gebruikt. Het bouwde ook een “School voor Chemische Oorlogsvoering” op.

Gedurende deze tijd vormde Bayer een nauwe relatie met andere Duitse chemische bedrijven, waaronder BASF en Hoechst.

Deze relatie werd geformaliseerd in 1925 toen Bayer een van de chemische bedrijven was die fuseerden om het massieve Duitse conglomeraat Interessengemeinschaft Farben of IG Farben te vormen.

Het was het grootste bedrijf in Duitsland en het werd de grootste donor voor de verkiezingscampagne van Hitler.

Nadat Hitler aan de macht kwam, werkte IG Farben in nauwe samenwerking met de nazi’s en werd hij de grootste profiteur van de Tweede Wereldoorlog.

IG Farben produceerde onder meer alle explosieven voor het Duitse leger en plunderde systematisch de chemische industrie van bezet Europa. Het is beschreven als de ‘industriële jakhals’ van de nazi’s na Hitler’s legers.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog gebruikte IG Farben slavenarbeid in veel van zijn fabrieken en mijnen en tegen 1944 waren meer dan 83.000 dwangarbeiders en gevangenen in het kamp aan het werk gezet in het IG Farben-kamp in Auschwitz in het door de nazi’s bezette Polen.

Auschwitz was een enorm werk- en vernietigingskamp waar meer mensen werden gedood dan gedood in de hele Wereldoorlog I.

Het bestond uit 3 hoofdkampen: Auschwitz I, een concentratiekamp; Auschwitz II (Birkenau), een vernietigingskamp waarin tegen 1944 ongeveer 6.000 mensen per dag werden gedood; en Auschwitz III, die slavenarbeid leverde voor de nabijgelegen IG Farben-fabriek (Buna-Werke, ook bekend als IG Auschwitz).

De fabriek van IG Farben in Auschwitz was een enorm industrieel complex. De grootste buiten Duitsland, verbruikt evenveel elektriciteit als de hele stad Berlijn.

Gebouwd en gerund door slavenarbeid, wordt gedacht – op een conservatieve schatting – dat het minstens 35.000 levens heeft gekost.

In 1941 zei Otto Armbrust, het bestuurslid van IG Farben verantwoordelijk voor het Auschwitz-project van IG Farben, tegen zijn collega’s: ‘Onze nieuwe vriendschap met de SS is een zegen.

We hebben alle maatregelen bepaald die de concentratiekampen integreren om ons bedrijf te laten profiteren. ”

Maar niet alleen stierven duizenden slavenarbeiders aan de omstandigheden waarin ze werkten voor IG Farben, de kampbewoners die als te ziek of zwak werden beschouwd om te blijven werken in de IG Auschwitz-fabriek werden geselecteerd voor de gaskamers.

IG Farben betaalde elk jaar 100.000 reichsmarks aan de SS (iSiS!¿) en in ruil daarvoor werd verzekerd van een continue aanvoer van verse slavenarbeid, terwijl hij werd “verlost” van ongeschikte gevangenen.

Elie Wiesel, de schrijver, Nobelprijswinnaar en overlevende van de Holocaust, kwam in 1944 naar Auschwitz en werd met zijn vader naar het werkkamp Buna van IG Farben gestuurd.

Datzelfde jaar, de overlevende van de Holocaust en auteur Primo Levi, was een van de 125 mannen die bij het spoor werden geselecteerd voor arbeid bij IG ’s Buna-Werke.

Levi, een van de slechts 3 overlevenden uit deze groep, schreef later over zijn ervaringen in bijzonder detail:

“Veertien dagen na mijn aankomst daar had ik al de voorgeschreven honger, die chronische honger die onbekend was voor vrije mannen … Op mijn rug ik heb al die gevoelloze zweren die niet zullen genezen. Ik duw wagens, ik werk met een schop, ik draai rot in de regen, ik huiver in de wind, al is mijn eigen lichaam niet meer van mij: mijn buik is gezwollen, mijn ledematen uitgemergeld .”

In Night , Elie Wiesel’s veelgeprezen memoires van zijn persoonlijke ervaringen van de Holocaust, beschrijft hij hoe veteranen van IG’s Buna-Werke degenen die daar laat in de oorlog waren aangekomen vertelden dat de brutale behandeling die ze ervoeren niets was voor wat eerder was ondergaan door de IG-beroepsbevolking:

“Geen water, geen dekens, minder soep en brood. ‘S Nachts sliepen we bijna naakt en de temperatuur was 30 graden.

” We verzamelden elke dag lijken met honderden … Het werk was heel moeilijk … [De gangmasters] hadden bevelen om elke dag een bepaald aantal gevangenen te doden; en elke week selectie [voor de gaskamers] – een genadeloze selectie. ”

Wat betreft” selectie “was het een dochteronderneming van IG Farben, met managers van IG Farben in haar Managementcomité, die Zyklon B aan de SS produceerden en leverden.

Dit giftige pesticide op basis van cyanide, waarop IG Farben het patent had, werd tijdens de Holocaust gebruikt om meer dan een miljoen mensen te vernietigen in zowel de vernietigingskampen Auschwitz-Birkenau als Majdanek.

De vorm van Zyklon B die in de gaskamers werd gebruikt, is opzettelijk gemaakt zonder de normale waarschuwingsgeur. IG Farben leverde de SS ook de Methanol die werd gebruikt om de lijken te verbranden.

In 1946 concludeerde het Tribunaal voor oorlogsmisdaden van Neurenberg dat zonder IG Farben de Tweede Wereldoorlog eenvoudigweg niet mogelijk was geweest.

De hoofdaanklager, Telford Taylor, waarschuwde:

“Deze bedrijven, niet de gekke nazi-fanatici, zijn de belangrijkste oorlogsmisdadigers. Als de schuld van deze criminelen niet aan het licht wordt gebracht en als ze niet worden gestraft, zullen ze een veel grotere bedreiging vormen aan de toekomstige vrede van de wereld dan Hitler als hij nog leefde. ”

Hun aanklacht verklaarde dat als gevolg van de activiteiten van IG Farben “het leven en geluk van alle volkeren in de wereld ongunstig werden beïnvloed.

“Lasten zo ernstig als het veroorzaken van oorlog en het doden van slavenarbeiders werden ook toegevoegd. In zijn openingsverklaring wees de hoofdaanklager van Neurenberg erop dat:” De aanklacht beschuldigt deze mannen van grote verantwoordelijkheid voor het bezoeken van de mensheid aan de meest searing en catastrofale oorlog onmenselijke geschiedenis. Het beschuldigt hen van grootschalige slavernij, plundering en moord. ”

Volgens de officieren van justitie van Neurenberg:

” We hebben Farben zien integreren met de nazi-tirannie en zijn technische genialiteit gebruiken voor het leveren van … goederen die essentieel zijn voor de wederopbouw van de Duitse oorlog. machine, en opkomend in de entourage van Hermann Goering op het hoogste niveau van economische planning en mobilisatie voor oorlog.

“We hebben Farben gezien die klaar was voor de moord en vervolgens gezwollen door economische verovering in de hulpeloze bezette landen.

” Geconfronteerd met een tekort aan arbeiders, zien we Farben zich tot Goering en Himmler wenden en deze waardigen overtuigen om de legioenen van concentratie te rangschikken -kamp gevangenen als gereedschap van de Farben oorlogsmachine.

“We hebben deze ellendige arbeiders met duizenden zien sterven, sommigen op de Farben-bouwplaats, veel meer in de gaskamers van Auschwitz nadat Farben de vitaliteit uit hun ellendige lichamen had verwijderd …

” Letterlijk miljoenen mensen werden ter dood gebracht in de zeer achtertuin van een van Farben’s huisdierenprojecten – een project waarin Farben 600 miljoen reichsmarks van zijn eigen geld investeerde. ”

Hoewel het Tribunaal van Neurenberg 24 IG Farben-bestuursleden en leidinggevenden beschuldigde op basis van misdaden tegen de menselijkheid, ontvingen slechts 13 gevangenisstraffen.

En de zinnen die zij ontvingen werden beschreven door de hoofdofficier van Neurenberg “licht genoeg om een ​​kippendief te plezieren”.

Tegen het begin van de jaren 1950 stond een aantal mensen die veroordeeld waren voor slavernij, plunderingen en massamoord terug aan het roer van dezelfde bedrijven – Bayer, Hoechstand BASF, gevormd uit de activa van IG Farben in 1952.

De eigenaren van deze “nieuwe” bedrijven waren ook aandeelhouders van IG Farben.

Dus, hoewel de ernst van de misdaden begaan door IG Farben betekende dat het bedrijf als te corrupt werd beschouwd om te mogen blijven bestaan, werd het dus verdrongen door zijn belangrijkste constituenten – bedrijven zoals Bayer die eigendom waren van en gericht waren op het hoogste niveau, door dezelfde mensen als IG Farben.

Degenen die Hitler aan de macht hadden geholpen en de technische knowhow voor zijn agressieoorlogen en de Holocaust hadden verstrekt, hadden de industrie weer in handen.

De Bayer-directeur Fritz ter Meer typeert het terugspringen.

Hij was jarenlang bestuurder van IG, de oudste wetenschapper in de raad van toezicht en de voorzitter van de technische commissie, hij was in 1937 lid van de Nazi-partij geworden en was de uitvoerende macht die verantwoordelijk was voor de bouw van de IG Farben-fabriek in Auschwitz, in waarbij tienduizenden slavenarbeiders hun dood vonden.

Ter Meer’s eigen bezoeken aan Auschwitz en de gedetailleerde rapporten die hij ontving, maakten het ondenkbaar dat hij geen duidelijk beeld had van wat er gebeurde.

Het Tribunaal voor oorlogsmisdaden van Neurenberg vond hem schuldig aan plunderingen, slavernij en massamoord. Als gevolg hiervan ontving Ter Meer de langste straf van een van de bestuursleden van IG Farben.

Maar ondanks het feit dat vond de meest schuldige van de mannen die, in de woorden van de procureur-generaal, “gemaakt oorlog mogelijk … de tovenaars die maakte de fantasieën van Mein Kampf come true”, was ter Meer reeds outof prisonby 1952.

Rond 1956 hij was voorzitter geworden van de raad van toezicht van Bayer, een functie die hij tot 1964 bekleedde. Zelfs vandaag blijft Bayer deze veroordeelde massamoordenaar eren.

Op Allerheiligen 2006 is bijvoorbeeld bekend dat het bedrijf een krans heeft gelegd op het graf van ter Meer in Krefeld-Uerdingen, Duitsland.

Toch weigerde Bayer tientallen jaren schadevergoeding te betalen aan zijn overlevende slavenarbeiders. Pas na internationale protesten stemde het uiteindelijk in met het betalen van schadevergoeding – meer dan 50 jaar na het einde van de oorlog.

 

Bayer bleef groeien in de na oorlogse periode en werd uiteindelijk groter dan het geheel van IG Farben, zelfs op zijn hoogtepunt. Zelfs als onderdeel van IG Farben had Bayer zijn kracht in farmaceutische producten behouden.

In feite waren er wetenschappelijke experimenten gedaan specifiek voor Bayer in Auschwitz en andere concentratiekampen.

IG had de rekening betaald voor het onderzoek van Josef Mengele, de beruchte “Engel des Doods” van Auschwitz-Birkenau, en sommige van zijn experimenten gebruikten bacteriën en geneesmiddelen die door Bayer werden geleverd.

Wilhelm Mann, wiens vader de farmaceutische afdeling van Bayer had geleid, schreef als hoofd van het krachtige farmaceutische comité van IG aan een SS-contactpersoon in Auschwitz:

“Ik heb de eerste controle bijgevoegd. De experimenten van Dr. Mengele moeten, zoals we allebei afgesproken hebben, worden voortgezet.

IG-medewerker SS-majoor dr. Helmuth Vetter, gestationeerd in Auschwitz, nam deel aan menselijke medische experimenten in opdracht van Bayer.

“Gevangenen stierven als gevolg van veel van deze experimenten. Vetter werd veroordeeld voor oorlogsmisdaden in 1947 en werd geëxecuteerd in 1949, maar de rol van Bayer kwam pas later naar voren. In de Auschwitz-dossiers werd correspondentie ontdekt tussen de kampcommandant en Bayer.

” de verkoop van 150 vrouwelijke gevangenen voor experimentele doeleinden en onderhandelen over de prijs.

Eén wisselnotities:

“De experimenten zijn uitgevoerd. Alle testpersonen zijn overleden. We nemen binnenkort contact met u op over een nieuwe zending voor dezelfde prijs.”

Volgens de getuigenis van SS-arts dr. Hoven tijdens het War Crimes Tribunal in Neurenberg:

“Het moet algemeen bekend zijn, en vooral in Duitse wetenschappelijke kringen, dat de SS geen opmerkelijke wetenschappers tot zijn beschikking had.

” Het is duidelijk dat de experimenten in de concentratiekampen met IG-voorbereidingen alleen plaatsvonden in het belang van de IG, die er met alle middelen naar streefde om de effectiviteit van deze preparaten te bepalen.

“Ze lieten de SS omgaan met het – zal ik zeggen – vuile werk in de concentratiekampen.

” Het was niet de bedoeling van de IG om dit allemaal naar buiten te brengen, maar eerder om een ​​rookscherm rond de experimenten op te zetten, zodat … ze konden winst voor zichzelf houden.

“Niet de SS, maar de IG nam het initiatief voor de concentratiekamp-experimenten.”

In de naoorlogse jaren groeide Bayer uit tot het op twee na grootste farmaceutische bedrijf ter wereld. Halverwege de jaren tachtig was Bayer een van de bedrijven die een product genaamd Factor VIII-concentraat verkocht om hemofilie te behandelen.

Factor VIII bleek besmet te zijn met HIV en alleen al in de VS infecteerde het duizenden hemofiliepatiënten, van wie velen stierven bij een van de ergste drugsgerelateerde medische rampen ooit.

Maar het was pas in 2003 dat de New York Times onthulde dat Bayer dit geïnfecteerde product bleef produceren en verkopen aan Azië en Latijns-Amerika na februari 1984 toen een veilig product beschikbaar was gekomen, om geld te besparen.

Dr. Sidney M. Wolfe, die het schandaal onderzocht, merkte op:

“Dit zijn de meest belastende documenten van de interne farmaceutische industrie die ik ooit heb gezien.”

In het begin van de jaren negentig zou Bayer patiënten het risico op mogelijk fatale infecties hebben gegeven door cruciale veiligheidsinformatie niet te onthullen tijdens een onderzoek met het antibioticum Ciproxin.

Tot 650 mensen ondergingen een operatie waarbij Ciproxin werd gebruikt zonder dat artsen ervan op de hoogte waren gebracht dat studies (al in 1989) aantoonden dat Ciproxin slecht reageerde met andere geneesmiddelen, waardoor het vermogen om bacteriën te doden ernstig werd aangetast.

In 2001 moest Bayer zijn anti-cholesterol medicijn Baycol / Lipobay terugroepen, dat vervolgens werd gekoppeld aan meer dan 100 doden en 1600 gewonden.

De Duitse minister van volksgezondheid beschuldigde Bayer ervan bijna twee maanden te hebben deelgenomen aan onderzoek waarin de dodelijke bijwerkingen van Baycol werden gedocumenteerd voordat de regering in Berlijn op de hoogte werd gebracht.

Men denkt dat het gedeeltelijk in reactie was op de impact van het Baycol-schandaal dat Bayer in oktober 2001 de rivaliserende gewaswetenschappeneenheid van het Franse bedrijf Aventis kocht, dat een deel van Hoechst had overgenomen.

Bayer CropScience werd gevormd in 2002 toen Bayer AG werd overgenomen Aventis CropScience en fuseerde het met hun eigen agrochemische divisie (Bayer Pflanzenschutz of “Crop Protection”).

Het Belgische biotechbedrijf Plant Genetic Systems werd ook onderdeel van Bayervia door de overname van Aventis CropScience.

Tegenwoordig is Bayer CropScience een van de kerndivisies van Bayer, waaronder:

Bayer is ’s werelds toonaangevende producent van pesticiden en’ s werelds zevende grootste zaadbedrijf. Bayer CropScience is verantwoordelijk voor de meeste GM-veldproeven in Europese landen. De GM-gewassen van Bayer zijn meestal “Liberty Link” – ontworpen om resistent te zijn tegen het herbicide “Liberty”.

Liberty is een handelsnaam voor Bayers glufosinaat onkruidverdelger. Samen met de Roundup Ready-gewassen van Monsanto zijn Bayer’s Liberty Link-gewassen een van de twee belangrijkste soorten GM-herbicideresistente gewassen, maar glufosinaat is een controversieel herbicide.

In januari 2009 stemde het Europees Parlement voor een verbod op pesticiden die zijn geclassificeerd als kankerverwekkend, mutageen of reproductietoxisch.

Als gevolg hiervan zal de vergunning voor glufosinaat niet worden verlengd. Volgens een evaluatie van de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) vormt glufosinaat een hoog risico voor zoogdieren.

Het is geclassificeerd als reprotoxisch, omdat uit onderzoek is gebleken dat het voortijdige geboorte, intra-uteriene sterfte en abortussen bij ratten kan veroorzaken. Japanse studies tonen aan dat de stof ook de ontwikkeling en activiteit van het menselijk brein kan belemmeren.

Het systemische insecticide van Bayer, Imidacloprid, dat in sommige landen wordt verkocht onder de naam Gaucho en Clothianidin, is ook zeer controversieel gebleken, omdat algemeen wordt aangenomen dat het aanzienlijk heeft bijgedragen aan bijensterfte.

Er zijn oproepen gedaan om neonicotinoïden in te trekken als zaadverbanden voor gewassen die bijen kunnen beïnvloeden, of zelfs voor een volledig verbod op het gebruik ervan.

In mei 2008 gaven de Duitse autoriteiten Clothianidin de schuld van de dood van miljoenen honingbijen, en het Duitse Federale Bureau voor consumentenbescherming en voedselveiligheid (BVL) schortte de registratie voor acht producten voor de behandeling van pesticidenzaden, waaronder Clothianidin en Imidacloprid, op voor maïs en verkrachting.

In 2008 was Bayer CropScience het middelpunt van een enorme controverse in de nasleep van een explosie in een van haar fabrieken voor de productie van pesticiden.

Uit een Amerikaans congresonderzoek zijn defecte veiligheidssystemen, significante tekortkomingen in de noodprocedures en een gebrek aan opleiding van werknemers naar de explosie gebleken, waarbij twee werknemers zijn omgekomen.

De regio ontsnapte blijkbaar ternauwernood aan een catastrofe die de ramp van Bhopal in 1984 had kunnen overtreffen.

Volgens het congresonderzoek:

“Bewijs verkregen door de commissie toont aan dat Bayer een geheimhoudingscampagne heeft gevoerd door kritieke informatie achter te houden aan plaatselijke, provinciale en provinciale hulpverleners; door het gebruik van informatie aan federale onderzoekers te beperken; door nieuwsuitzendingen te ondermijnen en burgergroepen bezorgd over de gevaren van de activiteiten van Bayer; en door onnauwkeurige en misleidende informatie aan het publiek te verstrekken. ”

Bayer CropScience bleek opzettelijk bewijsmateriaal te hebben verwijderd en vernietigd nadat de chemische explosie

Bayer CropScience betrokken was bij een groot aantal controverses met betrekking tot genetisch gemodificeerde gewassen, misschien met name de besmetting in 2006 van een groot deel van de Amerikaanse langkorrelige rijstaanvoer door Bayer ‘

Lezen: Bayer en US Govt. Willens en wetens HIV gegeven aan duizenden kinderen

Dit veroorzaakte de ergste crisis ooit in de Amerikaanse rijstindustrie met:

meer dan 40% van de Amerikaanse rijstuitvoer werd negatief beïnvloed
meerdere federale rechtszaken aangespannen
handel met de 25-landen EU stilstaan
andere landen die de invoer van langkorrelige rijst in de VS verbieden
veel andere landen vereisen testen van alle import van Amerikaanse rijst
sommige markten voor middelgrote en kortkorrelige rijst worden hierdoor getroffen
nog een niet-goedgekeurde Bayer GM-rijst (LL62) die ook wordt aangetroffen in Amerikaanse rijstvoorraden

Amerikaanse rijstboeren worden gewaarschuwd dat ze hun gewas nooit meer als “GM-vrij” zouden kunnen beschrijven.

Veelzeggend was een belangrijke factor bij de verkoop van Aventis CropScience aan Bayer een soortgelijke crisis met GMmaize.

Het Starlink-fiasco begon toen in oktober 2000 sporen van een Aventis GMmaize (maïs) genaamd StarLink verschenen in de voedselvoorziening in de VS, hoewel het alleen goedkeuring had voor diervoeders of industrieel gebruik.

Starlink was niet goedgekeurd voor menselijke consumptie, omdat het Environmental Protection Agency de mogelijkheid niet kon uitsluiten dat mensen er allergisch voor zouden zijn.

De goedkeuring van het bureau was afhankelijk geweest van de toestemming van Aventis om te voorkomen dat Starlink door mensen wordt opgegeten.

Het fiasco van Starlink leidde uiteindelijk tot een massale terugroepactie van meer dan 300 Amerikaanse voedselmerken vanwege de enorme omvang van de besmetting.

ABC News meldde eind november 2000:

“In Iowa vertegenwoordigde StarLink-maïs 1 procent van de totale [maïs] oogst, slechts 1 procent. Het heeft 50 procent van de oogst aangetast.”

Het ‘StarLink’-gen verscheen ook onverwacht in de grootte van een tweede bedrijf en in de export van USmaize.

United Press International meldde: “Aventis CropScience Wednesday kon niet verklaren waarom een ​​andere variëteit van maïs naast het merk StarLink het [StarLink] Cry9C-eiwit produceert.”

De export van Amerikaanse maïs naar grote afnemers was zwaar gewond.

https://humansarefree.com/2016/09/complete-history-of-bayer-one-of.html

Je kunt je niet voorstellen hoe evil en duivels sommige mensen zijn…het bestaat en sluit je ogen niet voor dit…
Het gebeurd.

Dat slechte zou men moeten verwijderen van de aarde, helaas heeft dat een intense macht…

maar ze zijn niet almachtig!

Een handvol tegenover een hele wereld aan mensheid…die kan nooit winnen nml!

Maar het besef is de waarheid die velen ontbreekt.