Opnames van mensen die in het hiernamaals leven
Het meest overtuigende bewijs van leven na de dood zijn de opnames die we vandaag hebben van mensen die nu in het hiernamaals leven en spreken met mensen die hen kenden toen ze op aarde waren. Tegenwoordig hebben we duizenden van deze opnames. De opnames laten zien dat de persoon in het hiernamaals alle kenmerken heeft van de persoon die op aarde leefde, zoals stemkenmerken en herinneringen aan dingen die de mensen met de persoon in het hiernamaals hebben meegemaakt. Ze zijn bewijs dat we zonder enige twijfel voortleven nadat het lichaam sterft.
Wat zou het mooi zijn als je kon spreken met mensen die er niet meer zijn…
Gek is wel het voelt net alsof ze op een hele verre vakantie zijn…
(Wie was dokter Konstantin Raudive? Dr. Raudive, een student van Carl Jung, was een Letse psycholoog die lesgaf aan de Universiteit van Uppsala, Zweden, voordat hij de laatste tien jaar van zijn leven wijdde aan het elektronische stemfenomeen (EVP). Hij publiceerde in 1971 zijn boek Breakthrough. Zijn vroege medewerker F.Jurgenson, die hij begin 1965 ontmoette, wekte Dr. K. Raudive’s interesse in EVP-onderzoek. Raudive besteedde eindeloze uren aan de grondige studie van Jurgenson’s boeken (Voices from Space, 1964 en Radio-Link with the Dead, 1967). Uit een overweldigende database (die ongeveer 72.000 samples bevat!), lijkt Raudive’s moeder statistisch gezien de meest gerapporteerde contactpersoonlijkheid te zijn. De realiteit van de tapes: Voor velen waren de eerste sporen van de Raudive Tapes te vinden in de ficties en artikelen van William Burroughs. Het feit is dat deze mysterieuze magnetische tapes, die de stemmen van de doden vastleggen en werden opgenomen door de Baltische wetenschapper Konstantin Raudive, geen fictie zijn, maar realiteit (we zijn hier niet om hun wetenschappelijke objectiviteit te beoordelen). Deze tapes, net zo zeldzaam als Lovecrafts Necronomicon, bevinden zich nu in de archieven van Sub Rosa. _)
