Verdwijningen en parallelle werelden

Verdwijningen en parallelle werelden

De mysterieuze verdwijning van Charles Ashmore en David Lang

 

 

De familie van Christian Ashmore bestond uit zijn vrouw, zijn moeder, twee volwassen dochters en een zoon van zestien. Ze woonden in Troy (de staat New York) en waren rijke en respectabele mensen.

 

In 1871 of 1872 verhuisde het gezin Ashmore van Troy naar Richmond, Indiana, en een jaar of twee later – in de buurt van Quincy, Illinois, waar Ashmore een boerderij kocht en zich erop vestigde. Dichtbij het huis bevond zich een kreek waarin puur koud water stroomde, waar de familie het hele jaar door,  water nam voor thuisgebruik.

In de avond van 9 november 1878, om ongeveer negen uur, zat de jonge Charles Ashmore bij de open haard, stond op, pakte een emmer en ging naar de waterstroom buiten om water te halen. Omdat hij niet terugkeerde, raakte het gezin ongerust. Met een lantaarn en met de oudste dochter ging de vader zoeken.

Een lichte sneeuwval was even daarvoor gevallen en op het pad waren  voetsporen – elke voetspoor was nog duidelijk zichtbaar. Nadat ze iets meer dan halverwege de kreek waren gelopen, ongeveer 75 meter, stopte de  vader plotseling, hij tilde de lantaarn op en tuurde in de duisternis. “Wat is er mis, vader?” Vroeg de dochter.

De voetsporen van de jonge man braken plotseling af en daarna was er enkel gladde, onaangeroerde sneeuw. De laatste afdrukken van de sporen waren even duidelijk als alle vorige afdrukken.

Ashmore keek op. De sterren fonkelden, er was geen wolk in de lucht, het geziene kon niet worden verklaard. Nadat hij langs de laatste sporen was gelopen om ze intact te laten voor verder onderzoek, ging de man naar de stroom, gevolgd door een angstig meisje.

Beiden waren stil, geschrokken van wat ze zagen. De kreek was geruime tijd bedekt met ijs. ‘S Morgens onthulde het licht niets nieuws. Gladde, schone, ongerepte nieuwe sneeuw lag overal.

Vier dagen later ging de diepbedroefde moeder zelf naar het stroompje voor water. Toen ze terugkwam, vertelde ze dat toen ze de plek passeerde waar het spoor  was geeindigd, ze de stem van de zoon hoorde en onmiddellijk begon te roepen. Zoals het haar leek, kwam de stem eerst uit de ene richting, en toen vanuit een andere richting.Toen haar werd gevraagd wat de stem zei, kon ze dat niet beantwoorden, maar ze beweerde dat de woorden duidelijk hoorbaar waren.

Op een gegeven moment was het hele gezin ter plaatse, er werd verder niets meer gehoord, maar over de stem, dacht men dat het een hallucinatie was die werd veroorzaakt door het verdriet van de moeder. Maar maanden later, met ongelijke tussenpozen, werd er telkens een stem gehoord door verschillende andere familieleden. Iedereen beweerde dat het ongetwijfeld de stem van Charles Ashmore was.

Allen waren het ermee eens dat de stem van grote afstand kwam, nauwelijks in staat was om te horen, maar met duidelijke articulatie, maar niemand kon bepalen of herhalen wat hij zei. De tussenpozen van het horen van de stem werden langer en langer, en de stem werd steeds zwakker en leek steeds  verder weg, en tegen de zomer werd hij niet langer gehoord.

Een zeer vergelijkbaar geval van verdwijning werd in juni 1953 gepubliceerd in het tijdschrift Faith. Het verhaal heette “Hoe is mijn vader verdwenen?” En zou zijn geschreven op basis van een interview dat de schrijver Stuart Palmer in 1931 van Sarah Lang vernam. Sarah vertelde hoe haar vader, David Lang, plotseling spoorloos verdwenen was .

Een inwoner van Sumner County, Tennessee, vertelde; David Lang liep op 23 september 1880 door een veld niet ver van zijn huis. Zijn vrouw keek hem vanaf de veranda na, en hun kinderen, George en Sarah, speelden op de binnenplaats. Precies op dit moment reden een advocaat, rechter August Peck en zijn zwager naar het huis.

Plots schreeuwde mevrouw Lang en de mannen stonden versteld van verbazing en afgrijzen. Vlak voor hun ogen verdween David Lang. De langdurige geïntensiveerde zoektocht naar Lang leidde tot niets.

 

Niettemin, jaren later, na dit ongelooflijke incident, op de plek waar hij verdween, was een ongelijke cirkel met een diameter van 15 voet zichtbaar. In deze cirkel groeide niets, naar het scheen, zelfs de insecten kruipen daar niet. Op een dag gingen de kinderen van Lang in de cirkel staan  en hoorden de stem van hun vader, van verre en van ergens op een plek ons onbekend. David Lang is nooit meer gezien.

Jammer genoeg, toen zij bij het verhaal over Lang, over de details begonnen, bleken sommige feiten te wijzen op onbetrouwbaarheid. Bijvoorbeeld, in de archieven van Sumner County zijn er geen verwijzingen naar de familie Lang en rechter August Pecke.

Het is echter interessant om enige gelijkenis te vinden tussen de bovengenoemde verdwijningen van David Lang en Charles Ashmore. De stemmen van beiden waren blijkbaar zwak hoorbaar op de plaatsen waar ze verdwenen. In beide gevallen werden de stemmen geleidelijk aan zwakker totdat ze niet langer konden worden gehoord.

Hoewel dit allemaal slechts speculatie is, is het mogelijk dat David Lang en Charles Ashmore zijn blijven bestaan ​​in de dimensies waar ze naartoe zijn gegaan. De stilte die volgt na enige tijd  impliceert dat hun bestaan ​​daar niet lang was. Of misschien probeerden ze tevergeefs hun wereld opnieuw te betreden in plaats van uit te sterven. Dat lukte dus niet en, ze zijn waarschijnlijk naar andere plaatsen in de voor ons onzichtbare (andere tijd?) wereld vertrokken.

Aan de andere kant was er de soort opening in de kromming tussen de dimensies waardoor elk ervan die dit passeerde verdween. Met zekerheid kan worden gezegd dat deze mensen niet alleen verloren zijn gegaan in de dimensie waarin zij leefden, maar hoogstwaarschijnlijk in een onzichtbaar gebied vielen dat nog niet toegankelijk is voor menselijk begrip.