Het merkwaardige verhaal van het verloren squadron: een 37.000 jaar oud vliegtuig?

Een opvallend feit dat het geaccepteerde wetenschappelijke beeld van geochronologie en ijsdatering vertroebelt, is een project om een ​​squadron militaire vliegtuigen uit de Tweede Wereldoorlog onder het ijs van Groenland vandaan te halen.

Het bleek dat ze  46-jaar bedekt konden worden met een laag ijs, waarvan de dikte volgens wetenschappelijke gegevens overeenkomt met de leeftijd van 37.000 jaar.

In 1942 werden acht militaire vliegtuigen van de Amerikaanse marine gedwongen een noodlanding te maken op het ijs van Groenland vanwege een gebrek aan brandstof. Na 10 dagen werden de piloten gered, maar de vliegtuigen bleven achter.

Pas in 1980 herinnerden ze zich dit voorval en  ze besloten ze te vinden, sneeuw te ruimen, te repareren, op te knappen en ze terug te geven voor museumtentoonstellingen.

Het squadron werd echter pas in 1988 gevonden en alleen met behulp van grondradar. Er waren geen vliegtuigen aan de oppervlakte op de landingsplaats. Met behulp van een stoomsonde kon de diepte worden bepaald waarop de vliegtuigen zich bevonden.

Het bleek dat er 75 meter ijs boven hen lag. 

In 1990 keerden liefhebbers van militaire geschiedenis hier terug en gebruikten een stoommachine om gaten te boren met een diameter van 1,2 meter.

Toen de bemanning het eerste vliegtuig bereikte, een Boeing B-17 Flying Fortress, troffen ze het volledig verpletterd aan door ijs. Ze moesten met niets terugkeren, maar later herinnerde iemand zich dat Lockheed P-38 Lightning-jagers kleiner zijn, een duurzamere romp hebben en eerder de kans te hebben intact te blijven onder ijslagen.

In 1992 keerde de volgende expeditie terug naar deze locatie en kon een ander, beter bewaard gebleven vliegtuig gedeeltelijk optillen.

De restauratie duurde 9 jaar en in 2002 kon hij zelfs op een vliegshow vliegen. Er werd $ 3 miljoen aan dit project besteed.

Een spannende en grootschalige poging om de geschiedenis te bewaren, ook al gaat het daar niet om.

Tot nu toe heeft de wetenschappelijke gemeenschap genegeerd dat de vliegtuigen in 46 jaar tijd op zo’n diepte onder dikke lagen ijs zijn beland. Ten slotte schatten wetenschappers dat het ijs op Antarctica zich gemiddeld elke 500 jaar met 1 meter ophoopt.

Groenland kent bijna dezelfde omstandigheden als Antarctica.

 De leeftijd van deze vliegtuigen moet daarom minimaal 37.500 jaar zijn.

Het is niet duidelijk waar dit aantal ijsophopingen (1 m in 500 jaar) vandaan komt. In de centrale zone kan in de winter tot wel 1 meter (of zelfs meer) sneeuw vallen. Als het ontdooit, kan het ijs van 20 cm dik worden, en in Groenland bedroeg de ijsaccumulatie naar schatting 1,63 m per jaar.

Wetenschappers gebruiken ook donkere lijnen om het ijs te dateren, wat suggereert dat dit het gevolg is van het smelten van sneeuw en ijs in de zomer. Dit is waarschijnlijk waar de gegevens van ongeveer 1 m in 500 jaar vandaan komen.

Voor de geologie is de mysterieuze val van het squadron een zeer ongemakkelijk feit, waardoor het mogelijk werd om experimenteel de ouderdom van het Groenlandse ijs te begrijpen.

Laten we ons herinneren dat Antarctica op de Piri Reis-kaart en andere soortgelijke kaarten uit de moderne tijd zonder ijs is afgebeeld. Misschien was Groenland ooit zonder ijs.

Maar hoe konden deze continenten in relatief korte tijd met zo’n dikke ijslaag bedekt worden?

Het blijkt dat ze erg jong zijn en dat de naam Groenland (Groen Land) niet voor niets is gegeven.

Bron