Geïncarneerde engelen

https://www.nieuwetijdskind.com/geincarneerde-engelen-gevallen-engelen-en-het-incarnatieproces/

Interessant stuk, aangaande mijn vragen, over de mensheid.

Ik begrijp ze niet goed, in die zin, ik begrijp geen wreedheid, onrecht, jaloezie, laagheden, en ik probeer ze altijd te begrijpen.
Als er ruzie is, gaf ik altijd mijzelf op de schuld, met alles!
Jarenlang tot je beseft dat je niet schuldig bent aan wat een ander aan impact heeft en meebrengt.
Als iemand zegt: Ja maar jij,…dan wil dit niet zeggen dat de ander gelijk heeft.

Grenzen aangeven is altijd moeilijk geweest, richting de standaard geïncarneerde…is dit een punt, van lering.
Hoe ga je daar mee om. Want als je een gelijkgestemde hebt dan praat je over dingen, dan is dat normaal.
Maar bij het merendeel helaas nog niet.

Waar de meesten in een situatie 1 a 2 dingen zien, zie je er veel meer, wel 6 a 7 details.
Voor je door hebt dat anderen dat dus niet hebben, is het best vreemd.

Ik herken veel in het artikel…alleen ik noem het geen engel incarnatie maar bv dat je een oudere ziel hebt.
En meerdere levens hebt gehad dan de meesten tot nu toe…
Ik vermoed dat een engel niet snel zal incarneren naar de aarde, wel een zelfbewustere ziel bv die al verder is.
En dat wil niet zeggen dat het leven een ”easy go”, is als je een oudere ziel bent, vaak is het dan nog zwaarder.
Ik zei wel eens, ik was die ziel die zei oh geef me maar dubbelop, dan heb ik dat alvast gehad!

🙁
Zo’n type ben ik nu eenmaal!
Het is alsof je een collectief verdriet voelt in de wereld, van hoe mensen tegen elkaar doen en dat kan echt pijnlijk zijn voor je ziel!
Waarom doen mensen zo tegen elkaar.
Onbegrip is ook zo’n issue!
Aanvoelen en begrip…voor anderen. Opkomen voor mensen die het moeilijk hebben.
Omdat je niet anders kunt.
Mensen doorzien en toch niets zeggen, soms een beetje bijsturen, mits men daarvoor open staat en zo niet loslaten.
Je kunt een ander niet veranderen daar moet iemand zelf mee bezig gaan nml.

Het is soms moeilijk om in woorden uit te drukken, wat je nu echt zegt.
Mensen begrijpen je ook maar half.
Dat is jammer.
Het levelt niet met elkaar.

Je kunt bv een mening hebben op de website, die je in rl anders brengt.
Dat is logisch, want je moet een verhaal wel passend maken in het geheel.

Een tijd geleden zag ik de dame cq meneer wurst.. met baard en make up en aangezien men in dit land wel heel erg dol is op dat alles…waarbij dit straks normaal moet gaan worden oid.
Vind ik dit gewoon niet gezond.
Veel jongeren zien dit en gaan dit aannemen als een bepaalde waarheid en vrijheid.
Als je daarnaast het symbolisme er nog eens bij neemt…dan heb ik zoiets van prima…wat die wurst doet zou mij een worst zijn maar…
Ik geef wel aan dat dit niet ok is voor de maatschappij, om dit als normaal te gaan zien.
Werd me hoogst kwalijk genomen door iemand.
Nu was diegene homo en dat is ook prima!
Moet iedereen zelf weten, maar de issue van alles werd gewoon niet begrepen.
Het liefst heb ik dan ook geen bekenden op een fb oid want, dat gaat niet goed komen, dat begrip is gewoon een heikel punt.
Schrijven en je mening, kan wat verschillen uiteraard. Als ik een verhaal schrijf wil dat niet zeggen dat IK zo denk…het is een verhaal dat plots in mij op komt, een stuk humor…weet ik veel?
Ooit zei iemand, wat heftig je gedichten, wat zwaar..hoezo zwaar?
Huh? Pff ik voel dat totaal niet zo, omdat ik schrijf vanuit een deeltje opname aan informatie in maanden tijd en plots komen er dan gedichten tevoorschijn, die ik niet van tevoren heb zitten bedenken of een verhaal… wat gewoon gaat zoals het gaat.

In paranormale woorden zou men dan bv beweren dat men geleidt wordt oid door een geest… nou ja whatever?
🙂
Geen flauw idee.
Het is gewoon raar dat je anders bent dan doorsnee en dat de meeste mensen je ook niet kunnen begrijpen.
Ik ken mensen die werkelijk blauw van het lachen, over de tafel liggen, als ze mijn korte verhalen lezen.
Nou leuk toch?
Maar van anderen hoor je niets!
Ik vraag me dan ook vaak af, of ze wel leuk zijn????????
Ik heb geen flauw idee nml…

Maar ik schrijf ze niet voor enig applaus, ik schrijf omdat ik op dat moment voel dat ik inspiratie heb.
Wie het leuk vindt prima!
Zo niet ook prima!

Daar gaat het helemaal niet om nml.
Ik wilde boeken uitgeven met korte verhalen alleen dat kost mij veel geld en dat heb ik nu ff nog niet.
Wie weet win ik eens wat in de loterij!
Zou leuk zijn, maar goed, anders had ik ze al lang uitgegeven….

En niet omdat ik ze geschreven heb, maar mij lijkt het leuk, zo’n boek met korte verhalen!
Mijn iq en eq is behoorlijk hoog, ik hou van lieve aardige mensen die normaal doen en eerlijk zijn.
Maar gemene mensen, brrr nee daar heb ik niets mee ik voel dat ook direct aan als iemand me een loer wil draaien.
Ik laat dat ook even toe om echt zeker te zijn, dat het echt zo is..maar als dan, is het exit zonder pardon.
Ik hecht me niet meer zomaar aan mensen nml. dat heb ik afgeleerd.
Vooral in deze tijden is het chaotisch qua mensheid en hun karakters en gedragingen.
Velen zijn enorm gesloten nml en de meesten zeggen nooit eerlijk wat er scheelt.
En dat er iets broeit in iemand neem je wel degelijk waar.
Dat is lastig.

Ik had bv een zakelijk voorstel gekregen van een familielid… mocht iets langsbrengen aan de deur, eh sorry?
Ik ben geen hond.
Familie is familie en dan zeg je dat soort dingen niet lijkt mij.
Dus hoe oprecht was het zg vriendelijke voorstel zakelijk gezien dan?
Niet dus… er zat iets anders achter inzage in, en later een klant…
Uitleg was ook overbodig nml.

Daar moeten mensen niet mee aankomen bij mij dat vind ik niet oprecht.
Zo ga je met klanten om, niet met familie nml.

Dat heeft mij dan ook gekwetst.
En als je dit dan zegt tegen diegene, neemt men het jou vreselijk kwalijk dat je dat zegt!
Zucht…maar het was wel zo!

Maar als mensen zo doen, je zo behandelen, echt ik steek mijn handen in het vuur voor vrienden, ben trouw aan mensen en eerlijk, maar ik stop als ik merk dat ze alle energie, en blijheid uit je zuigen door middel van hun eigen negativiteit.
Dat is zonde gewoon van je tijd.
Dan kun je beter een gedicht schrijven in tussentijd over mooie dingen bv of over de wereldse zaken…of zoals nu vaak de menselijkheid.
Ik zal eerlijk zeggen, ik ben niet dol op mensen!

Ik vind ze niet zo leuk en aardig nml.
En ze zijn er wel, heus, echt lieve hartelijke mensen die gewoonweg zonder achterbakse manieren in elkaar steken, die oprecht zijn.
Maar echt ze zijn alleen met een lampje te vinden!
Ik heb de hoop daar op al lang opgegeven.
Daarnaast astrologisch gezien nog een projectie scherm zijn voor velen…
Vis je daar maar eens uit dat netje… not fine!
Assertief zijn was nooit mijn ding, boos worden idem niet.
Pijn en verdriet ja, dat is dan meer mijn ding helaas en vaak door een ander.
Waarom zou je dat toelaten?
Verzamel de juiste wijze mensen rondom jou, dan heb je minder last van problemen, want er zijn veel mensen die graag een probleem scheppen voor anderen.
Laat je niet meezuigen in dat alles, hun probleem hun jeugd verhaal, hun pijn kan leiden tot enorme uitbarstingen aan onrecht aan jouw adres wat onnodig is.
Als iemand zelfbewust is dan kan diegene in gesprek gaan over bepaalde zaken, maar iemand die dat niet is, kan jou als klankbord gebruiken om eigen ongenoegens, nog onbekend, te uitten.

Nou goed tot zover het oude zielen geleuter…het zal wel en allemaal best etc…
Je leert altijd weer dingen, maar wijzende vingers, ken je al… is onnodig.