Nee, NASA, de aarde heeft GEEN warmte vastgehouden in een alarmerend nieuw tempo
Een nieuwe studie, gepubliceerd in het tijdschrift Geophysical Research Letters, waarin de metingen van satellietinstrumenten worden onderzocht over hoe het energiebudget van de aarde is veranderd, wordt door de media ten onrechte afgeschilderd als het aantonen dat de uitstoot van menselijke broeikasgassen een recordhoeveelheid warmte vasthoudt. De gegevens die worden besproken in het artikel, getiteld “Satelliet- en oceaangegevens onthullen een duidelijke toename van de verwarmingssnelheid van de aarde” , laten zien dat de hoeveelheid warmte die “opgesloten” is de laatste tijd is toegenomen, maar de alarmerende implicaties van dat feit worden verkeerd weergegeven door de reguliere media.
Een mediaverhaal van de Guardian bazuinde bijvoorbeeld:
Aarde houdt ‘ongekende’ hoeveelheid warmte vast, zegt NASA
Maar zoals veel klimaatverhalen in de media van vandaag, als je de lagen van hype en angstzaaierij loslaat, blijf je achter met iets dat helemaal niet alarmerend is.
Ten eerste is de periode die ze bestuderen vrij beperkt, van 2005 tot 2019, wat minder is dan de helft van de tijdspanne van 30 jaar die nodig is voor een geldige klimaatgegevensset, volgens de Wereld Meteorologische Organisatie .
Klimatoloog Dr. Roy Spencer analyseerde de studie en rapporteert:
“Ze wijzen er ook op dat de Pacific Decadal Oscillation (PDO) verantwoordelijk is voor een deel van wat ze in de gegevens zien, terwijl antropogene forceringen (en feedback van alle natuurlijke en door de mens veroorzaakte forceringen) vermoedelijk de rest verklaren.
Een van de bemoedigende resultaten voor [de studie] is dat de snelheid waarmee de accumulatie van stralingsenergie in het klimaatsysteem toeneemt, hetzelfde is in de satellietwaarnemingen als berekend op basis van in situ gegevens, voornamelijk de Argo float-metingen van de bovenste helft van de diepten van de oceaan. Er moet echter worden opgemerkt dat de absolute waarde van de onbalans niet kan worden gemeten door de CERES-satellietinstrumenten … ”
Wat Dr. Spencer in wezen zegt, zijn de gegevens die aantonen dat de snelheid van verandering zo nauwkeurig mogelijk is, maar de absolute waarde van de verandering kan niet nauwkeurig worden gemeten.
Over de berichtgeving in de media over het onderzoek zegt Spencer:
“Het grootste probleem dat ik heb, is de berichtgeving in de media over deze resultaten. De geanimeerde grafiek in het Verge-artikel toont een planetaire energieonbalans van ongeveer 0,5 W/m2 in 2005, oplopend tot ongeveer 1,0 W/m2 in 2019.”
Klik voor grotere, geanimeerde grafiek. Bron: The Verge
“Allereerst is de energie-onbalans van 0,5 tot 1,0 W/m2 (Watt per vierkante meter) veel kleiner dan onze kennis van alle natuurlijke energiestromen in het klimaatsysteem. … ongeveer 1 deel op 300 . [Benadruk de mijne]”
“Ten tweede, aangezien we vóór deze periode geen goede metingen van de wereldwijde energie-onbalans hebben, is er geen rechtvaardiging voor de claim: ” de omvang van de toename is ongekend.” [Nadruk van Spencer] Om te verwachten dat de natuurlijke energiestromen in het klimaatsysteem gedurende duizenden jaren stabiel blijven tot 1 op 300, heeft geen wetenschappelijke basis en is slechts een geloofsbelijdenis. We hebben geen idee of dergelijke veranderingen zich in de afgelopen eeuwen hebben voorgedaan.”
“Wat me stoort, is de alarmerende taal die wordt gehecht aan (1) zo’n klein aantal, en (2) de waarschijnlijkheid dat niemand de moeite zal nemen om de auteurs te noemen, een deel van de verandering toeschrijven aan een natuurlijke klimaatcyclus, de BOB.”
De kleine hoeveelheid energieverandering van 0,5 tot 1,0 watt per vierkante meter van 2005 tot 2019 die in deze studie wordt genoemd, is zelfs lager dan de gemiddelde verandering van zonlicht die we ontvangen tijdens een zonnecyclus van 11 jaar .
NASA zegt ,
“Over het algemeen varieert TSI met ongeveer 0,1 procent – of ongeveer 2 watt per vierkante meter tussen het meest en minst actieve deel van een 11-jarige zonnecyclus.” [nadruk van mij]
Gegevens tonen aan dat de hoeveelheid zonlicht die op de aarde valt van nature varieert met een hoeveelheid die ten minste het dubbele is van de energie-onbalans die in deze studie wordt geschat. Ook kan niet worden aangetoond dat deze onbalans ongekend is, omdat er vóór 2005 geen gegevens van dit type zijn om mee te vergelijken.
De hype over dit onderzoek is gebaseerd op niets anders dan dat de media er een paar keuzezinnen uit halen en er een misleidende vijfalarmbrand van maken. Er wordt ons verteld dat de Verenigde Staten de uitstoot van kooldioxide moeten verminderen op basis van een onderzoek waarbij gebruik wordt gemaakt van gegevens over een zeer korte periode; een studie die wijst op zo’n kleine hoeveelheid verandering dat het onder de natuurlijke variantie valt die wordt veroorzaakt door de zon, de grootste aanjager van het energiebudget van de aarde!
Noch deze studie, noch de mediahype eromheen, levert het bewijs dat de recente toename van de stralingsenergie van de aarde ofwel in de eerste plaats te wijten is aan menselijke oorzaken of catastrofaal is. De Verenigde Staten hebben meer dan enig ander land gedaan om de CO2-uitstoot tijdens de periode van het onderzoek te verminderen .
Als gevolg hiervan geeft de studie geen reden om aan te nemen dat een verdere vermindering van de Amerikaanse uitstoot van broeikasgassen een impact zal hebben op het energiebudget van de aarde of een veronderstelde onbalans in energie zal corrigeren; een onbalans dan niet is vastgesteld, en die bestaat mogelijk niet.
