Reïncarnatie bestaat
Reïncarnatie bestaat
Vaak merken we dat onze kinderen erg op onze grootouders lijken. Zowel gedrag als karakter. Ja, en beroepen kiezen we vaak hetzelfde als onze familieleden. Gewoon toeval? Misschien hebben degenen die in de reïncarnatie van zielen geloven ergens gelijk in?
“Als je familieportretten bestudeert, geloof je vaak tegen wil en dank in reïncarnatie”, zegt de beroemde Sherlock Holmes tegen zijn vriend Dr. Watson in Baskerville Hall. Arthur Conan Doyle geloofde net als veel mensen in de “geestenwereld”.
Maar wie kan weten dat daar, voorbij de drempel, een persoon niet ophoudt te bestaan en zich soms weer onder zijn familieleden bevindt? Men kan alleen maar raden, men kan alleen maar geloven.
Als je sommige media gelooft, zijn er in India veel gevallen van reïncarnatie geregistreerd, wat helemaal niet verwonderlijk is. We herinneren ons allemaal de ballad van Vysotsky, waarin regels zijn.
“De hindoes hebben een goede religie uitgevonden:
Dat wij, nadat we de doelen hebben opgegeven, niet voorgoed sterven.
Je ziel streefde naar boven – Je zult opnieuw geboren worden met een droom,
Maar als je als een ”varken” leefde, blijf je een ”varken”.
Klopt het dat dit alles je motiveert om tijdens je leven een goed mens te zijn?
Ook de Khanty, geloven in reïncarnatie, in de reïncarnatie van zielen. Ik hoorde dit voor het eerst van de zoon van de legendarische Khanty-taalkundige Nikolai Tereshkin – Sergey, op een avond ter nagedachtenis aan mijn vader. Sergei Nikolajevitsj zei dat dit noordelijke volk gelooft dat de geesten van hun voorouders dan incarneren in de afstammelingen van hun soort. En trouwens, daar is veel bewijs voor.
Bovendien zijn deze getuigenissen gedocumenteerd en beschreven in de wetenschappelijke literatuur. Onlangs kwam ik een interessant wetenschappelijk werk tegen “Long Life, Eternal Dance”: Reincarnation in the Context of the Ob Ugrian Mythorial and Ritual Traditions” van Tatiana Voldina, Ph.D. Khanty-Mansiysk).
Nog een belangrijk punt. De titel van dit boek werd genoemd op de conferentie (twee jaar geleden) over de voorbereiding van het achtdelige werk “Academic History of Yugra”.
“Ons instituut is de enige gespecialiseerde instelling in de Okrug voor de studie en het behoud van de Ob-Oegrische talen”, zei Victoria Spodina, directeur van het Ob-Oegrische Instituut voor toegepast onderzoek en ontwikkeling, kandidaat voor historische wetenschappen. “En het is zijn taak om moedertaalsprekers zelf in staat te stellen hun traditionele cultuur, etnische geschiedenis, immaterieel cultureel erfgoed te bestuderen.”
Volgens haar zal de “Academische geschiedenis van Yugra” geïnteresseerd zijn in de werken van het personeel van het instituut over de geschiedenis van Fins-Oegrische studies in de Khanty-Mansiysk Autonome Okrug, de geschiedenis van het secundair gespecialiseerd onderwijs in de jaren 30-50, de geschiedenis van het stedelijke dagelijkse leven in de 19e eeuw, de geschiedenis van reizen Yugra in de XIX – vroege XX eeuw, de geschiedenis van de bouw van Khanty-Mansiysk.
“Onze medewerker, een vertegenwoordiger van de Kazym Khanty, heeft lange tijd de geschiedenis van de Kazym-opstand van 1931-1934 ontwikkeld en twee monografieën gepubliceerd. En dit onderzoek gaat door’, vat Victoria Spodina samen. Het wetenschappelijke werk “Long Life, Eternal Dance” werd hier ook genoemd: reïncarnatie in de context van de mythologische en rituele tradities van de Ob Oegrische volkeren.
De annotatie bij de monografie zegt dat het boek is gericht aan specialisten op het gebied van antropologie, culturele studies, geschiedenis, filosofie, evenals aan iedereen die geïnteresseerd is in spirituele cultuur, tradities, mythologie en rituelen van de Fins-Oegrische volkeren en de volkeren van Siberië.
Vanuit dit oogpunt zullen we erover praten. En over de reïncarnatie zelf, erin geloven of niet is voor iedereen een persoonlijke zaak! Het is vanuit het oogpunt van: het behoud van het culturele erfgoed van de volkeren van het Noorden, hun manier van leven, manier van leven, dat we dit boek zullen doorbladeren. Dus laten we gaan!
Er gebeuren zeer interessante verhalen in het noorden
Het grootste deel van het boek (en waarschijnlijk het meest interessante!) is gewijd aan de overtuigingen van de inheemse noorderlingen. Allereerst leer je over “Vuur als verbindend en transformerend principe en Water als” de kracht van het leven en het koninkrijk van de dood. Een persoon met een filosofische en wetenschappelijke instelling zal geïnteresseerd zijn in de ruimte-tijdmodellen van de wereldorde van de Ob Ugrians, hun ideeën over de Boom des Levens, de Moedergodin, die verschijnt in de vorm van een vogel, en ook over het pantheon van de arbiters van het menselijk lot.
En voor liefhebbers van ongewone verhalen, het paranormale, zullen feiten over de reïncarnatie van zielen interessant zijn, die genoeg in het boek staan. Laten we enkele fragmenten uit het werk van een gerespecteerde auteur geven.
” Er is een grote gelijkenis tussen de overledene en het kind waarin zijn ziel overging “, zegt het boek. – “Voorbeelden van verbazingwekkende fysieke toevalligheden in verband met verminkingen zijn verzameld door E. Ruttkai-Miklian. Op de handen van de grootmoeder en de kleindochter in wie ze werd herboren, had de ziel van de grootmoeder “sporen van dezelfde vorm, en bovendien beet de grootmoeder, stervend, op haar tong, en hetzelfde gebeurde met het meisje.” Of: “een meisje – de incarnatie van een door een beer verscheurde vrouw – werd geboren met blauwe plekken, en het andere – een incarnatie van iemand wiens benen in wonden zaten – met wonden aan haar benen. Het lijk van de verdronken man werd met grote moeite gevonden met behulp van een haak die zijn lippen beschadigde. Daarna werd hij herboren als een jongensfamilielid met een hazenlip.”
Een ander geval, ook best interessant. Ik vraag me af wie hier wie opvoedt? En nog een vraag voor de lezer: bent u ook opgevoed door uw kinderen? Als je het je herinnert, bekijk dan dit fragment:
“N.V. Randymova uit Kazym sprak over haar dochter, in wie, zo wordt aangenomen, haar schoonmoeder is opgewekt. Ze was een geweldige vakvrouw en heeft haar schoondochter tijdens haar leven veel geleerd. Eens, toen Natalya Viktorovna samen met haar driejarige dochter berkenschorsmanden aan het klaarmaken was voor het bessenplukseizoen, schold de dochter haar moeder plotseling uit: ‘Je doet de snaren verkeerd. Toen ik groot was, deed ik veel van deze dozen, maar beter dan jij!”.
Nog een bewijs dat zegt dat we (als we geloven in de reïncarnatie van zielen) van het ene leven naar het andere, nee, geen rijkdom, maar capaciteiten, vaardigheden met ons meebrengen:
“In een ander geval zei een jongen dat hij, toen hij volwassen was, wist hoe hij tafels en stoelen moest maken . Familieleden merkten daarentegen dat zijn grootvader , wiens ziel herrezen was in een jongen, inderdaad veel met hout werkte .
De principes van reïncarnatie onder de Ob Oegriërs
En er worden veel van dergelijke gevallen genoemd in het boek van Tatiana Voldina. We zullen niet in details treden, het boek is te vinden en te lezen. Ik verzeker je dat het van groot belang zal zijn voor materialisten, idealisten, gelovigen, niet-gelovigen, christenen, moslims en vertegenwoordigers van andere religies: unieke feiten, interessante legendes, leerzame episodes uit het leven van de inheemse volkeren van het noorden. Ik zou alleen enkele principes van reïncarnatie onder de Khanty willen geven (we hebben al gezegd over één principe – de fysieke gelijkenis van mensen in wie de ziel van één persoon was belichaamd).
Alle zielen hebben het potentieel om te reïncarneren.
De redenen waarom reïncarnatie niet plaatsvindt, kunnen de volgende zijn:
– Als een persoon tijdens het leven werd gescalpeerd door vijanden (te oordelen naar de heroïsche legendes, dit werd beoefend tijdens de periode van militaire activiteit), dan werd zijn ziel met geweld de kans ontnomen om in het volgende leven herboren te worden.
– De ziel van de overledene is in de regel belichaamd in zijn eigen soort, zowel langs de vaderlijke (“door bloed”) als langs de moederlijke (“door melk”) lijnen.
Overal onder de Ob Ugrians wordt opgemerkt dat de transmigratie van zielen plaatsvindt in hun eigen soort, dat wil zeggen, bij kinderen worden in de regel de zielen van familieleden aan vaderskant gereïncarneerd, maar familieleden aan moederskant kunnen ook ‘opstaan’ “.
– De ziel van een man is belichaamd in een jongen, een vrouw – in een meisje .
Tegelijkertijd hebben de Surgut Khanty ook een idee van de mogelijke transmigratie van zielen van een man naar een vrouw en van een vrouw naar een man.
– Een man kan in vijf baby’s worden gereïncarneerd, een vrouw in vier.
Als zo’n voorbeeld presenteren we de informatie van R.G. Reshetnikova, opgenomen van N.K. Moldanova (geboren in 1931, uit het dorp Vanzevat) over de reïncarnatie van haar moeder: “Mijn moeder, Moldanova Maria Konstantinovna, herrees eerst in mijn middelste dochter, maar ze stierf door ziekte. Maar zij (Maria Konstantinovna) herrees in mijn jongste dochter Olya, voor de tweede keer in Vera Rusmilenko, voor de derde keer in mijn kleindochter Yulia en voor de vierde keer in mijn kleindochter Natasha.
“Slechts één voorouder reïncarneert in een baby.
– De ziel van de voorouder kiest voor zichzelf een nieuw lichaam.
Meestal komt reïncarnatie voor bij degenen voor wie de overledene speciale sympathie had. Onder degenen “die zich aangetrokken voelden tot” konden niet alleen naaste familieleden zijn, maar ook degenen die zelfs verre verwanten waren .
– Reïncarnatie vindt pas plaats na de dood na 4-5 jaar.
(Kan soms zelf direct zijn, ook al is dat niet goed. De ziel zal zich dan vaak nog dingen herinneren uit dat vorige leven nml.
Bv een vrouw die geboren wordt als man zal zich nog steeds erg vrouwelijk voelen, omdat de incarnatie te snel ging)
Reïncarnatie vindt plaats na de dood gedurende een periode die gelijk is aan het leven van de overleden persoon. Als de opwekking in deze periode niet optreedt, verdwijnt deze volledig. Dit blijkt uit de materialen op de Kazym Khanty. De Khanty geloven dat ontwortelde zielen “moe worden” op zoek naar die mensen in wie men zou kunnen “herrijzen”. In het geval dat reïncarnatie niet binnen een bepaalde tijd heeft plaatsgevonden, droogt hun energiestroom op, lost op in de spirituele ruimte.
Laten we tot slot nog een ander principe geven van de incarnatie van de ziel, dat verschilt van de overtuigingen van de Indianen: de ziel van een dode persoon wordt opnieuw belichaamd in een persoon en kan nooit worden belichaamd in een dier .
Met andere woorden, maak je geen zorgen, beste lezer! Noch een boom, noch een dier, noch een steen na de dood (als reïncarnatie echt bestaat) zul je niet worden! Alleen mensen. Maar om als mens herboren te worden, moet men in dit leven ook mens zijn, zoals vertegenwoordigers van alle religies zeggen. Vriendelijk en barmhartig zijn, anderen geen slechte dingen aandoen, mensen in nood helpen. We voegen er ook aan toe dat het boek “Long Life, Eternal Dance” interessant zal zijn voor een breed scala aan lezers, en in het bijzonder liefhebbers van geschiedenis, mythologie, psychologie en filosofie.
Bron: “Long life forever dance”: reïncarnatie in de context van de mythologische en rituele tradities van de Ob Oegriërs. Deel 1.
