Niks mis met Primark!
Overal hoor je nog mensen reageren op deze goedkopere winkelketen, waar toch vele mensen blij zijn dat deze winkel bestaat!
Men heeft het dan over kinderarbeid maar is dat wel zo?
Primark: wel of geen kinderarbeid?
Bijna iedereen kent de Primark inmiddels. In Nederland komen er steeds weer nieuwe vestigingen erbij. De vestiging in Arnhem is op dit moment de grootste van Nederland. De kleding van Primark is zeer goedkoop en daarom is keten zo populair. Maar toch zijn er veel twijfels bij de prijzen. Is het nou wel of geen kinderarbeid?
Primark
De Primark is kledingketen die oorspronkelijk uit Ierland komt. Het hoofdkantoor zit dan ook in Dublin. De keten werd in 1969 opgericht en is onderdeel van de Associated British Foods (ABF). In totaal zijn er nu 278 vestigingen verdeeld over Ierland, Nederland, het Verenigd Koninkrijk, Duitsland, Oostenrijk en nog een aantal landen. De eerste winkel werd in 1969 in Dublin geopend. In 1972 kwamen de eerste vestigingen in het Verenigd Koninkrijk.
Budget kleding
De Primark staat bekend om zijn goedkope kleding. Alle kleding wordt besteld bij de goedkoopste leveranciers. De kleding is gemaakt van simpele stoffen met een eenvoudig ontwerp. Het wordt verkocht onder eigen merknamen, zoals Atmosphere.
Kinderarbeid
Veel mensen weigeren kleding te kopen bij de Primark vanwege zogenaamd kinderarbeid. Als je de woorden ‘Primark’ en ‘kinderarbeid’ googlet, zul je inderdaad al gauw artikelen tegen komen over de kleding van de Primark. In 2012 bleek dat Primark kleding afnam bij een textielbedrijf in Zuid-India waar kinderarbeid voorkomt. Ook in 2008 was de keten in het nieuws. Uiteindelijk bleek dat de gegevens van deze onderzoeken niet accuraat en niet waarheidsgetrouw waren.
Fabrieken
Primark zegt zelf niet samen te werken met leveranciers waar kinderarbeid voorkomt. Dit staat ook duidelijk aangegeven op hun website. De kleding die verkocht wordt bij de keten moet voldoen aan hun gedragscode. Alle beschuldigingen die Primark krijgt, worden zeer serieus genomen. Alle fabrieken waarmee samengewerkt wordt, worden grondig gecontroleerd.
Angorawol
De Primark is gestopt met het gebruiken van angorawol wegens het welzijn van de dieren. De producten die deze wol bevatten worden niet meer besteld of verkocht. Er wordt nader onderzoek gedaan naar het welzijn van de dieren en angorawol.
Het geheim van de lage prijzen
Het is inmiddels duidelijk dat de Primark bekend staat om zijn lage prijzen. Maar hoe kan het dat de kleding voor zulke lage prijzen wordt aangeboden en de keten zegt dat er geen kinderarbeid aan bod komt?
Geen dure reclamecampagnes: Primark vertrouwt op de mond tot mond reclame van de mens tegenwoordig. Er wordt alleen reclame gemaakt als er een nieuwe vestiging geopend wordt.
Grote hoeveelheden en kleine winstmarges: producten worden in enorme aantallen ingekocht, zodat de prijs het laagste is.
Producten op een efficiënte manier ontworpen en gemaakt: leveranciers hebben goed opgeleid personeel en gebruiken snelle productieprocessen voor een efficiënte manier van ontwerpen.
Tassen
De tassen die je meekrijgt als je iets koopt bij de Primark zijn gemaakt van 100% gerecycled materiaal, zoals karton en papier, afkomstig van hun eigen winkel. Hiermee zijn het dus ook milieuvriendelijke tassen. Een klein nadeel is dat de tassen niet enorm stevig zijn, te veel gewicht zorgt ervoor dat het hengsel afscheurt.
Conclusie
Een erg duidelijke conclusie is er helaas niet te trekken. Wel kunnen we zeggen dat de kans erg klein is dat de producten van Primark afkomstig zijn van kinderarbeid. Er wordt streng op gecontroleerd en fabrieken worden onderzocht voordat er mee in zee gegaan wordt. De lage prijzen hebben dus ook niks te maken met kinderarbeid, slechte werkomstandigheden of lage lonen. Juist door de slimme manier van produceren en verkopen is de Primark een groot succes geworden.
Kortom: weinig reden om niet te shoppen bij de Primark!
https://mens-en-gezondheid.infonu.nl/mode/142415-primark-wel-of-geen-kinderarbeid.html
https://www.schonekleren.nl/nieuws/2015/01/primark-wegwerpkleren-voor-bodemprijzen
https://www.volkskrant.nl/economie/kinderarbeid-in-bedrijf-dat-levert-aan-cena-en-primark~a3246038/
Dus het valt mee immers?
Het zijn vast de grote bedrijven die de concurentie strijd op deze wijze nog eens aanzwengelen…omdat er dan meer mensen gaan kopen bij een Primark bv…
Daarnaast als men de kleding niet meer zou kopen uit die landen, lopen deze kinderen inkomsten mis, in die landen is dat een ramp en een levensbedreigende situatie.
Ze zullen dan verhongeren en in de prostitutie terecht kunnen komen!
Het leven is daar anders dan hier, men heeft daar andere normen dan hier en daar vecht je niet tegen als je niets meer koopt van die bedrijven.
Je kunt wel zorgen dat je als bedrijf iets doet voor deze kinderen, dus bv scholing naast hun werk aanbieden?
Zorgen voor goede werkomstandigheden waar het nogal eens aan scheelt….
Maar een regering van een land omturnen door niets meer te kopen van deze fabrieken, gaat deze kinderen niet helpen, totaal niet zelfs!
https://www.primark.com/nl/onze-ethiek/questions-and-answers/child-labour
Volgens de Indiase wet ben je een kind als je jonger dan 14 jaar bent. Als je beneden die leeftijd het grootste deel van de dag voor geld of goederen werkt, dan verricht je kinderarbeid.
Van de werkende kinderen in India zijn naar schatting tien miljoen het slachtoffer van een vorm van slavernij of ‘gebonden arbeid‘. Meestal gaat het om kinderen die gedwongen worden te werken om een schuld van hun ouders, ontstaan door een lening met woekerrente, af te betalen. De lening is bijvoorbeeld afgesloten om eten of kleding te kopen of om een bruiloft te betalen. Het kind dat de schuld moet ‘wegwerken’ krijgt meestal nog minder betaald dan anders of krijgt helemaal geen loon. Daardoor kan de schuld nooit afgelost worden. Zo heeft de geldschieter een zeer goedkope arbeidskracht. Schuldslavernij is volgens de Indiase wet verboden. Deze wet wordt door gebrek aan controle en door de macht van de geldschieters – vaak bazen van bedrijven, grote boeren of handelaren – nauwelijks uitgevoerd.
Een speciale groep werkende kinderen zijn de straatkinderen. Je hoeft maar in India rond te lopen of je ziet kinderen die schoenen poetsen, in hotels of restaurants werken, sigaretten of souvenirs verkopen, vuil verzamelen of bedelen. Alleen in de hoofdstad New Delhi zijn dat er naar schatting al 300.000. Soms wonen deze kinderen thuis in een krottenwijk of op een trottoir met hun ouders, maar vaak moeten ze het alleen zien te redden omdat ze geen ouders hebben of door problemen thuis zijn weggelopen. Veel van deze kinderen slapen in (bus)stations, in portieken, op trottoirs of op de plek waar ze werken. Deze kinderen moeten niet alleen hard werken om te
Kinderen maken wierookstokjes.
overleven, maar worden ook vaak misbruikt of bedreigd door hun bazen, criminelen, drugverslaafden en zelfs de politie.
Er zijn meer werkende meisjes dan jongens. Op elke tien jongens werken er meer dan twaalf meisjes. Dat is het gevolg van de opvattingen over meisjes. Ouders zullen eerder hun zoon naar school sturen dan hun dochter, zoals dat nog niet zo lang geleden ook in Nederland gebeurde. Meisjes doen vaak thuis het ‘onzichtbare werk’ dat minder wordt gewaardeerd, maar soms nog zwaarder is dan werk buitenshuis. Als meisjes wel buitenshuis werken, dan doen zij vaker het smerige werk. Zo werken er voornamelijk meisjes in de luciferindustrie in Zuid-India en beginnen meisjes soms al op hun vijfde met het rollen van beedis, lokale sigaretten. Jongens mogen vaker werk doen waarvoor meer vaardigheden nodig zijn.
Vroeger leerden veel kinderen – vooral jongens – een ambacht van hun vader, bijvoorbeeld wever, boer of pottenbakker. Er was toen maar een zeer kleine groep kinderen die naar school ging, voornamelijk uit de kasten van priesters en ambtenaren. De meeste kinderen leerden een beroep in de praktijk. Nu is dat veel minder het geval. Veel voormalig ambachtswerk gebeurt nu routinematig in fabrieken en werkplaatsen of je moet er een vak voor leren. Daarvoor is vaak basisonderwijs vereist. Als je als boer niet kunt lezen en schrijven, is het moeilijk een lening af te sluiten en de gebruiksaanwijzing van kunstmest te lezen. Als je als landarbeider of dienstmeid niet kunt lezen of rekenen, wordt je makkelijker bedrogen.
De oorzaken van kinderarbeid in India liggen in het verre verleden. De oude traditie van slavenarbeid door gezinnen die kasteloos of van lage kaste zijn, is een van die oorzaken. Zoals we hebben gezien, is (kinder)slavernij nog volop aanwezig in India. Nog steeds worden vooral de kastelozen of ‘paria’s’ en hun kinderen daarvan het slachtoffer. Veel mensen zien hen nog steeds als minderwaardig en ‘onrein’.
Op de vraag wat de belangrijkste oorzaak is van kinderarbeid volgt vaak het antwoord: armoede. Kailash Satyarthi, voorzitter van de Zuid-Aziatische Coalitie Tegen Kinderarbeid, draait de zaak om:
‘Kinderarbeid is niet het gevolg, maar een oorzaak van armoede. In India werken vijfenvijftig miljoen kinderen in dienst van bazen en zijn zestig miljoen volwassenen werkloos. Het is een vicieuze cirkel. Als kinderen moeten werken en geen onderwijs volgen of een vak leren, zullen ze hun hele leven arm blijven. Hun gezondheid gaat er op achteruit. Misschien dat één op de honderd kinderen een vak leert, maar de rest blijft ongeschoold arbeider. Ze hebben geen enkele kans op ontwikkeling of groei en zullen de rest van hun leven het slachtoffer blijven van uitbuiting en misbruik. Waar kinderen worden ingezet, gaan ook de lonen voor volwassenen omlaag. Met als gevolg dat het gezinsinkomen eerder daalt dan stijgt, waardoor de kinderen helemaal niet meer gemist kunnen worden. Zo kom je in een neerwaartse spiraal.’ (Unicef Nieuws, februari 1996)
https://www.indianet.nl/ao-kiarb.html
