Gedichtsels ooit..
Verloren paradijsvogel
Pijn in je ogen
Je blikt
de wereld in
die de jouwe niet is
Verkrampt
je ziel
tot een stille vuurbal
Vecht je
en lach je
maar niet echt
Je hebt het alles wel gezien
denk je
In stilte druipen tranen
onzichtbaar uit je ooghoeken
en je mond
Lacht niet echt
Meer
omdat je wel weet
Hoe het alles werkt
in het leven
en is teleurstelling je deel
keer op keer
Omdat je verkeerde keuzes maakte
Mijn lief
AngelWings
Verachting
kromt vanuit je tenen
op tot in je ziel
de top
bereikend
Denk je weer eens teveel
na
Vermoeid
is je ziel
Omdat je teveel wilt
teveel doet
en wenst
en niets haalbaar is
alsnog
gedeeltelijk
en toch
ach
De stilte daalt neer in je ziel
en je denkt
dat je tijd nog wel eens komt
maar is dat werkelijk wel
wat je zocht?
is het niet
dat je
dat gedrocht je neerzet
niets is dat Jij was
en bent
en jij gewoon een eerlijke vent
te vaak op je neus viel
en de wereld te vaak
de wassen neus
bleek
en jij
je wonden likte
in keiharde verwoordingen waar je niets van meende?
Wees toch eens je zelf jij
je bent het zo waard
meer nog dan menigeen
Angelwings
