De babyslak die bijdehand deed
De zon scheen en aan mijn tuintafel waar ik mij neergezet had met een mok koffie, liet een nestje babyslakjes zien.
Ze mochten al alleen de wijde wereld in, maar goed, 2 waren er zo goed als niet meer aanwezig dus ik denk in slaap.
En een andere deed enorm bijdehand.
Vast een mannetje!
Ik noem hem maar een HIJ,… nu het nog mag!
🙂
Thanks regering…
Al sluipend schoof hij over de tafel, er kwam geen einde aan.
Interessant want meneer had al een slakkenspoor.
Alsof hij incontinent was, zo sleepte hij zich voort…and who knows?
Misschien zijn ze wel incontinent…hoe weten wij wat normaal is en wat niet.
Echt een miniscuul zaadspoor, ehm een waterig slijmspoor…ehm?
Terwijl hij zich besaste tijdens zijner wandeling…….
Tilde ik meneer op, om een onoverkomelijke spleet in de tafel te overbruggen!
Moet kunnen…stond erbij en keek ernaar, dus greep ik zeer voorzichtig in in den natuur!
Hopelijk krijg ik nu geen boze groenlinksers in de mailbox?
Nou het slakje werd nedergezet aan de overkant van de spleet in de tafel..en ineens die enorme oogjes op stelten keken mijn kant op..
heey een reus, dus ik lullen tegen dat beestje, ja zo ben ik!
Hallooooooo zei ik..dus die oogjes gingen heen en weer…echt zo intens cute!
Kon hem wel opvreten bwvs hé?
Ik eet geen slakken…
Nou hij loeren op die stelen van hem, best stoer wel… en hij sleepte zich voort…duidelijk een sterk slakkenkind.
Ik had wedstrijden met hem kunnen doen op een slakkenfestival bwvs hé?
Nou goed ik keek die naar die tafel en dacht ach en nu?
Uur later is hij aan het eind en dan? Naar beneden of terug? Geen eten…nada..dus ik heb hem opgetild en op een blad op een struik in de tuin gezet…
hij keek me aan,.. denk toch ergens wel dankbaar…
Ja bijzonder…
leuk gewoon…
