Waar de mot zich brandt aan de vlam

In de nachtelijke uren

Waar de mot zich brandt aan de vlam

En de zomerwarmte nog nazindert

Op onze huid

En onrustige dromen

ons onthouden van enigerlei slaap

Waar verlangens galmen

Lichamen zich wenden tot elkaar

Is de ander uitverkoren

En zit een ander

in zijn toren

Omwikkeling van de ziel

Durft men er niet uit te komen

Uit angst voor kwetsbaarheden

Tentoongespreid

Voor misbruikende minderheden

qua ziel en schavuit

Alleen de echte liefde

Brandt niet stuk

Zij is verkoelend en verwarmend tegelijk

Zij is samen en gelijk

Zij is de harmonie van de ziel

In twee delen

Zonder dat

Is slapen hopeloos

In nachten als deze