Ze danste die nacht…
Ze danste, ze hield zo van dansen, de hele nacht…Dansen.
Dan voelde zij zich gelukkig, dansen, dansen….de hele nacht door.
Ze danste op dit nummer, killing Joke! The last one!
Ze had vrienden dacht ze.
Echte vrienden dacht ze.
Ze dronk nog snel haar biertje leeg, het glas stond op een tafeltje, omdat ze was gaan dansen,…
had ze het daar neer gezet.
Terwijl ze het op dronk klonk de muziek raar, en vreemd alsof alles ver weg raakte van haar.
Ze kreeg het koud, intens koud en alles was vreemd, de wereld om haar heen was anders.
Haar moeder had wel gewaarschuwd drink nooit uit een ander zijn glas of, laat je glas nooit staan.
Ze werd erg misselijk.
Ze had het koud, misselijk, ze raakte in paniek.
Ze ging naar buiten met een vriend, even een eindje lopen, alles was anders, vreemd.
In een hoek van een portiek gaf ze over, tot ze niet meer kon, haar maag was zo leeg als maar kon en toch moest ze maar overgeven.
Wat was er aan de hand?
Ze gingen de kroeg weer in, bij de portier een bekende vriend van vroeger mocht ze liggen, op de grond lag ze tussen de jassen.
Alleen, haar vrienden gingen dansen de hele nacht door.
Soms kwamen ze even vragen, ze besefte toen, hoe vriendschappen in elkaar zaten, dat het niet ging om haarzelf.
Het Egoïsme verafschuwde haar, was zij jaren bevriend geweest met mensen die haar daar zomaar lieten liggen, haar niet naar huis brachten?
Welk huis?
Ze woonde niet meer thuis, ze had geen thuis meer…ze was weggegaan thuis.
Ze was heel alleen op deze wereld.
Ze lag daar eenzaam te rillen van een intense koude.
Ze wist niet waarom.
17 jaar oud was zij…alleen met alles.
Haar oude bekende vriend van jaren terug, belde een taxi en betaalde voor haar.
De taxi bracht haar naar een zolder, ergens ver weg, de zolder waar ze even mocht verblijven, alleen. Verstoten!
Ze werd ziek, longontsteking, niemand die zich nog om haar bekommerde.
Ook haar vrienden niet.
Niemand…die wist wat vriendschap in hield. Die wist wat warmte was.
Na die tijd was zij klaar met haar zg vrienden die haar hadden laten liggen daar bij de deur.
Die zich enkel druk maakten om zichzelf blijkbaar.
Die uitgaan belangrijker vonden dan een vriendin helpen die zich niet goed voelde.
Blijkbaar had iemand drugs in haar glas gegooid, bewijzen kon ze het niet.
Ze had er nog een jaar last van soms, flashbacks van uit het niets.
Het was een goede les voor haar, een harde les….
