Reïncarneren dieren ook?
De Edgar Cayce-lezingen lijken ons te vertellen dat dieren inderdaad van het ene leven na het andere leven met ons mee kunnen reizen.
Hoewel er niet veel informatie over dit onderwerp in de lezingen is te vinden, is er wat er wel is fascinerend. Het meeste van wat we vinden over de reïncarnatie van dieren in de Cayce-lezingen, zijn we aan mevrouw 268 verschuldigd. Toen deze dame vroeg naar haar relatie in een vorig leven met haar nicht, hierna vertelde Cayce haar, dat ze samen waren geweest in een Romeinse tijds en levens ervaring. De vrouw vroeg toen naar een mogelijk vorig leven met haar kleine hond, Mona. Cayce antwoordde kalm: ‘In diezelfde ervaring.’ Omdat ze zeker wilde weten dat ze het begreep, vroeg ze: ‘In de Romeinse tijd?’ Cayce bevestigde het en antwoordde: ‘De Romeinse!’ Ze volgde door te vragen: ‘Was zij een hond? dan? “Ongetwijfeld tot de verbazing van allen, zei Cayce dat de hond een “leeuw”was geweest!
Edgar Cayce lezing 268-3
Een week later kreeg mevrouw 268 een lezing voor haar man en vroeg ze naar zijn vroegere relatie met Mona.
(Q) Welke relatie heeft hij met het hondje Mona?
(A) Hij vocht met het dier in de Romeinse levens ervaring.
(Q) Wat was Mona in dat leven?
(A) De leeuwin die vocht met de entiteit.
Edgar Cayce lezing 280-1
Deze informatie moet nogal wat interesse hebben gegenereerd, omdat andere gezinsleden hierna ook naar Mona hebben gevraagd in hun lezingen. De nicht van de vrouw vroeg:
(Q) Zal Mona altijd een hond zijn?
(A) Dat hangt af van de omgeving en de omgeving. Nee.
Edgar Cayce lezing 405-1
(Q) Kan uit deze bronnen een levenslezing worden verkregen voor tante [268] ’s kleine hond Mona?
(A) Misschien wel. Over WAT het misschien was, is meestal anders! Het wordt misschien niet begrepen, tenzij je de hondentaal leert!
Edgar Cayce lezing 406-1
Hoe fascinerend dit ook is, in sommige opzichten roept het meer vragen op dan het beantwoordt. Niettemin voegt wat het ons vertelt, een nieuwe dimensie toe aan ons begrip, niet alleen van reïncarnatie, maar van het leven. De eerste verrassing is dat, volgens Cayce, Mona gereïncarneerd is! Ze leefde in de Romeinse tijd en kwam terug in het twintigste-eeuwse Amerika. Dat is verrassend genoeg. Maar ten tweede, de lezing zegt ook dat Mona van vorm veranderde. Hoewel ze een dier bleef, was ze vermoedelijk geëvolueerd van een gevaarlijk roofdier naar een huisdier. Hoe, of waarom deze verandering plaatsvond, wordt ons niet verteld. Ze bleef vrouwelijk maar reïncarneerde in een veel kleiner lichaam. De lezing van de echtgenoot geeft enige opheldering dat Mona in Rome als een leeuwin met hem en anderen had gevochten, die hij probeerde te helpen. Dit klinkt zeker als de vervolging van christenen,
In de lezing van de nicht blijven we verrassende informatie ontvangen over hoe dieren reïncarneren. Dit meisje vroeg een prachtige vraag of Mona altijd een hond zou zijn. Na te hebben verklaard dat dit afhangt van de omgeving en de omgeving, zei Cayce: “Nee,” dat Mona niet altijd een hond zou zijn. Omdat er geen informatie meer is over de andere levens van Mona en of dieren interplanetaire verblijven tussen de aardse levens ervaren of niet, kunnen we alleen maar speculeren over deze mogelijkheden. Hoe deze transformatie plaatsvond van wild beest tot huishond, wordt niet uitgelegd, maar ik denk dat dit in overeenstemming is met Cayce’s filosofie van groei en vooruitgang voor iedereen.
De neef stelde ook een slimme vraag in zijn lezing en Cayce gaf een andere verhelderende reactie. Toen de jongen vroeg naar de mogelijkheid om levenslezing te krijgen voor Mona, zei Cayce dat, hoewel het wel zou kunnen, niemand het zou begrijpen tenzij ze de hondentaal leerden die duidelijk inhield dat de taal van de hond bestaat. Onnodig te zeggen dat niemand dit idee verder nastreefde.
