web analytics
11:11 Dubbele getallen
Maatschappij & Psyche

‘De student was al lab-rat, en is nu ook melkkoe’

 photo Melkkoe.jpg

‘De student was al lab-rat, en is nu ook melkkoe’
OPINIE – Jan van ’t Westende − 20/03/13, 12:30

© ANP. Studenten van de Universiteit van Amsterdam volgen woensdag een college in de Oudemanspoort in Amsterdam tijdens de 24-urige studiemarathon.

Dat studenten ook in hun tweede en derde studiejaar van de opleiding kunnen worden gegooid, is niet alleen een ramp voor studenten, maar ook voor de samenleving, schrijft Jan van ’t Westende. ‘Het BSA-experiment dwingt de student tot foucaultiaanse zelfdisciplinering ten koste van de wereld buiten de collegezaal.’
Onderwijsland buigt op een rijke traditie van experimentele fiasco’s. Daar trekt het nog steeds geen lering uit
Vanochtend fietsten 6-vwo’ers naar school die in 2016, na drie jaar ijverig studeren, van de opleiding worden gegooid omdat zij één of twee vakken niet hebben gehaald. Want na vele mislukte onderwijsexperimenten bekroop minister Bussemaker (PvdA) een lumineus idee. Zij wil hogescholen en universiteiten proeftuintjes geven om naar hartenlust te experimenteren met het Bindend Studie Advies (BSA), een eufemisme voor ‘je moet stoppen’.

Onderwijsinstellingen zijn er blij mee. Door het plan van Bussemaker mogen universiteiten de komende zes jaar ook een BSA in het tweede studiejaar afgeven en hogescholen in het tweede en derde jaar.

Vadertje Staat
Eindelijk een krachtig instrument zodat studenten achter elkaar van de subsidieband rollen. Als er eentje voortijdig sneuvelt, is de verliespost bovendien niet voor Vadertje Staat, want de basisbeurs is dit jaar ook afgeschaft. Dit experiment is een ramp voor iedere student, maar ook voor de samenleving.

Onderwijsland buigt op een rijke traditie van experimentele fiasco’s. Daar trekt het nog steeds geen lering uit. De student is wederom lab-rat. Het is letterlijk een ongeleid projectiel. Het ministerie heeft geen kaders gesteld en geeft universiteiten en hogescholen carte blanche. Zij bepalen voortaan wat in de eerste drie studiejaren de norm is én wat er gebeurt met wie de norm niet haalt. Dat is vragen om willekeur van kafkaëske proportie.

Dit gruwel van een experiment moet het studierendement verhogen. Dat gaat het niet doen. Er is al een BSA voor het eerste studiejaar. Wie die selectie doorstaat beschikt aantoonbaar over de juiste motivatie om af te studeren. Bovendien vervalt vanaf september 2013 de basisbeurs. Dat betekent dat studenten moeten werken of lenen voor hun studie, wat de motivatie om snel af te studeren óók in latere jaren zal verhogen.

Hoe sneller, hoe beter
Je vraagt je af: wie verzint zoiets? Het antwoord luidt: onderwijsinstellingen. Zij hebben dit voorstel bij het ministerie neergelegd – en krijgen het nu retour. Instellingen krijgen subsidie per afstudeerder. Hoe sneller, hoe beter. Wat je noemt een belang. Is er iemand die, naar analogie, het een verstandig idee vindt ziekenhuizen de zorg te laten organiseren?

Als men dan eens kijkt naar de verspilling van vele Hogescholen op open dagen e.d met pennetjes en aanstekers die men uitdeelt, op kosten van hun studenten…schandalig en nog veel meer natuurlijk!

Ondertussen is dit experiment een zoveelste maatregel die universiteiten en hogescholen gestaag degradeert tot kinderdagverblijven. Cijfers tonen aan dat nu al steeds minder studenten zich aansluiten bij verenigingen of zich inzetten voor medezeggenschap, in besturen en politiek of als vrijwilliger. De wereld van de student krimpt. Het kabinet stuurt daar op aan – letterlijk zelfs door de voorgenomen afschaffing van het reisrecht. Pijnlijk is de anekdote dat 70 procent van de studenten aan de hogeschool in Deventer niet weet wat het verschil is tussen een Kamerlid en een minister. (Hoe minder slimme mensen hoe beter voor een regering tzt!)

Die keerzijde van verschoolsing is niet op de eerste plaats het probleem van de instellingen – al trekken docenten zich het gelukkig wel aan. Maar onderwijsinstellingen krijgen betaald per diploma. Voor kwantiteit, niet voor kwaliteit. De samenleving vraagt wél om kwaliteit. Het bedrijfsleven expliciteert dat bijvoorbeeld in bestuurservaring, opgedaan buiten de collegebankjes. Dat afgestudeerden nu al moeilijk aan een baan komen, is opnieuw niet het probleem van onderwijsinstellingen.

Moeder aller onderwijsgedrochten
Tegelijkertijd is het BSA-experiment niet zomaar de zoveelste maatregel. Dit is de moeder aller onderwijsgedrochten. De 6-vwo’ers die in de eerste regel voorbijfietsten, krijgen misschien clementie. Maar zij krijgen geen zekerheid. Daarmee verliezen ze het recht én de plicht zelf (te leren) keuzes te maken. Drie jaar lang hangt de angst van verwijdering als het zwaard van Damocles boven hun student-zijn. Dan zou ik niet met de wereld om me heen bezig zijn, laat staan als vrijwilliger of in een bestuur. Zeker niet zonder beurs – dus volledig uit eigen zak. Het BSA-experiment dwingt de student tot foucaultiaanse zelfdisciplinering ten koste van de wereld buiten de collegezaal. Het studieboek vervangt met dit experiment niet de kroeg, waar je zonder enige verplichting ieder vrij uurtje kunt spenderen, maar de (academische) vorming.

Alleen onderwijsinstellingen spinnen garen bij dit onzalige voorstel. Zij zullen zich verkneukelen als in september een nieuwe vracht melkkoetjes over de campus graast.

Boe!

Jan van ’t Westende is Praeses van De Landelijke Kamer van Verenigingen, het overkoepelende orgaan van een groot aantal studentenverenigingen in Nederland.

https://www.volkskrant.nl/

Met een studieschuld om mee te beginnen ben je al een melkkoe oftewel gewoonweg een slaaf van de regering.
Je hebt nog heel wat af te betalen.
Hopelijk breekt niemand zijn nek..etc…etc..!

Daarna begint men met de optievragen een eigen huis.
Daarna is men wederom een slaaf van de regering. Net als vroeger een horige lijfeigene moest gehoorzamen en een groot deel van zijn oogst moest afleveren bij de landbezitter.
Het land was dan ook niet van henzelf ze mochten het bewonen en bewerken.
Een eigen huis is dat eigenlijk ooit van jezelf?

Hoeveel is er eigenlijk veranderd…¿

De horigen waren boeren in de middeleeuwen die bepaalde verplichtingen hadden tot een heer. Horigen waren geen eigenaar van hun grond en gebouwen, de zogenaamde horigenhoeven, maar ze hadden bepaalde gebruiksrechten. In ruil daarvoor hadden ze verplichtingen die konden bestaan uit het afdragen van een deel van de oogst en het verlenen van herendiensten (hand-en-spandiensten). Ook de heer had verplichtingen tegenover “zijn” horigen. Met name het verzekeren van rechtszekerheid en veiligheid en ook een zekere sociale zekerheid behoorden tot deze taken. De relatie horige-heer kon niet eenzijdig worden opgezegd en ging in beginsel over op een volgende generatie.
In tegenstelling tot lijfeigenen konden horigen wel bezit hebben en overerven. Ze waren bovendien aan de door hen bewerkte grond verbonden (glebae adstrictus = aan de aardkluit gebonden), ze konden dus niet verhuizen, tenminste niet zonder de toestemming van hun heer.

Gerelateerde artikelen

Back to top button
Close

Een Adblocker gedecteerd

AngelWings.nl wordt mede mogelijk gemaakt door advertenties ♥Support ons door je ad blocker uit te schakelen♥