ANUNNAKI KONINGEN 2021 | De duivel. Oorlog van de goden – draken en slangen in de Bijbel. Documentaire
Vertellen de Bijbel en vele oude verhalen over de hele wereld een verhaal van contact tussen geesteswetenschappen en oude buitenaardse wezens? Waarom wordt de slang van Genesis 3 zo vaak gelijkgesteld met het kwaad, met de duivel of satan. Niets in het Genesis-verhaal maakt die vergelijking. Dus waar komt die associatie vandaan?
Al meer dan twee millennia hebben lezers van het Oude Testament, de Hebreeuwse Geschriften, deze oude teksten geïnterpreteerd als verhalen van God – een naadloos verhaal waarin God de hemel en de aarde, het botanische en dierlijke leven en uiteindelijk het menselijk ras schept. Een aantal anomalieën in de verhalen zelf, samen met intrigerende vertaalvragen, wijzen echter op een andere mogelijkheid.
Deze correlaties tussen oude verhalen waarin ons culturele geheugen begint op een overstroomde en verwoeste planeet wijzen op de mogelijkheid dat deze verhalen hun wortels hebben in de voorouderlijke herinnering aan de meest recente planetaire catastrofe van de aarde – de wereldwijde impact van de Clovis Comet een gebeurtenis op uitstervingsniveau samen met het trauma van de Younger Dryas Cold-periode van 12.800 tot 11.600 jaar geleden.
Deze planetaire veranderingen zouden luchtbranden hebben veroorzaakt, snelle bevriezing en enorme tsunami’s op wereldschaal. Andere anomalieën in de verhalen van Genesis roepen vragen op over het vertrek van Homo Sapiens Sapiens uit de reeks andere mensachtigen die planeet Aarde in het verre verleden bezetten. Traditioneel wordt het verhaal van de verboden vrucht in de Hof van Eden verteld als de val van de mensheid uit een staat van onschuld. Gezien in de context van een meervoud van Elohim, draait het verhaal zich om, verre van een val te zijn, gaat het conflict over een upgrade naar de menselijke conditie.
Door de vertaling in meervoud te brengen, wordt de betekenis van de hele aflevering bijna omgedraaid. Als je Genesis 3 leest als het verhaal van een interventie in het proces van menselijke evolutie en als een upgrade naar menselijke intelligentie, herformuleert het hele tafereel, waarbij de ‘slang’ in Eden de ‘goede kerel’ van het verhaal wordt. Voor sommigen is dit een verontrustende en controversiële interpretatie. Het vertegenwoordigt een verandering van 180 graden ten opzichte van de traditionele religieuze lezing van die teksten. Eeuwenlang wordt het verhaal van Jahweh, Elohim en de Slang in Eden gelezen als een moment in de kosmische strijd tussen de Almachtige en Satan, een strijd tussen God en de Duivel.
De namen Duivel of Satan worden echter nergens in de tekst genoemd, en als dit echt een Elohim-verhaal is, dan bevinden we ons zeker in het rijk van meerdere bezoekers, Krachtige, die in conflict zijn over de project-menselijkheid.
Bovendien wijzen de bronverhalen uit het oude Mesopotamië, waarop het Genesisverhaal lijkt te zijn gebaseerd, op een heel andere framing… Waarom wordt de slang van Genesis 3 dan zo vaak gelijkgesteld met het kwaad, met de duivel of satan. Niets in het Genesis-verhaal maakt die vergelijking. Dus waar komt die associatie vandaan? Het antwoord ligt in een correlatie met een vers in het nieuwtestamentische boek Openbaring.
De Bijbel bevat 34 vermeldingen van draken. Vertaalkeuzes door de eeuwen heen hebben de aanwezigheid van deze draken in de bijbelse teksten verdoezeld. Een woord dat vaker wordt gebruikt, is slang. Er zijn dus veel oude slangen waarnaar de tekst van Openbaring zou kunnen verwijzen. Bovendien zijn er nog tal van aanwijzingen in teksten om aan te geven dat deze slangen geen slangen zijn. In het boek Openbaring worden de woorden voor slang en draak inderdaad door elkaar gebruikt. Een episode waarin deze raadselachtige slangen verschijnen, komt voor in de Hebreeuwse Canon in het boek Numeri. Het spreekt van een tijd waarin het volk van Israël honger lijdt in de woestijn en Mozes om voedsel vraagt. Bij het horen hiervan besluit Jahweh het uitgehongerde volk te straffen voor het klagen. Dit doet hij door “vurige slangen” te sturen om de mensen aan te vallen. Waarom worden de slangen beschreven als vurig? Wat is precies een vurige slang? De woorden voor deze vurige slangen zijn saraph en serafijnen.
Het boek Jesaja beschrijft in enig detail hoe deze vurige serafijnen eruit zagen. “ELKE SERAAF HAD ZES VLEUGELS, MET TWEE BEDEKT ZE HUN GEZICHT MET TWEE BEDEKT ZE HUN VOETEN EN MET TWEE VLIEGEN ZE TOEN Vloog EEN VAN DE SERAFIM NAAR MIJ MET EEN LEVENDE STEENKOOL IN ZIJN HAND” Het boek Jesaja beschrijft in enig detail hoe deze vurige serafijnen eruit zagen. “ELKE SERAAF HAD ZES VLEUGELS, MET TWEE BEDEKT ZE HUN GEZICHT MET TWEE BEDEKT ZE HUN VOETEN EN MET TWEE VLIEGEN ZE TOEN Vloog EEN VAN DE SERAFIM NAAR MIJ MET EEN LEVENDE STEENKOOL IN ZIJN HAND” Het boek Jesaja beschrijft in enig detail hoe deze vurige serafijnen eruit zagen. “ELKE SERAAF HAD ZES VLEUGELS, MET TWEE BEDEKT ZE HUN GEZICHT MET TWEE BEDEKT ZE HUN VOETEN EN MET TWEE VLIEGEN ZE TOEN Vloog EEN VAN DE SERAFIM NAAR MIJ MET EEN LEVENDE STEENKOOL IN ZIJN HAND”
