Waarom alles wat je hebt geleerd over virussen verkeerd is

Waarom alles wat je hebt geleerd over virussen verkeerd is door Sayer Ji

Baanbrekend onderzoek geeft aan dat het merendeel van wat wordt geloofd over de zogenaamd dodelijke eigenschappen van virussen zoals griep , in feite niet op bewijs is gebaseerd, maar op een mythe …

De kiemtheorie is een immens krachtige kracht op deze planeet , die de dagelijkse interacties beïnvloedt van een handdruk tot aan de ladder naar nationale vaccinatieagenda’s en wereldwijde uitroeiingscampagnes .

Maar wat als fundamenteel onderzoek naar wat deze ‘ziekteverwekkers’ precies zijn, hoe ze ons infecteren, nog niet eens is uitgevoerd? Wat als veel van wat wordt aangenomen en geloofd over het gevaar van microben, met name virussen, volledig is ondermijnd in het licht van radicale nieuwe ontdekkingen in de microbiologie?

Sommige van onze lezers weten al dat ik in mijn vorige geschriften bespreek waarom het concept ‘bacteriën als onze vijanden’ is gedecimeerd door de relatief recente ontdekking van het microbioom. Lees voor meer informatie over dit onderwerp mijn vorige artikel: ” Hoe het microbioom het ego, vaccinbeleid en patriarchaat heeft vernietigd .” U kunt ook diepgaande implicaties van het Virome voor de menselijke gezondheid en auto-immuniteit lezen om een ​​beter inzicht te krijgen in hoe virussen daadwerkelijk gunstig zijn voor de gezondheid van zoogdieren.

In dit artikel zal ik een minder filosofische benadering kiezen en me concentreren op griep als een meer concreet voorbeeld van de paradigmaverschuiving op copernicaans niveau in de biomedische geneeskunde en de levenswetenschappen waar we allemaal volledig in zijn ondergedompeld, zelfs als de medische instelling dit nog moet erkennen . (een onderwerp dat ik uitgebreid behandel in mijn aanstaande boek REGENERATE: De radicale veerkracht van je lichaam ontgrendelen via de Ne … ).

Dodelijke griepvirussen: vaccineren of sterven?
De hyperbolische manier waarop beleidsmakers in de gezondheidszorg en reguliere media-experts er vandaag over praten, griepvirus is een onverbiddelijk dodelijke kracht, waartegen alle burgers, van alle leeftijden van 6 maanden of ouder, het jaarlijkse griepvaccin nodig hebben om zichzelf tegen te beschermen, anders worden ze geconfronteerd dodelijke gevolgen. Erger nog, degenen die religieuze of filosofische bezwaren hebben, of die anders gewetensvol bezwaar maken tegen vaccinatie, worden gekenmerkt als schadelijk voor anderen door hun kudde-immuniteit te ontzeggen ( een concept dat volledig is ontkracht door een zorgvuldige studie van t … ). In het onderstaande interview vertelt Bill Gates bijvoorbeeld aan Sanjay Gupta dat hij denkt dat niet-vaccinators “kinderen doden”:

Maar wat als ik je vertelde dat er niet eens zoiets bestaat als ‘griepvirus’, in de zin van een monolithische ziektevector die buiten ons bestaat, opgevat als de relatie tussen roofdier en prooi?

Bedenk eerst dat de zeer gezaghebbende Cochrane-samenwerking erkent dat er veel verschillende griepvirussen zijn die in feite geen influenza A zijn – waartegen griepvaccins zijn gericht – maar die toch kunnen bijdragen aan symptomen die identiek zijn aan die toegeschreven aan influenza A:

“Meer dan 200 virussen veroorzaken griep en griepachtige ziekten die dezelfde symptomen veroorzaken (koorts, hoofdpijn, pijn en loopneuzen). Zonder laboratoriumonderzoek kunnen artsen de twee ziekten niet uit elkaar houden. Beide dagen duren en leiden zelden dood of ernstige ziekte. In het beste geval kunnen vaccins effectief zijn tegen alleen Influenza A en B, die ongeveer 10% van alle circulerende virussen vertegenwoordigen . ” (Bron: Cochrane Summaries ). ” [Nadruk toegevoegd]

Dit levert een beeld op van de complexiteit dat het gezondheidsbeleid dat vaccinatie veronderstelt, gelijkstelt aan bonafide immuniteit, krachtig ondermijnt en impliceert dat de kudde collectief deelneemt aan het ritueel van massale vaccinatiecampagnes als een kwestie van sociale nood op leven of dood.

Zelfs het gebruik van het woord “immunisatie” om vaccinatie te beschrijven is zeer misleidend. Op het moment dat het woord wordt gebruikt, veronderstelt het al effectiviteit en lijkt het erop dat niet-vaccinatoren anti-immuniteit zijn, in plaats van wat ze eigenlijk zijn: pro-immuniteit (via schone lucht, voedsel, water en zonlicht), maar niet bereid om zichzelf of hun gezonde kinderen te onderwerpen aan “onvermijdelijk onveilige” medische procedures met alleen theoretische voordelen.

Waarom griepvirus niet bestaat (zoals we werden verteld)
Maar het onderwerp wordt nog interessanter als we kijken naar de bevindingen van een onderzoek uit 2015 getiteld ” Geconserveerde en host-specifieke kenmerken van influenza virion-architectuur .” Dit was de eerste studie ooit die de moleculaire diepten van waaruit het influenzavirus is samengesteld, loodrecht maakt. Verbazingwekkend, gezien de lange geschiedenis van vaccingebruik en promotie, is de volledige karakterisering van welke eiwitten het bevat en waar ze van zijn afgeleid, nooit eerder uitgevoerd. Hoe we jaarlijks miljarden dollars in griepvaccins investeren en een wereldwijde campagne hebben opgezet om een ​​virale vijand tegen te gaan, wiens basisbouwstenen tot een paar jaar geleden nog niet eens bekend waren, is moeilijk te begrijpen. Maar toch is het waar.

De studiesamenvatting begint met deze zeer provocerende lijn:

“Virussen gebruiken virions om zich tussen gastheren te verspreiden, en virionsamenstelling is daarom de primaire bepalende factor voor virale overdraagbaarheid en immunogeniciteit .” [nadruk toegevoegd]

Virion staat ook bekend als ‘virale deeltjes’ en het zijn de middelen waarmee virale nucleïnezuren levende organismen kunnen verplaatsen en ‘infecteren’. Zonder het virale deeltje (taxi) om het virus-DNA (passagier) rond te dragen, zou het onschadelijk zijn; in feite worden virussen vaak beschreven als bestaande tussen levende en levenloze objecten om deze reden: ze produceren geen eigen energie en zijn niet overdraagbaar zonder een levende gastheer. En dus maken de auteurs in deze eerste regel duidelijk dat de samenstelling van virion ook de primaire bepalende factor is in hoe of of een virus besmettelijk is (verzendt) en welke effecten het zal hebben op het immuunsysteem van de geïnfecteerde gastheer.

Griepvirusdeeltjes

Dit onderscheid is belangrijk omdat we vaak aan virussen denken als eenvoudig pathogene reeksen DNA of RNA. De ironie is natuurlijk dat juist de dingen waaraan we zoveel dodelijkheid toeschrijven – virale nucleïnezuren – zelfs niet in leven zijn en een organisme niet kunnen infecteren zonder alle andere componenten (eiwitten, lipiden, extravirale nucleïnezuren) ) die technisch gezien niet van virale oorsprong zijn en deelnemen aan het proces. En dus, als de niet-virale componenten van essentieel belang zijn voor het virus om schade aan te richten, hoe kunnen we dan blijven volhouden dat we tegen een monolithische ziekte-entiteit zijn “die” daar is die ons, een passief slachtoffer “infecteert”? Het is fundamenteel niet-sensueel gezien deze bevindingen. Het ondermijnt ook duidelijk het onophoudelijke,

Laten we dieper ingaan op de bevindingen van het onderzoek.

De volgende regel van het abstract gaat in op het feit waarmee we dit artikel hebben geopend: namelijk dat er een grote complexiteit is op het niveau van de grote variabiliteit in de samenstelling van virion:

“De virions van veel virussen zijn echter complex en pleomorf, waardoor ze moeilijk in detail te analyseren zijn”

Maar dit probleem van de grote variabiliteit in de virion-samenstelling van influenza is precies waarom het onderzoek werd uitgevoerd. Ze leggen uit:

“Hier pakken we dit aan door virale eiwitten te identificeren en te kwantificeren met massaspectrometrie, een volledig en kwantificeerbaar model te produceren van de honderden virale en gastheer-gecodeerde eiwitten waaruit de pleomorfe virions van het influenzavirus zijn opgebouwd. We laten zien dat een geconserveerde influenza-virionarchitectuur, die aanzienlijke hoeveelheden gastheereiwitten omvat, evenals het virale eiwit NSI, is uitgewerkt met overvloedige gastheerafhankelijke kenmerken. Dientengevolge hebben influenzavirions geproduceerd door zoogdier- en vogelgastheren verschillende eiwitsamenstellingen. ”

Met andere woorden, ze ontdekten dat het griepvirus evenveel bestaat uit biologisch materiaal van de gastheer dat het virus ‘infecteert’, als het virale genetische materiaal van het virus als zodanig .

Hoe kunnen we het influenzavirus dan als volledig ‘anders’ onderscheiden? Gezien het niet zou bestaan ​​zonder “zelf” eiwitten, of die van andere gastdieren zoals vogels (vogels) of insecten, zou dit onmogelijk zijn met enige intacte intellectuele eerlijkheid.

Er is ook het belangrijke probleem van de productie van griepvaccins. Momenteel wordt humaan griepvaccinantigeen geproduceerd via insecten en kippeneieren. Dit betekent dat de virusdeeltjes die worden geëxtraheerd uit deze gastheren vreemde eiwitten zouden bevatten en daarom verschillende en / of onvoorspelbare immunologische reacties bij mensen zouden produceren dan zou worden verwacht van menselijke influenzavirale deeltjes. Een mogelijkheid is dat de tientallen vreemde eiwitten die in aviaire influenza worden gevonden, theoretisch bij mensen antigenen kunnen produceren die kruisreageren met zelfstructuren die leiden tot auto-immuniteit. Veiligheidstests testen momenteel niet op deze kruisreacties. Het is duidelijk dat deze ontdekking een doos van pandora met potentiële problemen opent die nooit voldoende zijn geanalyseerd, omdat tot nu toe nooit werd begrepen dat “griep”

Zijn griepvirussen echt ‘gekaapte’ exosomen?
Ten slotte identificeerde de studie iets dat nog verbazingwekkender was:

“Ten slotte merken we op dat influenza-virions een onderliggende eiwitsamenstelling delen met exosomen, wat suggereert dat influenza-virions worden gevormd door de” productie van micro-blaasjes “te ondermijnen.

Waar deze onderzoekers het over hebben, is de ontdekking dat viriondeeltjes verbluffende overeenkomsten delen met natuurlijk voorkomende virusachtige deeltjes die worden geproduceerd door alle levende cellen die exosomen worden genoemd. Exosomen, zoals veel virussen (dat wil zeggen omhulde virussen), zijn ingesloten in een membraan en liggen binnen het bereik van 50-100 nanometer dat virussen zijn (20-400 nm). Ze bevatten ook biologisch actieve moleculen, zoals eiwitten en lipiden, evenals informatiebevattende moleculen zoals RNA’s – precies of zeer vergelijkbaar met de soorten inhoud die je in virale deeltjes vindt.

Bekijk deze basisvideo over exosomen om een ​​primer te krijgen:

Wanneer we beginnen te kijken naar virussen door de lens van hun overlapping met exosomen, die als dragers van RNA’s essentieel zijn voor het reguleren van de expressie van de overgrote meerderheid van het menselijk genoom, beginnen we te begrijpen hoe hun functie als “informatie” kan worden beschouwd vervoerders ‘, zo niet nuttig. Zowel exosomen als virussen kunnen in feite verantwoordelijk zijn voor intersoortige of interuniversitaire communicatie en regulering in de biosfeer, gezien de manier waarop ze de horizontale informatie-overdracht tussen organismen kunnen vergemakkelijken en bemiddelen. Zelfs het eten van een stuk fruit dat deze exosomen bevat, kan de … veranderen .

exosomen

In het licht van dit post-Germ Theory-perspectief kunnen virussen worden beschreven als stukjes informatie op zoek naar chromosomen ; niet inherent ‘slecht’, maar in feite essentieel voor het bemiddelen van de genotype / fenotype-relatie in organismen, die zich in realtime moeten aanpassen aan steeds veranderende omgevingscondities om te overleven; iets wat het glaciale tempo van genetische veranderingen in de primaire nucleotidesequenties van ons DNA niet kan doen (het kan bijvoorbeeld ~ 100.000 jaar duren voordat een eiwitcoderende gensequentie verandert versus seconden voordat de expressie van een eiwitcoderend gen via modulatie wordt gewijzigd via virale of exosomale RNA’s).

Dit betekent niet dat ze ook “allemaal goed” zijn. Soms, gezien de vele omstandigheden waarop ze geen invloed hebben, kunnen hun berichten uitdagingen of verkeerde informatie opleveren voor de cellen waaraan ze worden blootgesteld, wat kan leiden tot een ‘ziektesymptoom’. Deze ziektesymptomen zijn vaak, zo niet altijd, pogingen van het lichaam om zichzelf te reguleren en uiteindelijk te verbeteren en zichzelf te genezen.

Met andere woorden, de virionsamenstelling van virussen lijkt het bijproduct te zijn van het normale exosoom (ook bekend als microvesicle) productiemachines en mensenhandel van de cel, zij het beïnvloed door influenza-DNA. En net als exosomen kunnen virussen een middel zijn voor extracellulaire communicatie tussen cellen, in plaats van simpelweg een pathologische ziekte-entiteit. Dit zou kunnen verklaren waarom een ​​opeenstapeling van onderzoek naar de rol van het viroom in de menselijke gezondheid erop wijst dat zogenaamde infectieuze agentia, waaronder virussen zoals mazelen, aanzienlijke gezondheidsvoordelen opleveren. [zie: de gezondheidsvoordelen van mazelen en de helende kracht van kiemen? ].

Andere onderzoekers zijn tot soortgelijke ontdekkingen gekomen over de relatie tussen exosomen en virussen, en beschrijven soms virale kaping van exosome routes als een “Trojaans paard” -hypothese. HIV kan zo’n voorbeeld zijn .

Slotopmerkingen
De opmerkelijk recente ontdekking van de gastheerafhankelijke aard van de virion-samenstelling van het griepvirus is eigenlijk slechts het topje van een intellectuele ijsberg die nog niet volledig in het daglicht is verschenen, maar die al schepen “zinkt”; paradigma schepen, als je wilt.

Eén zo’n paradigma is dat ziektekiemen vijandelijke strijders zijn en dat virussen geen fundamentele rol spelen in onze gezondheid, en indien mogelijk van de aarde moeten worden uitgeroeid met medicijnen en vaccins.

Dit geloof is echter onhoudbaar. Met de ontdekking van de onmisbare rol van het microbioom en de subpopulatie van virussen erin – het viroom – zijn we een geheel nieuwe, ecologisch gebaseerde kijk op het lichaam en zijn omgeving aangegaan die fundamenteel onafscheidelijk zijn. Ironisch genoeg is grieptheorie zelf het enige dat griep kan doden.

Bekijk voor een diepgaand onderzoek hiervan de onderstaande lezing over het viroom. Ik beloof dat als je dat doet, je de kiemtheorie niet langer als een monolithische waarheid kunt handhaven. Je begint misschien zelfs te begrijpen hoe we sommige virussen als ‘onze vrienden’ beschouwen en waarom we virussen veel meer nodig hebben dan zij ons nodig hebben.

http://12160.info/profiles/blogs/why-everything-you-learned-about-viruses-is-wrong-by-sayer-ji