Manna-machine: vreemde buitenaardse technologie die bijna 40 jaar voedsel voor Israëlieten produceerde

Wat was de mysterieuze substantie die God de Israëlieten gaf om hen te helpen 40 jaar hongersnood in de woestijn te overleven? Voedsel (eetbaar materiaal) geleverd door God tijdens de uittocht van de Israëlieten wordt in de Hebreeuwse Bijbel manna genoemd. De Bijbel vermeldt het lijden van het Joodse volk in Egypte. Het vertelt hoe de Israëlieten konden ontsnappen aan de slavernij in Egypte en het Beloofde Land bereikten. Ze moesten via de Sinaï-woestijn reizen. En als gevolg van een groot aantal Israëlieten en de schaarste aan voedsel in de woestijn, raakten ze door hun voorraad heen. God bracht op dit moment “Manna” uit de hemel om de inwoners van hongersnood te behoeden. Manna werd beschreven als een zaadje toen het op aarde viel.

Deze zaden werden gekoppeld de dag nadat ze op de grond waren geland. Manna zorgde elke dag voor voedsel voor de Israëlieten, behalve op vrijdag, omdat het niet op zaterdag, de sabbat, viel. Manna is door klassieke en renaissanceschilders voorgesteld als echt uit de hemel neerdalend. Wikimedia Commons is de bron van deze afbeelding. Manna arriveerde elke nacht en elke ochtend nadat de dauw was verdampt, volgens het bijbelboek Exodus, en het moest worden verzameld voordat de zon het smolt.

Manna komt, volgens de legende, ’s avonds laat met de dauw. Het wordt beschreven als een wit korianderachtig zaadje dat, wanneer het verpulverd en gebakken werd, leek op wafels met honing, maar in sommige verhalen wordt ook vermeld dat het dezelfde kleur heeft als Indiase mirre. In de Hebreeuwse Bijbel zijn er twee beschrijvingen van Manna. Manna wordt twee keer genoemd in de Bijbel, één keer in Exodus 16:1–36 en één keer in Numeri 11:1–9.

Het wordt in Exodus gedefinieerd als “fijn, vlokachtig spul”, vergelijkbaar met vorst op de grond. In het vierde boek van Mozes wordt beschreven dat manna de hele nacht met de dauw arriveert. Details over manna dat lijkt op bdellium – een semi-transparante oleo-gom-hars geproduceerd uit bomen die voorkomen in Ethiopië, Eritrea en Sub-Sahara Afrika – zijn opgenomen in het boek.

Dus, in een notendop, manna was het voedsel dat door God werd verschaft om de bevolking te behoeden voor honger. Wat het was, is echter nog niet duidelijk. Consumeer alleen het manna dat je voor die dag hebt verzameld, volgens Exodus, omdat opgepot manna ‘wormen kweekte en stonk’. Echter, zoals Exodus 16:23-24 expliciet uitlegt, bederft het manna dat de dag voor de sabbat wordt gehouden niet van de ene op de andere dag.

 

Sommigen denken dat de Zohar, een compendium van spirituele reflecties en interpretaties van de Thora die essentieel is voor het mystieke Kabbalah-geloofssysteem en werd gecreëerd in de 13e eeuw, meer informatie zou verschaffen over deze geheime voedselbron. Er zijn verwijzingen naar wat bekend staat als de Oude van Dagen die Manna in de Zohar aflevert. “Oude van Dagen” is een bijnaam voor God volgens het boek Daniël. De Oude van Dagen wordt soms gelijkgesteld met God de Vader of de Heilige Geest in oosters-orthodoxe christelijke hymnen en iconografie.

“De tekst spreekt over hersenen van verschillende grootte, gezichten van verschillende grootte die verbonden waren met verschillende buizen en verschillende lichtbronnen”, verklaarde de oude astronaut-theoreticus Giorgio A. Tsoukalos. Volgens theologen was dit een beschrijving van God. Wat in de Zohar wordt afgebeeld, is echter niet per se een godheidsfiguur, maar eerder een vorm van de machine, gezien vanuit een modern gezichtspunt.” Ondanks het feit dat theologen hebben gesuggereerd dat dit een beschrijving van God is, beweren astronautentheoretici uit de oudheid dat wat in de Zohar wordt beschreven, waarschijnlijker een soort machine is: “Een machine die manna produceerde”, een mysterieuze voedselbron die nog worden geïdentificeerd, ondanks het feit dat talrijke historische verslagen suggereren dat het echt was.

” Het idee van de Manna-machine stelt twee mogelijkheden voor waar de Israëlieten het vandaan haalden.

De ene theorie beweert dat ze het van de Egyptenaren hebben gestolen voordat ze ontsnapten, terwijl een andere, meer controversiële theorie beweert dat het hen werd gegeven als een humanitair gebaar om hen te redden van de hongerdood in de woestijn. In ieder geval lijkt de oplossing, net als de Ark des Verbonds, uit de geschiedenis te zijn verdwenen.

In 1978 publiceerden George Sassoon en Rodney Dale een boek gebaseerd op een vertaling van Zohars “The Ancient of Days”-gedeelte.

De schrijvers concluderen in het boek dat Manna is gemaakt door een machine die eerder algen had gemaakt als voedsel voor mensen in bijbelse tijden. De zogenaamde Manna-machine werd uiteindelijk nagebouwd door George, een ingenieur die de instructies van The Ancient of Days zou hebben gevolgd. Hij verklaarde dat het na het bouwen van het systeem algen als voedselbron produceerde. Dit verklaart ook hoe de Israëli’s hun 40-jarige reis door de Sinaï-woestijn wisten te doorstaan. Volgens Sassoon en Dale bevatte de Ark van het Verbond een kernreactor die de Manna-machine aandreef. Wetenschappers hebben met succes een procedure ontwikkeld die zonne-energie, waterdamp en chlorella-algen gebruikt om een ​​eiwitrijk materiaal te maken. Zou dit een herschepping kunnen zijn van buitenaardse technologie die tienduizenden jaren geleden bestond?