Wie is eigenlijk de baas? – World Economic Forum

26 oktober 2021Laatste update: 26 oktober 2021

5 minuten lezen

”Politici zijn niet het probleem. Politici moeten doen wat hun globalistische leiders hen vertellen. Als ze de bevelen niet opvolgen, kunnen ze gemakkelijk worden vervangen door degenen die dat wel doen.

Ik beeld me nu in mijn gedachten de globalisten in die worden geïdentificeerd. Ik zie dat het wordt onthuld hoe ze hun bevelen doorgeven aan hun politici, bureaucraten en media-lacunes. Waar ze bestaan. Wie zijn zij.

Als enkelen van ons zich dit ook voorstellen, zou het kunnen gebeuren. manifesteer de uitkomsten.
Ik zeg niet dat het zal gebeuren, maar het zou kunnen. Het zou een heel gedenkwaardige gebeurtenis zijn. Het zou al onze bedrieglijke instellingen tot op het bot door elkaar schudden. Een behoorlijke opschudding. Verbijsterend. Schokkend zelfs. De Wereld verandert. Stel je eens voor…”

Opmerking onder een artikel online

World Economic Forum:

Klaus Schwab, Yasuo Fukuda en Tony Blair op het WEF

Geschiedenis
Opgericht 1971
Structuur
Plaats Vlag van Zwitserland Davos, Zwitserland
Media
Website http://www.weforum.org

Het World Economic Forum (Wereld Economisch Forum of WEF) is een jaarlijkse bijeenkomst van de CEO’s van de grootste bedrijven ter wereld, internationale politici (presidenten, ministers-presidenten en anderen), intellectuelen en journalisten, in totaal zo’n 2500 personen. Het WEF organiseert jaarlijks in de winter een jaarvergadering in Davos en diverse regionale conferenties op alle continenten. Omdat in Davos de invloedrijkste personen, onder wie vele staatshoofden, samenkomen, is het een invloedrijk platform.

Het WEF werd in 1971 opgericht door Klaus M. Schwab, een Zwitserse hoogleraar en zakenman. Het hoofdkantoor bevindt zich in Genève, waar het geregistreerd staat als non-profitstichting. Hier werken rond de 400 mensen met ruim vijftig nationaliteiten (jaarverslag 2011-2012).

In de raad van toezicht hadden in 2020 onder anderen Al Gore, oud-vicepresident van de Verenigde Staten, Christine Lagarde, voorzitter van de Europese Centrale Bank, en Feike Sijbesma, bestuursvoorzitter van DSM en lid van de raad van commissarissen van De Nederlandsche Bank (DNB) zitting.

Partners waren in 2020 onder andere Shell, Schiphol, Rabobank, KPN, ING Groep, ABN AMRO, Heineken, Europese Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling (EBWO), Europese Investeringsbank en Apple.

Volgens de voorstanders is de WEF een ideale gelegenheid voor dialogen en debatten over de grote sociale en economische problemen van de aarde, omdat zowel vertegenwoordigers van de belangrijkste economische organisaties als vertegenwoordigers van de belangrijkste politieke organisaties als intellectuelen aanwezig zijn en omdat de gesprekken in een informele sfeer worden gehouden.

Om interactie te bevorderen heeft het WEF het “Open Forum” opgericht, om zodoende de input van belanghebbenden (stakeholders) te betrekken in de debatten die gevoerd worden. Iedereen die niet aanwezig kan zijn kan via deze weg participeren. De weblog van het WEF biedt inmiddels de mogelijkheid om virtueel interactief aanwezig te zijn bij de sessies. De laatste jaren wordt steeds meer gebruikgemaakt van sociale media, zoals twitter, Facebook en YouTube.

In reactie op kritiek heeft het WEF gewerkt aan meer diversiteit in het publiek. In 2013 waren 1500 van de 2500 aanwezigen afkomstig uit het bedrijfsleven. De rest was afkomstig uit media, overheid, wetenschap, non-profit organisaties en overige sectoren. Omdat 50% van de wereldbevolking tegenwoordig onder de 27 jaar oud is, heeft het World Economic Forum een actie-gericht netwerk van zg. “positive disruptors” opgezet: de “Global Shapers Community”. Vanuit deze gemeenschap zijn sinds 2012 minimaal 50 jonge mensen afgevaardigd.

Bij de diverse regionale fora zijn meestal tientallen landen vertegenwoordigd. In totaal waren in 2013 in Davos 100 landen vertegenwoordigd, waarvan 50 met een staatshoofd.

Om lid te mogen zijn van het WEF moet een bedrijf een jaarlijkse bijdrage van 42.500 zwitserse franken betalen; dit is ongeveer 35.000 euro. Voor diverse andere vormen van partnerships liggen de bedragen fors hoger. De aanwezige bedrijven dekken hiermee indirect ook de kosten voor deelnemers die zich niet kunnen permitteren om deze hoge deelname kosten te betalen, zoals vertegenwoordigers van overheden, non-profit organisaties, wetenschappers, de jongere generatie van “Global Shapers” (20-30 jaar oud) en de “Young Global Leaders” (30-40 jaar oud). In 2011-2012 had het WEF een totale inkomstenstroom van CHF 178 miljoen. Hiervan is afgerond CHF 38 miljoen afkomstig uit lidmaatschap, CHF 43 miljoen uit deelname aan conferenties en CHF 87 miljoen aan parntership contracten (bron: jaarverslag 2011-2012).

Op elke bijeenkomst van het WEF worden journalisten uitgenodigd. Journalisten zijn welkom op de officiële agendaonderdelen en participeren hier ook in. Bij de informatieactiviteiten, zoals informele workshops en privégesprekken, zijn geen journalisten welkom. Bij de jaarlijkse bijeenkomst van 2013 waren ongeveer 1 op de 5 aanwezigen afkomstig uit de mediasector. Het WEF nodigt ook vertegenwoordigers van niet-gouvernementele organisaties (NGO’s) uit om deel te nemen aan de jaarlijkse bijeenkomsten.[1]. Vanuit maatschappelijke organisaties namen bij de bijeenkomst in Davos in 2013 o.a. Amnesty International, Oxfam, Human Rights Watch, Transparency International, het Wereld Natuur Fonds en Greenpeace deel.

In de afgelopen decennia heeft het WEF bijgedragen aan enkele mijlpalen en doorbraken. Bijvoorbeeld op het gebied van gezondheidszorg, corruptie, klimaatverandering, maatschappelijk verantwoord ondernemen, hongerbestrijding, humanitaire hulpverlening, het samenbrengen van jonge en oudere generaties, vrijheid van meningsuiting, de “Arabische Lente”, onderwijs, de economische crisis en diverse andere thema’s.

Behalve de jaarlijkse bijeenkomst in Davos, organiseert het WEF ook regionale fora, bijvoorbeeld in Rusland, Peru, Japan, Mongolië, Oekraïne, Zuid-Afrika, China, Dubai, Myanmar, Italie en tientallen andere landen.

Volgens critici is het WEF een zakenforum waar de rijkste bedrijven kunnen onderhandelen over deals met andere bedrijven of met politici. Het doel van het WEF voor veel van de deelnemers zou persoonlijk gewin zijn in plaats van het oplossen van maatschappelijke wereldproblemen. Bovendien vinden tegenstanders dat het WEF een niet-democratisch gekozen, maar veel te machtig forum is. Om deze redenen trekken de bijeenkomsten van het WEF regelmatig anti-globalisten. In verband met “beperkte ruimte” in de gebouwen in Davos en om redenen van veiligheid is de bijeenkomst niet vrij toegankelijk voor het publiek. Het WEF zegt een “dialoog” te willen aangaan met de tegenstanders. Zo is in 2004 een schaduwbijeenkomst met als titel Globalization or Deglobalization for the Benefit of the Poorest? georganiseerd waar 300 mensen gratis toegang kregen. Als tegenhanger van het WEF is het World Social Forum oftewel Wereld Sociaal Forum (WSF) ontstaan.

1988 The New State of the World Economy
1989 Key Developments in the 90s: Implications for Global Business
1990 Competitive Cooperation in a Decade of Turblenece
1991 The New Direction for Global Leadership
1992 Global Cooperation and Megacompetition
1993 Rallying all the forces for Global Recovery
1994 Redefining the Basic Assumptions of the World Economy
1995 Leadership for Challenges beyond Growth
1996 Sustaining Globalization
1997 Building the Network Society
1998 Managing Volatility and Priorities for the 21st Century
1999 Responsible Globality: Managing the impact of Globalization
2000 New Beginnings: Making a difference
2001 25-30 januari Sustaining Growth and Bridging the Divides: A Framework for Our Global Future
2002 Leadership in Fragile Times
2003 Building Trust
2004 Partnering for Security and Prosperity
2005 26-30 januari Taking Responsibility for Tough Choices
2006 25-29 januari The Creative Imperative
2007 24-28 januari Shaping the Global Agenda, The Shifting Power Equation
2008 23-27 januari The Power of Collaborative Innovation
2009 Shaping the Post-Crisis World
2010 27-30 januari Improve the State of the World: Rethink, Redesign, Rebuild
2011 Shared Norms for the New Reality
2012 25–29 januari The Great Transformation: Shaping New Models
2013 23–27 januari Resilient Dynamism
2014 22–25 januari The Reshaping of the World: Consequences for Society, Politics and Business.
2015 21–24 januari New global context
2016 20–23 januari Mastering the Fourth Industrial Revolution
2017 17–20 januari Responsive and Responsible Leadership
2018 23–26 januari Creating a Shared Future in a Fractured World
2019 22–25 januari Globalization 4.0: Shaping a Global Architecture in the Age of the Fourth Industrial Revolution
2020 21–24 januari Stakeholders for a Cohesive and Sustainable World