Nou Slagharen dit is niet slim!
60 Pony’s weg, want niet modern…waarom gingen we zo graag naar Slagharen?
Je kon er pony rijden, dat was werkelijk super!
De rest was peanuts! Pony rijden, daarom ging je naar Slagharen immers. Hoogtepunt in je jonge leven, op een PONY!
M.n meisjes vinden dat geweldig.
Geen idee wat ze daar nog meer hadden.
Whatever?
Daar werden ze bekend mee, door die pony’s… stom hoor…dat ze die pony’s weg doen.
Nou dan maar naar het Dolfinarium…stel dat het Dolfinarium zegt tzt, nou we doen die dolfijnen maar weg hoor, want eh ja tis ouderwets hé?
Dan kun je sluiten dus.
Gaan mensenkinderen niet pikken hoor!
Het enige dat ik me nog echt kan herinneren van Slagharen is, dat ik eindelijk na jaren stond te wachten op een Pony!
Eindelijk zou het dan gaan gebeuren!
Ik hing wat te hangkinderen aan het hek, voeten vooruit, er komen pony’s langs en 1 stond op mijn teen.
Ik ben een girlie, maar ik was hierna ff een kleine jodeljonguh… *liedje*.
Dus dat hele ponyrijden ging niet door, de familie met wie ik mee was vroeg mij dus nooit weer mee… dat stomme kind, altijd wat, weet je nog met die pony in slagharen?
Hoe krijg je het voor elkaar, zij wel weer hé?
Ja we konden naar huis, entreegeld kregen we niet terug natuurlijk…
Zo zal het wel gegaan zijn, ik begrijp het ook wel als je de spelbreekster van de dag bent.
Maar je kiest er niet opzettelijk voor om 3 maand met een blauwe teen en later teennagel rond te lopen…?
Gelukkig mocht ik later op paardrijden.
Hoewel ik er na twee jaar flink vastklampen aan the horses ofcourses, nooit af was gevallen, en ik velen over de nek zag verdwijnen van het peerd.
Ik op die gedenkwaardige dag, met, ja heel apart wel, dat nichtje waar ik toen mee mee mocht naar Slagharen meenam naar de manege…en heel gek wel alsof het karma was, ik dus die dag van het paard moest glijden omdat het beest een beetje gek werd in zijn hoofd…en op hol sloeg.
Ik zag mijzelf al richting heg en steg gaan met dat edele dier en dat zag ik niet zitten, nou zo denkende zo gedaan ik gleed er vanaf, naar binnen in de bak, want hij rende als een bezetene.
Mijn nichtje lag vlak van het lachen op de grond,… ze kon niet meer. Ik vermoed nog wraak hoor van Slagharen enzo!
Heus, misschien iets voodoo achtigs…sommigen kunnen dat hebben boze oogjes enzo.
Kwenie… blijf het apart vinden wel.
Hierna wilde ik nooit meer op een groot paard.
Mij te hoog eigenlijk wel en je zou je nek maar breken, doe je vaak ook maar 1x.
Ik heb nu een robotpaard. Black Beauty heet ie!
